Bana döndü ve tedirgin bi ses tonuyla,
-Zaten seni bu olanlardan sonra burda bırakmam .
Bu olaylar diyince gözlerimden akan yaşları engelleyemedim.
-Şşş yeter bitti artık, geçti.
Ekin dahada sıkı sararak beni arabasına götürdü.Arabada göz kapaklarım ağırlaştı.
Ekinin ağzından...
O kadar masumdu ki uyandırmaya kıyamadım.Evinin adresini de bilmediğim için bana götürdüm.
Belini kavrayıp bacaklarını da kavramaya çalışırken irkildi.
Korkmuştu.
O şerefsizi öldürücem.Bi kıza yapılabilecek en kötü şeydi bu.
Beni görünce elini boynuma dahada sıkı sardı.Güvene muhtaç bu hali benide üzmüştü.
Eve girince Beril'i kendi yatağıma yatırdım.Üzerini örtüp tam kapıdan çıkarken Beril'in hıçkırıklarını duydum.Hızla geri döndüm ve gözlerim Beril'in korkmuş gözleriyle buluştu.
-Gitme ,lüt-lütfen.
Öyle şiddetli ağlıyo du ki hemen sarıldım.
-Asla gitmem ,asla
diyerek saçlarını okşadım .Bana döndü . Sıkıca belime sarıldı.
Berilin ağzında..
Sabah uyandığimda yanımda kimse yoktu .
Ekin gitmişti.Onu dün ilk defa bukadar sakin gördüm.O egosu tavan yapmış pisliğin tekiydi fakat nasıl olurda bukadar iyi birine dönüşmüştü.
Düşüncelerimi bi kenara bıraktım ve ayağa kalktım.
Banyoya gittim.Saçlarımı düzelttim.Aynaya baktım üzerimde Ekin'in thisirtü vardı.
O an dün Evrenin nasıl bana tecavüz etmeye kalkıştığı aklıma geldi.Ağlamaya başladım.Aynanın karşısında hıçkırıklarım duvarları delecek kadar şiddetliydi.Yaşadığım acı hıçkırıklarıma güç veriyirdu.
Kapı çaldı.Ekin bana bağırıyodu.
Birşey diyemedim.Kapıyı kırdı,
-Yeter ağlama geçti!Yanındayım dedi.Suyu açtı yüzümü yıkadı.O anda ona okadar sıkı sarıldım ki sanki dünya durmuştu.
----------------
-İyisin dimi?
-Sağol iyiyim.Ama artık evime gitmem gerek.
Onayladığı anlamında kafasını salladı.
--------------
-Çok teşekkür ederim Ekin çok sağol Sen olmasaydın...
Gözlerim dolmuştu.
-Ama olmadı.Ve olmasına hiçbir zaman izin vermicem.
dedi
Apartmana doğru ilerledim ve son kez arkamı döndüm.Hala ordaydı.Apartmana girdiğimi görünce gitti.
Evin kapısını açtım.Hızlıca odama girdim.
Hızla kapı açıldı . İçeriye Ece girdi;
-Sen nerdeydin!!??
-Boşver uzun hikaye.
-Boşver mi? Boşver ha? Seni boğmadığıma şükret! Beni tek başıma bırakıp kayboldun! şimdi hemen anlat bana !
Ece çok ısrar etti.Bende baştan sona anlattım.Gözünden bir damla yaş aktı.
-Affet beni seni koruyamadım!..
-Asla sen beni korudun Ece sen bu Dünyadaki en iyi dostsun ,kardeşsin.
Birbirimize sıkıca sarıldık .
Sonra bana tekrardan bakarak;
-Beril seni o korumuş.Ekin.Onun kollarında uyurken korkmadın mı? O da bi piçin teki ! Egoist pislik!Ama bu hareketi beni çok şaşırttı.Yinede ona güvenmemeliydin.
Ece haklıydı.Neden onun kollarında huzur bulmuştum?
Yoksa....
Hayır . Olamaz ! Ben ona aşık mıydım?
