Ruthless Series 2: Secret Wild In Bed (Completed)

Kabanata 24

Hello, mga mahal kong readers! After so many attempt of finishing this story, finally, matatapos ko na rin. Gusto ko lang magpasalamat sa walang sawa niyong pagbabasa at pagsuporta sa akin. From 2017 up until now, nandito pa rin kayo. Maraming salamat!

Aressia and Radson story will be the last installment of Ruthless Series. After that, focus na tayo sa ibang pending na story. The next chapter will be the Epilogue. Thank you sa pagbabasa at mag-iingat tayo parati. Be lated Happy Valentine's sa inyong lahat 💖

- Love Alexxtott

-----

Kabanata 24

Hinayaan

Akala ko hindi nila ako tatanggapin. Iyon ang nasa isip at puso ko. I am poor. Our world is very different. Nasa taas siya, nasa baba ako. Iyon ang katotohanan na gusto kong hindi paniwalaan. But this things happen. I'm pregnant, his parents accepted me, he loves me too.

Am I dreaming?

Is this really real?

Baka mamaya kapag nagising ako, isa pala itong panaginip lang. Ayokong magising kung panaginip lamang ito. Ayokong gisingin ako ng mundo kung panaginip lamang ito.

"What are you thinking?" he asked me.

Kakatapos lang ng breakfast namin. Agad namang umuwi ang kanyang magulang pagkatapos ng iyakan at pag-uusap. Binisita lang din nila kami at gustong makita ni Ma'am Marfel ang bahay na binili ni Areson.

"Wala naman. Hindi pa rin ako makapaniwala sa lahat ng ito." sagot ko.

Naramdaman ko ang kanyang marahan na haplos sa aking baywang. Naririnig ko ang marahan niyang halik sa aking tainga.

"This is real, love." he whispered.

Ngumiti ako at tumingin sa kanya. Sobrang guwapo niya sa umaga.

"Thank you for loving and taking care of me. Mag-isa nalang ako sa buhay ko, umaasa pa rin ako na magbabago si Mama pero hindi na 'yon nangyari. I only have my friends, pero may sarili na rin silang mundo. Kung hindi ka dumating, baka nasa bar pa rin ako hanggang ngayon at kumakanta doon." mahina kong sabi.

Truthfully, kung hindi kami nagkita at nagkakilala, baka nandoon pa nga ako sa bar. Ariadna is already happy with her life. I don't know what happen to Berna but I know she's in good hands now.

Ako? Kung hindi dumating si Areson, I'm sure, nasa bara ako at patuloy na kumakanta. I'm happy with my life in the bar, mahirap kumita pero masaya naman sa pakiramdam kapag pinaghirapan mo ang pera.

"Nung una, alam kong naglalaro ka lamang. You don't take girl serious. After using them, you dispose them like a trash. Ganoon kita nakilala pero nagbago 'yon nung nagkasama na tayo at minahal mo ako." patuloy ko.

Niyakap niya na ako habang nasa sofa kami, nagpapahinga pagkatapos kumain.

"Mahal na mahal kita, Areson. Wala akong ibang minahal na lalaki kundi ikaw lang. Saksi ang mga kaibigan ko sa buhay ko, at wala akong ibang mamahalin na lalaki maliban sa magiging anak natin. Thank you." my tears escaped.

He sighed and then kiss my hair softly. Naririnig ko ang marahan niyang paghinga at paghaplos sa aking baywang.

"I have always love you, Amaltheia. Wala akong ibang minahal na ganito kundi ikaw lang. My family doesn't believe when I was falling in love with you. They thought that I'm just playing. Seryoso ako sayo at mas lalo akong naging pursigido dahil magkakaroon na ako ng anak." aniya sa malambing na boses.

Suminghot ako habang umiiyak pa rin. Ngumiti ako at umiling para mawala ang nararamdamang emosyon.

"Please, don't ever leave me. Hindi ko kakayanin kung mawawala ka. Hindi ko nakaya nung iniwan mo ako, at mas lalong hindi ko makakaya kung mawawala ka sa akin. Ngayon lang ako naging ganito at nagmahal, Amaltheia. For all my life, I've been an asshole. I played a lot with girls, and I know I don't deserve you." pagpapatuloy niya.

He continue kissing my cheeks. Ganito pala kapag nagmamahal. Nakakabaliw, nakakatuwa, nakakakilig at nakakasakit. We will never know how love works if we'll never feel and experience it. Hindi natatapos sa kilig ang pagmamahal. Hindi natatapos sa tuwa ang pagmamahal. Hindi natatapos sa sakit ang pagmamahal. Hindi ito maaalis sa puso mo. Love stings so hard. Love will never leave us.

Kaya tinanggap ko ng buong-buo si Areson. I accepted his flaws. I accepted his imperfections. I accepted his dark past. I accepted him wholeheartedly. This is love, no matter how that person is before we met, we'll love them, we will accepted their baggages and flaws.

One thing I've learned from my father, cherish the person you loved. Iyon ang palagi niyang pinaramdam sa akin nung buhay pa siya. At sobra akong nagpapasalamat sa Papa ko. He's a good father. Sayang at hindi niya nakita ang kanyang apo.

The preparation for our wedding was a bit pressure. Ang gusto ko lang ay simple at tahimik kaya iyon ang sinunod ni Areson. Suot ang gown na napili ko, he was stunned while staring at me. Nangingilid ang kanyang luha sa mata habang hindi matanggal ang titig sa akin.

"I think I saw an angel." marahan niyang sabi.

Pumalakpak si Denny, ang baklang designer ng gown. He's a professional designer and he design ma'am Marfel outfits.

"She's really an angel, Areson." sabi nito.

Ngumiti ako at nahihiya pa. Hindi ako sanay sa compliment kaya nahihiya pa rin ako. Kay Areson lang ako nasanay sa tuwing magkasama kami puro compliment ang sinasabi niya.

"Of course! She's going to be my wife!" he said proudly.

Ngumisi ang bading. He looked friendly too.

"Buong akala ko talaga hindi ka na magbabago. You're a jerk, katulad sa pinsan mong si Arviel. Buti at nagbago kayo dahil sa mga babaeng nakilala niyo." ani Denny.

Umiling si Areson at lumapit sa akin. Pinahubad ni Denny ang gown kaya mabilis kong sinunod iyon. Pagkabigay ko'y inabot niya naman iyon sa kanyang assistant. Natapos ang pagsusukat kaya sumunod ang magiging reception. Gaya ng gusto kong simple lang, hindi sobrang intimidating ang magiging set-up. Solemn lang at ramdam mo ang kagaanan.

"Tired already? Wanna go home?" he asked me after signing the contract.

I sighed and then nod at him. Nakakapagod pala ang araw na ito. Dalawa ang natapos namin ni Areson para sa kasal. Bukas naman ang venue at invitations. Wala naman akong ibang pamilya kaya kaunting lang mabibigyan ko ng invitation tsaka ayoko ng maraming bisita.

"I'll cook our dinner. Gusto mong mag-stay dito?" aniya ng makarating kami sa sofa.

Gusto kong manood kung paano siya magluto kaya umiling ako at sumunod sa kanya sa kusina. He's a good cooker. Masarap ang mga niluluto niya sa akin at gustong-gusto 'yon ng anak namin.

Pinagmasdan ko siya habang nagluluto. He look so hot while wearing his favorite apron. Hindi ko tuloy mapigilan na matakam habang nakatitig sa kanya. Ibang gutom na yata itong nararamdaman ko.

Mas lalo akong natakam ng makita ang kanyang biceps. Iba nga yata ang gusto kong kainin ngayon. Mula sa highchair, bumaba ako at lumapit sa kanya. Yumakap ako sa likod niya at inamoy-amoy ang kanyang braso at likod.

"Ah fuck, Love." nakikiliti niyang sabi.

I continue kissing his back. Bumaba rin ang kamay ko sa gitna ng kanyang hita, and there, his hard member is acting. I smirked.

"I can't wait for your dinner." makahulugan kong sabi sa kanya.

Umiling siya.

"For godsake, buntis ka! I don't want to hurt our baby." maingat niyang sabi habang nagpipigil.

I kiss his nape. Mas lalo siyang napaungol. Humarap siya sa akin at pungay na ang kanyang mga mata. Sinunggaban ko na ang kanyang labi, with so much erotic feeling, I manage our kisses.

"Buntis ka pero hindi ko mapigilan ang sarili. I'll be gentle, love, I promise." aniya at binuhat na ako papunta sa kwarto namin.

Hinayaan ko na ang sarili na malunod sa kanya. Hinayaan ko ang sarili na ibigay sa kanya ng paulit-ulit.