Mafia Society #1: Chained to the Ruthless Mafia Boss

CHAPTER 46

Chapter 46: Beaten

"ITALI niyo nang mabuti!"

Isang tinig ang nagpagising sa'kin. At first, it was blurry, and I can't recognize where I was. Nang mapansin ko ang paligid ay halos lumuwa ang mata ko ng makitang nasa tuktok ako ng isang establishemento.

"We've done our part. Labas na kami sa gulo niyo. We, hunters, don't meddle with your thing, it's a law," anang boses.

Hunters?

Pamilyar ang hubog ng katawan nito at ng mapadapo ang tingin ko sa mukha niya ay agad kong nakilala iyon. Siya 'yong nakalaban ko sa mansyon! Agad silang umalis ng kasama niya at halos manlaki ang mata ko ng tumalon sila palapag na 'to.

Napadapo ang tingin ko kay Jandron.

I want to move, but my body can't. May nakataling lubid sa mga paa ko at kamay. Ilang ulit akong napabuga at napahigop ng hangin para pakalmahin ang sarili pero hindi ko magawa!

Sino nga ba namang tao ang kakalma kung ganito agad ang bubungad sa pagdilat ng mga mata? Fuck! I don't want to die!

I screamed, but after that I felt a rough hand slap my face. The intensity of that slap almost separated my soul from my body. My cheek heated, and the pain lingered on my face. I felt my blood drip on the side of my lips.

Agad kong tinapon ang tingin sa taong gumawa no'n sa 'kin. Medium-sized man with a scar on his left eye. Katamtaman din ang kulay at parang magkasingtangkad lang kami. It's Jandron.

I glared at him.

"Ito na ba ang pinagmamalaki ng Del Vecho na 'yon? Itong babaeng 'to?" He grabbed my hair and pulled it. "Aba mabangis 'to, ah?" Dalawang beses niya akong sinampal. "Del Vecho knows how to choose a girl, huh?"

"Let go of me, fucktard!" diing wika ko at dinuraan ng dugo.

His veins on his head pop up. Nanlilisik ang mga mata niyang napatitig sa 'kin habang pinapahiran ang dugong kumapit sa mukha niya.

"You bitch!" he shouted furiously and punched me in my stomach. "Matabil din pala ang dila mong babae ka! Kaya pala gustong-gusto ka ng gagong Del Vecho na 'yon."

"Mas gago ka!" inis na sigaw ko.

Another slap landed on my cheeks, this time with more force. Ramdam ko ang pagputok ng labi ko at panandaliang umikot ang paligid sa ginawa ni Jandron.

"Kung hindi ka lang importanteng pain baka kanina ko pa pinaputok 'yang bungo mo!" galit na aniya at dinuro-duro ako gamit ang nguso ng baril. "Kailangan ka pa namin kaya magtiis ka dyan!"

I glared even more, mabilis ko siyang dinuraan kaya mas lalong nagpuyos sa galit.

"Aba't!" Gigil niyang dinakip ulit ang buhok ko at isang sampal ulit ang natamo ko.

"Let go of her hair, douchebag!"

A familiar voice echoed in my ears. My heart began to pound as I slowly raised my eyes.

Nahagip pa ng mata ko ang pagdaan ng takot sa mata ni Jandron, pero agad din nawala 'yon.

Agon, together with Nick and Ardeen, set foot on this rooftop with a gun in their hand without any wound on their body.

His sharp eyes locked on Jandron. "Don't let me repeat my words," Agon's voice roared.

Fear flickered on my system when I saw his face. That cold and ruthless font that everyone feared in this world.

Nang mapadako ang tingin niya sa gawi ko ay napalitan iyon ng awa at pag-aalala sa sitwasyon ko. His eyes were asking if I'm okay as I nodded and gave him a smile.