Tutkum❤ (Umut Yok)

Bölüm 11

Efe karşımda sırıtıyodu.

-Rahatsız etmedim diğil mi?

-Hayır tabiki bende sana teşekkür etmek istiyodum.Gel içeri.

Efe itiraz etmeden içten bir gülümsemeyle içeri geldi.

-Seni merak ettim Beril , nasılsın?

-İyiyim çok saol .

-Ama bana bi teşekkür borcun var.

-Evet sana nasık teşekkür edebilirim?

-Hadi hazırlan o zaman .Biraz kafa dağıtırız.Böyle bi teşekkürü kabul edebilirim.

Nezaketen sordugum soruyu ciddiye almıştı ama onu kıramadım .

-Tamam ben hazırlanıyorum.

Odaya gidip renkli bişeyler giymeye karar verip dolaptan kırmızını çok canlı bir tonunda olan eteğimi aldım.Üzerine beyaz bi büstiyer giydim ve bu göbeğimdeki yılan döğmesini ortaya çıkarttı.Beyaz topuklularımıda giyindim.
Banyoya gidip kırmızı rujumu sürdüm.Eyeliner çektim.
Beyazla kırmızının bi arada hakim olduğu şık çantamıda aldığımda hazırdım.

-Çok güzel görünüyosun Beril.

-Saol artık çıkalım.

Kolunu bana uzattı.Koluna girip arabaya doğru yürüdük.Kapımı açtı.Kibarlığı için samimice gülümsedim.

Bar'ın önüne gelince girmeden bekledim.Yaşadıklarım aklıma geldi.Bu düşüncemi Efe farketmiş olmalı ki ;

-Ben yanındayım korkma ,

diyerek kolunu uzattı.Koluna girdim.

İçeri girdim ve bi an herkes açıldı.
Işık sadece bendeydi.Ne olduğunu anlamadan biri beni ileri itti.

Karşımda biri vardı.Karanlıktı yüzü göremedim.Işık birden yanınca Ekin'in yüzüne anladım ki yine Ekin yaptı yapacağını.

Ama öyle birşey yaptı ki...