ANGEL 🦋

where are you

" ටේ...? "

ජෙනී හිමින් ටේගෙ අත හෙලෙව්ව...ටේ ජෙනී දිහා බැලුවෙ කදුලු වලට රතු වෙච්ච ඇස් වලින්...ජෙනීට කියන්න දෙයක් වත් කරන්න දෙයක් වත් හිතාගන්න බැරි උනා..එයා නිහඩව ම ගිහින් ටේ ඉස්සරහින් ඉද ගත්තා.

" ටේ....මට සමාවෙන්න...මට තිබුනා මීට වැඩිය ජිමිනී ගැන බලන්න...මං එහෙම කරා නම් මේක මෙහෙම නොවී තියෙන්න තිබුනා..."

ජෙනී කිව්වෙ ඒ කාමරේ තිබ්බ නිසංසල බවට තිත තියන ගමන්...දැන් මේ සිද්දිය වෙලා ජෙනී ටේට orphanage house එකට එන්න කියලා වෙච්ච සේරම දේවල් කිව්වට පස්සෙ ටේ එයා එක්ක එක ම වචනයක් වත් කතා කරේ නෑ...ජෙනීට මේ විදිහට ඉන්න අමාරුයි...ටේගෙ නිහඩ බව එයාට බරක්..

" නූනා...ඇයි...ඇයි එයාව බලා නොගත්තෙ...? "

ටේ ඇහුවෙ ජෙනී දිහා පැටලුනු,කදුලු කැට පිරුනු ඇස් වලින් බලාගෙන දුර්වල වෙව්ලන හඩකින්...ඒකට ජෙනීට කියන්න දෙයක් තිබුන්නෑ...ජෙනීට අනුව මෙතන පැහැදිලි ව එයාගෙ අතෙත් වැරැද්දක් තියනව...එයාට තිබුනා නොදන්න තැනකදි මීට වැඩිය එයාගෙ යාලුවා ගැන සැලකිලිමත් වෙන්න...ඒත් ඒක ජෙනීගෙ වැරැද්දක් නෙවෙයි...ඒක ටේත් දන්නව...ඒත් දැන් කතා කරන්නෙ ටේ නෙවෙයි එයාගෙ වේදනාව.

ජෙනී මුකුත් කියන්නෙ නැතුව ටේ දිහා බලාගෙන හිටිය.ටේ හිටියෙ එයාගෙ යටි තොල හපාගෙන එයාගෙ ඉකිය නවත්ත ගන්න වගේ..ජෙනී බලාගෙන ඉද්දි ම ටේගෙ ඇස් වලට කදුලු පිරෙනව...

" අනේ...මට..සමාවෙන්න...! හිනෙකින් වත් මං මෙහෙම දෙයක් හිතුවෙ නෑ...අහ්..ඒත්...ඔයා හ..හරි ටේ...මං නං මහ..."

ජෙනීට එච්චරයි කියාගන්න පුලුවන් උනේ එයාගෙ ඇස් වලින් පෝලිමට කදුලු කඩා වැටුනා...

" එයා පව්...එයා මේ ලෝකෙ ගැන කිසි දෙයක් ආන්නෙ නෑ...හරි ම සතුටින් හිටියෙ ඊයෙ බබාලගෙ ෆොටෝස් ගන්න යනව කියලා...දැන් කොහෙ ද දන්නෑ...හ්හ්...එහෙම ගිය මගේ නූනට මෙහෙම උනානෙ...ඇයි දෙවියනේ...! "

ටේ දුකින් කෑ ගහලා ජෙනීව ඒ කාමරේ තනි කරලා එලියට දිව්ව...ජෙනීට ටේව නවත්තන්න ඕනි උනත් එයාට ඒක කරන්න තරම් ශක්තියක් තිබුනේ නෑ....

ඒත් එක්ක ම වගේ සිස්ට මරීනා තවත් සිස්ට කෙනෙක් එක්ක උනුසුම් කෝපියි ඉගුරු බිස්කටු යි අරගෙන ආවා...