Umudun Yolcusu gxg (+18)

hazine (+18)

OY VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN

"hadi sevgilim gidelim" Elimi arkama saklayıp kafamı iki yana salladım. "Alara"

Elimi yüzüne götürüp arkasını döndü bana, sinirlenmişti. Hemde çok.

Ellerini yumruk yapmıştı ama bana bakmıyordu "alara lütfen yapma böyle" ona doğru gidecekken sertçe bana dönüp elini kaldırdı.

"Yaklaşma, sinirliyim sana" yutkunup yerimde durdum. "Özür dilerim, anla beni lütfen"

"Sana karışmayacağım, ikna etmeyeceğim korkak olmaya devam et" sinirli ifadesiyle söylediği şeyler gözlerimden yaş akmasına sebep oldu.

Tekrar önüne dönüp kapıya doğru gitti "şimdi sınava gidelim" diyip çıkıp gitmişti.

böyle olduğum için kendimden nefret ediyorum, o kadar korkaktım ki ben bile kendimi sevmiyordum.

Katlanamıyordum kendime,  alara da nefret edip soğuyacak benden, bundan eminim.

Bu zamana kadar ona ne vermiştim ki ben, ilişkimiz için her şeyi o yapıyordu ve ben sürekli kaçıp korkuyordum.

Sınav saatine iki dakika kala kendime gelip burnumu çektim ve hızla sınıfa doğru yürüdüm.

Sınıfa girince başımı kaldırmadan direkt sabah oturduğum yere gittim. Yavaşça oturduğumda başımı çevirdim, elif kaşlarını çatmış bana bakıyordu.

Gözlerime baktığında hemen çektim gözlerimi, elif homofobikti bunu biliyorum.

Daha önce iki kızın videosunu çekip okula yaymıştı, bu yüzden onlar ayrı kaldılar.

Onun sırasına oturduğumu bilsem oturmazdım ama tek boş yer burasıydı. yani canın yanına gidemezdim sonuçta onun yanı da boştu.

Fakat garip olan şu ki elif sayesinde de tacizci matematikçiden kurtulmuştum, herkes rahatsızdı gerçi ama bana dokunmaya çalışıyordu.

bunu elif görmüştü ve o an benimle konuşmaya çalışsada yine korkudan tek laf bile edememiştim.

O hafta matematikçi istifa etmişti, elif bıktırmıştı okuldan. Yine de o bu okulun en homofobiğiydi yani ona asla güvenemezdim.

Hoca sınıfa girdiğimde sakinleşmeye çalıştım, alaraya hiç bakmıyordum çünkü ağlamamak için kendimi zor tutuyordum zaten.

Hoca gelip sınav kağıdını ve optiği dağıttı, başta sınava odaklanmakta zorlansamda hızlıca çözüp kağıdımı hocaya verdim.

Sınavın bitmesine 15 dakika vardı daha, o zamana kadar lavaboya gidecektim. Hızlı adımlarla giderken karşımda hiç görmediğim bir kadını görmemle adımlarımı yavaşlattım.

Ona hiç bakmadan gidecektim ama önüme gelip durmamı sağladı, kafamı kaldırıp ona baktım.

Benden uzundu ve doğrusunu söylemek gerekirse çok güzeldi "sınav saati değil mi?" Dedi saatine bakıp.

Tanımadığım biriyle konuştuğum için biraz stres olsam da daha ônce alara sayesinde denediğim için sakin kalıp cevap verdim.

"Evet sınav saati" tek kaşı kaldırdı "e neden sınavda değilsin"

"Şey ben bitirdim sınavımı" dediğime şaşırmış gibi gözüküyordu. "İsmin ne, daha önce hiç görmedim seni"

"Ben sevde" dediğimde gözlerini kıstı "demek sevde sensin, güzel ben de seninle konuşacaktım zaten. Müsait misin?"

Stresle tırnaklarımı avucuma batırdım, neden benimle konusacaktı ki. Yoksa o esra hoca mıydı okulun yeni sahibi

Cevap vermediğimde ellerime sonra tekrar gözlerinme baktı. "Gel benimle"