" අනේ මට ගෙදර යන්න ඕනි..!"ජිමිනිගෙ හීනි කටහඩ පොඩි වෙලාවකින් අදෝනාවක් වෙලා ගියා.මේඩ් ජිමිනි දිහා බලාගෙන හිටියෙ අනුකම්පාවෙන්.
" අනේ...කවුද මේ මනුස්සය...මට තවත් බෑ මේ අපායෙ ඉන්න...ම්..ට ගෙදර යන්න ඕනි...අනේ ඔයාටත් මං වගේ දුවල ඇති නේද..ප්ලීස් මට යන්න දෙන්න..."
ජිමිනි කිව්වෙ එයාගෙ අත් වලින් මේඩ්ගෙ රලු අත් අල්ලගන්න ගමන්.ජිමිනිගෙ මුලු මූනම සුදු මැලි වෙලා තිබ්බ...මේඩ් අසරණ ව ජිමිනි දිහා බලාගෙන හිටියෙ මුකුත් කරගන්න බැරුව.
එයත් මෙතන පඩියකට වැඩ කරන නිකම්ම නිකම් සේවිකාවක් විතරයි...එයාගෙ හිතෙත් ජිමිනි ගැන අනුකම්පාවක් තිබ්බත් මේ මන්දිරේ ඇතුලෙ ක්රියාත්මක වෙන්නෙ එක නීතියයි.
" අනේ පුංචි නෝනා මට සමාවෙන්න...මට කියලා කරන්න පුළුවන් කිසිම දෙයක් නැහැ..."
මේඩ් කිව්වෙ ජිමිනිගෙ චූටි සිනිදු අතක් එයාගෙ අත් දෙකෙන් ම අල්ලගන්න ගමන්.ඊලගට ඒ මේඩ් එයා ගෙනාපු ලොකු සුදු ටවල් එකක් ජිමිනිගෙ ඇග වටේ පැටලුව.
" මං ගිහින් පුංචි නෝනට නාන්න බාත් ටබ් එක ලෑස්ති කටන්නම්..."
මේඩ් එහෙම කියන ගමන් බාත් රූම් එකට ගියෙ ජිමිනි ව රූම් එකේ තනි කරලා දාල.ජිමිනි පැත්තක් බලාගෙන ඔහේ ඉස්සරහට වෙන දේවල් ගැන හිතුව...එයාට පුංචි හරි ජීවත් වෙන්න බලාපොරොත්තුවක් දුන්නෙ එයාගෙ හුරතල් මල්ලි ටේ...ජිමිනිගෙ ඔම්මයි,අප්පයි නැති වෙන්න කලින් එයා අඩ අඩා ටේව බලාගන්න පොරොන්දු උන විදිහ ජිමිනිට මතක් උනා.
" පුංචි නෝනා අපි යමුද ? "
මේඩ් අහනකොට ජිමිනි නිහඬව ඒකට එකග උනා...මේඩ් පොඩි හිනාවක් මූනෙ ඇදගන්න ගමන් ජිමිනි ලගට ඇවිත් එයාව හිමින් බාත් රූම් එකට එක්කන් ගිහින් බාත් ටබ් එකෙන් ඉන්දුව.
කොහොම හරි ජිමිනි ව පිරිසිදු කරාට පස්සෙ මේඩ් ඉස්සෙල්ලා වගේම පරිස්සමෙන් ජිමිනිව රූම් එකට එක්කන් ඇවිත් ඇද උඩින් ඉන්දුව.ජිමිනි මේ වෙලාවෙ කිසිම දෙයක් නොකර .මේඩ් කරන දේ දිහා බලාගෙන හිටිය.
මේඩ් එයා අරන් ආපු සුදු පාට දිග ගවුමක් ජිමිනි ලගට අරන් ආවා.