Bölüm 9

7.4K 210 9
                                    

-Bırak dokunma bana !!Allah kahretsin ! dokunma canım yanıyo!!

-Beril beni affet lütfen!

-Senin yüzünü bile görmek istemiyorum!Şimdi defoll!

Ekin aniden ayağa kalktı ;

-Sen istesende istemesende artık bana bulaştın!

Hiç beklemeden yağmurda oturduğum yerden kalktım ;

-Sana acıyorum Ekin siktir git hayatımdan kimse benim gururumu ayaklar altına alamaz izin vermem!

Tek kelime etmeden kalktım ve eve gittim.
Sadece uyumak istiyordum.İlk önce sıcak bi duş aldıktan sonra uyumama göz yaşları yardımcı oldu.
Uyandığımda Ece başımda bekliyodu.Saçlarımı okşuyodu;

-Canım uyandırmak istemedim.Okulda olanları duydum o piç için aglama sakın ve üzülmede.Senin Sevgini hak etmiyo o..

Tek kelime edemedim kelimeler boğazıma dizildi sora bana gülümsediğini gördüm.Elinde bi zarf vardı.

-Bu ne biliyomusin Beril?
Senin mankenlik başvurunun kabul makbuzu..!!

Sevinçle sıçradım

-Ciddi olamazsın?! Aaaa bu süper!!

Çocukluk hayalim di bu .Kendimi hep manken olarak hayal ettim.Ve şimdi gerçekleşti.
1 ay önce İzmir'in en iyi mankenlik şirketine başvuru yapmıştım.Umutsuzdum ama kabul edildim ayrıca yaşadıklarımı biraz olsun unuttum.

-Beril burda yarın seni buluşmaya çağırdıklarınıda yazıyo,çok şanslısın ki tatile denk geldi.
Artık biraz daha uyu ben yanındayım.

Dedi ve sarıldık.O benim en yakın arkadaşım,sırdaşımdı...Bana tek deger veren oydu ondan başka kimsem yoktu.
Gözümden bir damla yaş aktı.
Banyoya gittim ve sinirle elimi aynaya vurdum .Kırılmıştı ama artık ağlamıyodum.

Ece koşarak geldi.Gözlerimdeki siniri ve ellerimdeki kanı gördü.

-Beril!! İyimisin?

-Ece sana yemin ediyorum benim canımı yakanların canını fena yakıcam.!

-Gel ellerini saralım,acıyomu?

-Artık canım yanmıyo yanacağı kadar yandı zaten emin ol!

-Beril bu sinirini anlıyorum ama artık kimseye bulaşma bak bitti bu pis oyunlar , geçti.

İstemsizce güldüm ve kulağına eğilerek fısıldadım;

-Ece,

-Efendim?

-Oyun yeni başlıyo....

Tutkum❤ (Umut Yok)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin