Chosen. (Nederlands) *On Hold*

hoofdstuk 6. (True or Dare)

Siën.

   Ik reed in mijn auto richting mijn huis, en naast mij zat het grappigste en aardigste meisje die ik ken. Ik had haar nog nooit gezien, en ik weet ook niet waarom ze zo een aantrekkingskracht heeft. Wat ik wel weet is dat ik haar beter wil leren kennen, en op de een of andere manier moet ze mij leuk gaan vinden zoals ieder ander meisje dat altijd doet.

   Ik was met mijn blik op de weg, maar ik had echt de neiging om naar Briënn te kijken. Ik weet zeker dat zij en Mayden elkaar echt aardig gaan vinden, en natuurlijk gaat Jays op haar kwijlen als hij haar ziet ik de bikini. En nog logischer, ik laat niet zien dat ik het echt geweldig vind dat ze mee is gegaan.

   En waar ik nog blijer om ben, ze had me niet vierkant uitgelachen toen ik haar vertelde dat ze er leuk uitzag. Ik flapte het er gewoon uit, ik zei het gewoon zonder dat ik erover nadacht. Ik had natuurlijk wel gedacht dat ze er leuk uit zag, maar ik zou nooit zoiets tegen iemand zeggen.

   En wat ik al helemaal niet verwacht was dat ze zo mooi kon zingen. Het was prachtig. Toen ze de kamer was binnen gestormd, waar ik echt van schrok, had ze me grijnzend aangekeken en begon de tekst mee te zingen. Eerst wou ik zelf mee gaan zingen, heel zachtjes zodat ze het niet kon horen als ze nog boven was. Maar blijkbaar douchet ze niet zo lang als Mayden en Elhe dat doen, en was ze de woonkamer binnen gestormd voordat ik was begonnen met zingen.

   ‘Joh dude? Leef je nog wel?’ zei Briënn terwijl ze bezorgt mijn kant op keek. ‘Zit je weer aan jezelf te denken?’

   Ik moest lachen, natuurlijk zat ik niet aan mezelf te denken. Ik dacht aan jou, maar dat ga ik dus mooi niet zeggen. ‘Ja duh, wie denkt er nou niet aan mij?’

   ‘Simpel, ik.’ ze keek weer naar voren en ik wist niet wat ik moest zeggen.

   ‘Wat was er?’ vroeg ik, ze wou iets vragen. Dat wist ik omdat ze me uit mijn gedachten had gehaald. Wat aan de ene kant slim was, want ik denk dat zouden verongelukken als ik nog langer in mijn eigen gedachten was.

   ‘Niks, maar je reed midden op de weg. Als er een andere auto aan kwam had je die gewoon aangereden.’

   Kijk dat bedoel ik nou, ‘Bedankt, of zo.’

   De rest van de rit was het stil en Briënn was ongemakkelijk uit het raam aan het kijken tot we bij mijn huis aan kwamen.

   ‘Wauw, je woont hier vet gaaf. Je moet me wel een rond leiding geven, oké?’ Ze keek me aan met een glimlach die op haar gezicht gepolijst was. Automatisch lach ik terug, ze keek weg terwijl ze uitstapte. Misschien keek ze weg omdat het ongemakkelijk was? Nee, vast niet, ze stapte uit ik zou dan ook kijken waar ik dan ging staan.

   ‘Natuurlijk, maar eerst gaan we Jays en Mayden zoeken en hun vragen of ze mee zwemmen.’ Ik liep langs mijn auto naar de voordeur, ik stopte de sleutel in de deur en zwaaide hem open. Zoals gewoonlijk veegde ik mijn voeten niet en gooide ik mijn jas in de hoek. ‘Jays, Mayden? Waar zijn jullie.’

   Er klonk gerommel en ik wist dat ze weer samen op een van hun kamers bezig waren met school of zo iets. Mayden rende de trap af en rende meteen richting Briënn, ze omhelsde haar zonder dat Briënn haar een mep verkocht. Meisjes toch, altijd de beste vriendinnen al voordat ze elkaar echt kennen. Ik zag dat Briënn aarzelde maar haar uiteindelijk terug knuffelde.

   ‘Hey, Briënn toch? Ik ben zo blij dat je een keertje bij ons langs komt. Anders ben ik hier ook zo alleen.’ Mayden had een gemeende blije lach op haar gezicht, je zag haar witte tanden glinsteren. En je rook toen ze met haar hoofd schudde haar heerlijke shampoo.