JIMINIE P.O.V
මං මුළු දවසම හිටියේ අර මහා විශාල ගෙදරට කොටු වෙලා පණ බයෙන්...අර රාක්ෂයක් කොයි වෙලේ එයිද දන්නේ නැහැ...අනේ මට නම්තවත් මේක දරාගන්න බෑ...
මං ඇදේ කොණකට ගුලිවෙලා අදවත් ජන්කුක්ගෙන් ගැලවෙන්න විදිහක් කල්පනා කරන්න ගත්ත.එයා එක්ක මට හැරෙන්න වත් බැරි වෙනකොට මට මාව ම ආරක්ෂා කරගන්න කිසිම දෙයක් මතක් වුනේ නෑ.
නං හිමින් අඩි තියෙන ගමන් බාතෲම් එක ඇතුලට ඇවිදගෙන ගියා.අතින් පයින් සටන් කරලත් මෙයාගෙන් බේරෙන්න බැරි නම් මට කරන්න තියෙන්නේ එකම එක දෙයයි.
මං බාතෲම් එකේ ලස්සනට තියලා තිබ්බා මල් වාස් එක අතට ගත්තා.ඒක වීදුරු එකක්.ඒකේ දාලා තිබ්බ සුදු පාට රෝස මල් ටික පැත්තකට විසි කරපු මම වාස් එක අතට ගත්තා.කරන්න යන දේ ගැන කිසිම විශ්වාසයක් නැතිව බයක් විතරක්ම හිතේ ඉතුරු වෙලා තියෙද්දි මගේ අත් දෙක වෙව්ලුවා..ඒත් මං දන්නව මට තවත් නම් ජන්කුක්ට යට වෙලා දුක් විදින්න බෑ.
" ආයේ සැරයක් රාක්ෂයෙක් අතින් විනාස වෙනවට වඩා හොඳයි මැරිලා යන එක.! "
මං හිතට ධෛර්ය අරගෙන මේ සේරම දුක් කරදර මෙතනින් ඉවරයි කියලා හිතාගෙන මල් වාස් එක කවුන්ටර් එක උඩ ගහල කැඩුව.' සලාං'
වීදුරුව බිදෙන සද්දෙත් එක්ක පොඩි පොඩි දියමන්ති වගේ වීදුරු කෑලි බිමට වැටුන.සමහරක් ඒව මගේ නිරුවත් කකුල් උඩට.මීට ටික වෙලාවකට කලින් ලස්සනට මල් දරාගෙන හිටපු මිල අදික මල් පෝච්චිය එක ම එක මනුස්සයෙක්ගේ පුංචි ක්‍රියාවක් නිසා කෑලි කෑලි වලට බිඳිල ගිය හැටි දැක්කහම මට දැනුනෙ මාත් මේ මල් පෝච්චිය වගේ කියලා.
මම වාස් එක බිදිල ඉතිරි වෙච්ච තියුනු,උල් වීදුරු කටු කෑල්ල මගේ ඇගිලි වලට තද කර ගත්ත.ඒ උල් වීදුරු කටුව මගේ අල්ලට තා වෙනකොට වේදනාවක් දැනුනත් මේ විඳපු දුක් වේදනාවල් වල හැටියට ඒක ගණන් ගත යුතු දෙයක් නෙවෙයි.
" අදින් ඉවරයි මේ සේර ම ! "
මං ඇස් දෙක පියාගෙන ඒ වීදුරු කටුව මගේ මැණික් කටුව ලගට ලං කර ගත්ත.වීදුරු කටුව මගේ මැනික් කටුව පසාරු කරගෙන කිඳා බහින්න කලින් මම හොඳ හුස්මක් ගත්තේ මේ මං මේ අපායේ ගන්න අන්තිම හුස්ම කියලා හිතාගන්න ගමන්.ඒ උඩට ඇදලා ගත්ත හුස්ම පොද ආයෙත් සැරයක් මගෙන් ගිලිහෙනකොටම මං ඒ වීදුරු කටුව මගේ හම කිදා බහින්න ම තද කරගත්ත.
