Ellerim titriye titriye Eceyi aradım.Ece panik olsada 20 dk sonra yanıma geldiler.Ben hastanede yere çökmüştüm.Sessiz sessiz ağlamalarım ,içimde bir fırtına kadar kuvvetliydi.
Çenem titriyodu.Okadar ağladım ki artık iç çekmeye başladım.
Ece ve Efe bana dinlenmemi yemek yememi söylesede nafile.
Ardìndan uzuuun bekleyişimiz devam etti.
..........(4saat ameliyat sonrası)
-Ekin beyin yakınları kim?
-Benim !Nasıl o iyimi iyi deyin lütfen.!
-Hasta yoğun bakıma alınacak.Neyseki dirençli.
Fakat...
-Fakat ne ?!
-Eğer hasta serum aracılığıyla verilen ilaçlara tepki vermezse bitkisel hayata geçebilir.Yani..
Beyin ölümü gerçekleşebilir.
-Ama sadece miyde kanaması dediniz.!
-Hastanın aldığı dabeler var hanım efendi.
Ve bu darbelerden biri de kafa tasında ufak bi çatlağa neden olmuş.Ama kafa tasındaki çatlak ufakta olsa çok ònemli.
Size en açık biçimde bu şekilde anlatabilirim.
Bizde ameliyat öncesi farkettik bu çatlağı.
Şuan ona dua etmekten başka yapılacak birşey yok.
Bazen birsürü kurşun yersin ölmezsin fakat bir darbe alırsın ve beyin ölümün gerçekleşir.Ölüm her şekilde peşimizde.
Onun yanında olun.Allah şifa versin.
Ecedenn...
-Ne diyo bu adam?
Bu adam ne diyo?Benim aşkım o!
Ne diyo bu adam!!!Ece duydun mu?
kahkaa atmaya başladi Birsen.Bu ürkmeme neden oldu.Hem ağlıyor hem gülüyor.Nasıl büyük bir acıdır bu?
Ya o yataktan kalkamazsa?
Ozaman Birsenin hali ne olurdu?
Onu zaptedemiyordum.En son çare sakinleştirici vurdular.Birsen'i odasına yatırıp bi doz uyku ilacı verdiler.En iyiside bu...
Birsenin yattığı odadan çıkınca Efe'nin ağladığını gördüm.
Bende ağlıyordum.Ekin bizim için çok değerli.
Efe'nin yanına gittim.Acılı bir şekilde gülümsedi;
-Okula ilk geldiğim gün Ekin bana omuz attı.Neyapıyosun diye bağırdım.Ekin eğer o gün bana sinirliysen tamam özür dilerim.
(Ağlama)
Birgünde sen istediğin halde pizza diliminin son parçasını ben yemiştim.Eger hala kızgınsan gel bak sana alıcam büyük boy her akşam hemde senin sevdiğin gibi bol mantarlı.
(Ağlama)
Efe yaslandığı duvardan kayarak yere oturdu.
-Bak Ekin sen eğer her sabah yaptığımız kantine gitme kavgası içinse uyanmaman uyan hergün ben giderim.
Ben kollarımı Efe'ye sardım.
-Hiçbişey senin suçun değil.
kulağına fısıldayarak;
-Ekin iyileşicek korkma.Hem bizim sana ihtiyacımız var sevgilim.Güçlü ol.
-iyileşicek dimi?
-Sence Ekin bizi ,Birsen'i bırakır mı?
Ben cevapliyim.Asla!
Onun yüzünden lütfen artık iyi ol sana ihtiyacımız var.
Olumlu anlamda kafasını salladı.
Bana sıkıca sarıldı.Bende Efeye ...
Birsenden....
Uyandìm.Kolumda serum takılıydı.Ece başımdaydı.Uyandığımı görünce gülümsedi;
-İyimisin Birsen?
-Ek-ekin nasıl?
-Aynı.
göz yaşlarım firar etti.Neden ben bunları yaşıyordum?
Neden sevdiğim adama bunlar oluyo?
Oysa sadece ateşi çıktı diye geldik.
Kolumdan serumu hızlıca çektim.
-Birsen nereye?
-Ekine bunu yapanın cezasını vermeye!!!
Ecenin konuşmasına fırsat vermeden çıktım.
(Hıçkırıklar..)
Okula geldim.Doğu yoktu.
Herkes ağladığım için bana bakıyordu.
Tasiye bindim ve evine gittim.
-KAPIYI AÇ DOĞUU!!
Hızlıca kapı açıldı.Kapının açılmasıyla korumayı itip Doğu'nun yanına gittim.Doğu beni hıçkırıklarla görünce yüzü bembeyaz oldu.
-Birsen noldu?
-NEMİ OLDU?
LAN SENİN NELERE SEBEP OLDUĞUNDAN HABERİN VAR MI?-hıçkırık..-
SENİN YÜZÜNDEN NEFESİM CAN ÇEKİŞİYO HASTANEDE!
KAFA TASI ÇATLAMIŞ!
NASI VURDUNUZ ONA?!!
HADİ BANADA VURUN !
VURSANAA!
NOLDU SEVDİĞİNİN CANI YANARSA SENİNDE CANIN YANAR DEMİ!???
-omzuna durmadan vurarak-
BENİMDE CANIM YANIYO!!
ÖLDÜRSENE HADİ BENİDE NE DURUYOSUN?!!
Ani bir hamleyle korumasının silahını aldım.Kafama dayadım.
-Ne yapıyosun Birsen ? !
Delirdin mi sen?!
Hemen bırak o silahı!
-HAYIR BUNU BEN YAPMİCAM SEN YAPICAKSIN!
elimdeki silahı Doğu'nun eline verip bende ellerimle yardım ederek silahı kafama dayadım.
Bu sırada öyle ağlıyordum ki sesim odada yankılanıyordu.
-ÇEK TETİĞİ BİTSİN DOĞU BEN ÖLDÜM ZATEN BU BEDENE GEREK YOK.!
EKİN'İN ÖLÜMÜNÜ BEKLEMEKTENSE ÖLDÜR BİTSİN ARTIK!
Dizlerinin üstüne çöktü Doğu.
-VURSANA !
KALK AYAĞA!EKİN'E NASIL VURDUYSANIZ BANADA ÖYLE VURUN !
-Özür dilerim.Ben bidaha yanınınıza yaklaşmicam.Beni affet.(ve doğu ağlar)
-ÖZÜR DİLEYİNCE ACILAR DİNMİYO!SENİ ASLA AFFETMİCEM!
hıçkìrıklarla çıktım evden.Koştum..koştum...
Hastaneye varınca Ece bana şaşkınca baktı.Sonra bakışları kpluma kaydı.Gözleri ayrılarak;
-Birsen kolun!
-Ekin nasıl?
-Hala aynı.Ama kolun kanıyo.
-Ekin'i görmek istiyorum.
Efe'ye bakarak
-Efe lütfen sen konuş.!
-Tamam.Sakin ol koluna pansuman yapsınlar ilkönce.
-Hayır Ekin'in yanına gitmek istiyorum.!
-Bak Birsen Ekin'in en çok sana ihtiyacı var .Şimdi ben doktorla konuşana kadar sende pansuman yaptır.Ve artık ağlama.
Efe güçlü olmaya çalışıyodu ama oda enaz benim kadar üzgün eminim.
.....(pansuman)
-Birsen ağlama artık.
-Efe o yatakta olsaydı ne yapardın Ece?
Birsey söyleyemedi.Pansuman bitince koşarak Efe'nin yanına gittim.
-Sadece beş dakika Birsen.
Sevindim.Ama hala ağlıyordum.Gözlerim berbat haldeydi.
Üzerime bişeyler giydirdi hemşire.Sonra hemen Ekin'in yanına gittim.Elini tuttum.Sesim ağladığım fısıltıyla çıktı.;
-Merhaba sevgilim.Bak ben geldim.Seni görmeye.Beni duyuyosun biliyorum.Duymasanda hissediyosun.Eminim.Biliyo musun biz hep burdayız yanında.
Bize geri gelsen olmaz mı?
Bu dünya sensiz eksik.Yarım kalırım be sensiz.Uyan artık.
Beni bırakma Ekin!..
(hıçkırıklar..)
(burda medyayı açın kesinlikle.Ama sizden ricam sonuna kadar dinleyin.)
Yorumları bekliyorum...
İlk defa bukadar uzun yazdım..
Arkadaşlar yoruma yb yazmak yerine fikirlerinizi ve düşuncelerinizi yazin.Benim icin onlar daha degerli.
Yorumlar gelsin.......
