Ben bu düşüncelere dalmışken Büşra'nın ağlamaklı bir sesle " Tamam anne yarına kadar gelirim " deyip telefonu kapatmasıyla kendime geldim ve hemen Büşra'nın da yanıma gelmesini bekleyerek koltuğa oturdum.Az önceki mutluluğumuzdan eser kalmamıştı, ikimiz de sanki dünyanın sonu gelmiş gibi hüzünlüydük.Odada çıt çıkmıyordu, bir süre sessiz kaldıktan sonra bu sessizliği bozan Büşra oldu ve konuşmaya başladı:
- Polen,ben..ben gerçekten çok üzgünüm ama sanırım seni bırakmam gerek.Annemler beni İstanbul'da bi özel üniversiteye kaydettirmişler ve-
Büşra'nın konuşmasını susturan şey hıçkırarak ağlamam olmuştu.Büşra da bana sarıldı ve beraber ağlamaya başladık, ağlamam kesildiğinde Büşra'ya dönerek gözyaşlarımı sildim ve bütün söylemek istediğim şeyleri geri teperek sadece iki kelime söyleyebildim:
-Sorun değil.
Aslında sorundu, hem de çok üzücü bir sorundu benim için.Ama bunları Büşra'ya daha fazla belli ederek gitmesini zorlaştırmak istemiyordum.Belki de kendime yeni bir arkadaş bulurdum,Büşra'nın yerini doldurmayacak olsa da.Ben böyle düşünerek kendimi avutmaya çalışırken Büşra'nın konuşması düşüncelerimi böldü.
-Baksana, sana yeni bir kiracı bulacağım.En az benim kadar eğlenceli birisi olacağına emin ol, ama benim yerimi doldurursa ordan buraya gelir döverim seni, tamam mı !?
Bu dedikleriyle biraz da olsa mutlu olmuştum, şu anda gitmek zorunda olsa bile de beni düşünmesi bana ne kadar değer verdiğini fazlasıyla gösteriyordu."Mal, senin yerini doldurmasına asla izin vermem.Bi de teşekkür ederim." deyip Büşra'ya sarıldım. Tam o anda Büşra konuşmaya başladı:
-Madem bugün son gün, o zaman hadi alışverişe !
-Hay aklınla bin yaşa Büşra, bekle hazırlanıp geliyorum.
Odama girip dolabımı açtım ve çiçek desenli, eteği dizlerime kadar gelen bir elbise giydim.
Büşra'nın gideceğine ne kadar üzülsem de yeni kiracım olacak kızı kafamda düşlüyordum.Acaba nasıl biriydi ?
Aklımdaki düşüncelerden sıyrılıp içeri girdiğimde Büşra çoktan hazırlanmıştı.Büşra'ya bakarak konuştum:
-Eh be kızım, bari son gün benden güzel olmasaydın.
-Saçmalama da yürü hadi, daha bilet almaya gidecez.
Aşağı inip minibüse bindik ve biletleri alacağımız yere geldik.Bayram seyran olmadığı için pek sıra yoktu,yaklaşık beş dakikada bileti aldık ve alışveriş merkezine gitmek için tekrardan minibüse bindik.Trafik olmadığı için on beş dakikada alışveriş merkezine vardık.
Buraya ilk defa geliyordum,İzmir'deki neredeyse tüm avm'lere gitmiştim ama buraya hiç gelmemiştim.Baya büyük bi yerdi, yani kaybolsam yarım saat çıkışı bulamazdım herhalde.
Ben etrafa bakınıp girecek mağaza ararken Büşra beni sürükleyerek içerde çok insan bulunmayan bir mağazaya götürdü.Genelde çok insan bulunmayan mağazaları pek sevmem ama burda gerçekten süper şeyler vardı.Elime iki üç elbise geçirdim ve kabine gittim.Büşra da yan kabinde bir şeyler deniyordu.
Denedigim bütün elbiseleri aldım.Büşra ise beğenmediğini söyleyip bir şey almadı.
Yaklaşık üç saat boyunca mağazaları gezerek beğendiğimiz şeyleri aldık.Zaman çok çabuk geçmişti, ve çok acıkmıştık.Lokantaların bulunduğu kata geldik, Büşra her zamanki gibi formunu korumak için salata yemek istedi.Ben de onun peşinden gittiği yere gittim.Bir masaya oturduk garson menü getirdi ve bakmaya başladık ve biraz göz gezdirdikten sonra aradığım şeyi buldum galiba heeheheheh ; )))
Menüde iskender kebap gördükten sonra başka bir şey yemem benden beklenmezdi.İzmir kızıyım ama iskender kebap en sevdiğim şeydir.
Garson geldi ve hemen siparişlerimizi söyledik.On dakika filan bekledikten sonra canım aşkım iskenderime kavuştum.
Çatalımla yemeye başladım,hem yiyor hem de kendi kendime konuşuyordum.
-Allahım nasıl bişeysin sen böyle ya, valla bi cigkofte bi de sen ol yeter bana ya bu nasıl bir tattır böyle.
-Polen valla yakında iskender kebap ve çiğköfteyi nüfusuna geçirirsen hiç şaşırmam.
-Valla ne yalan söyliyim, ben de hiç şaşırmam diyerek iskenderimi yemeye devam ettim.
Yemeklerimiz bittiğinde ellerimizde en az on tane poşetle yola koyulduk.
Minibüse bindiğimizde belki de Büşra'yla birlikte uzun bir süre böyle bir yere gelmeyeceğimizi düşünerek, buraya geldiğimiz için çok mutlu oldum, iyi ki gelmiştik buraya.
Eve girdik ve odama girerek yeni aldığım kıyafetleri yerleştirdikten sonra Büşra'nın odasına girdim.Valizini topluyordu.Yatağına uzanarak konuşmaya başladım:
-Dolabın, yatağın filan nolacak ?
-İstanbul'a gidince bi taşıma şirketi bulur getirttiririm, merak etme sen.
-Ee yeni kiracım ne zaman gelecek peki?
-Ooo Polen Hanım,bakıyorum da hemen unutulduk ya.
-Salak salak konuşma baaa, merak ediyom işte.Hem kim olduğunu da söylemedin, sürpriz sürpriz diyip duruyon.
-Benim eşyalarım yarın akşam alınır heralde, yarından sonraki gün gelir heralde.Kim olduğunu da söylemem, adı üstünde sürpriz işte.Hadi yat uyu sen de, uykusuz kalınca çok atarlı oluyon dayanamam valla.
-Hahaha tamam yatıyorum iyi geceler canım
Odama girip açık kalan ışığı kapattım ve yatağıma girerek uykuya daldım.
Arkadaşlar önceki bölümü yaklaşık 50 kişi okumuş,nasıl mutlu oldum bilemezsiniz. Hikaye şimdi sıkıcı gidiyor olabilir ama inanin sonraki bölümler eğlenceli olacak. Okuyan herkese çok teşekkür ederim♡
Medya:Büşra
