Chosen. (Nederlands) *On Hold*

Hoofdstuk 12. (Een nooit verwachte hulp.)

dit verhaal is opgedragen aan @StrawberryLovexx omdat ze een goede Wattpad vriendin is, en erg aardig! en omdat ze een mooie cover hebt gemaakt voor mijn verhaal! ;)

Briënn.

   Ik stond met mijn rug tegen een muur, en van mijn handen heb ik vuisten gemaakt. Ik sloeg met mijn linker vuist tegen de kaak van Maut en ik hoorde alles kraken. Ze keek me woedend aan en sloeg met haar platte hand tegen mijn wang aan. ik wreef er over en ik voelde hoe het daar rood werd.

   Maut pakte mijn haar en trok er hard aan, ik zakte door mijn knieën en ze zette haar voet op mijn rug zodat ik niet weg kwam. Ik probeerde weg te komen door te woelen maar ik zat vast en lag op mijn buik op de grond. Maut verlichte de druk die ze op mijn rug zette en ik sprong op en gaf haar een knietje in haar buik, ze boog voorover en nu duwde ik haar op de grond. Ze lande op haar rug, en ik zette dit keer mijn voet op haar lichaam. Ze pakte mijn been beet en trok mij nu omver ik viel achterover en knalde met mijn hoofd tegen de muur.

   Maut begon te lachen en zei: ‘Je kunt niet winnen, ik wou dit altijd al!’ ze pakte voor de tweede keer mijn haar en trok me omhoog. Ze gaf er een ruk aan en ik gaf een geluid dat haar liet merken dat het pijn deed, en door dat deed ze het voor de tweede keer. En nog een keer, totdat ik haar met mijn rechter vuist een ram gaf op haar neus. En je zag gewoon de botten in haar neus breken. Ze werd woedend maar eerst ging ze voelen hoe het met haar neus ging, en daar zag ik mijn kans. Ik rende de vijf meter tussen ons en sprong in de lucht, ik deed even een super stoere karate trap en ze viel op haar rug.

   ‘En wie gaat er hier nou winnen! Maut je weet niet hoe erg ik het vond dat ik mijn ouders nooit meer kon zien, en jij als een vieze bitch gewoon daar kan blijven. Dankzij jou is mijn leven een hel geworden!’ Riep ik woedend naar haar uit. Ik stond met één voet op haar lichaam te staan, en Maut werd woedend. Ze woelde heen en weer en uiteindelijk hield mijn voet het niet en liep ik heel rustig naar achteren tot ik uiteindelijk tegen een muur stond.

   Ik zag hoe Maut gehurkt met haar hand naar haar halfhoge geveterde laarsjes ging, ze haalde aan de binnen kant van haar schoen een scherp, zilverkleurig en glimmend mes vandaan. Ze ging er met haar vinger langs en er kwam een klein sneetje in haar vinger, er druppelde bloed uit op de neus van haar schoenen. ‘En vertel jij mij maar eens wie het mes heeft.’ Zei ze poeslief terwijl ze langzaam naar me toe liep. ‘Ik, en ik kan met één kleine simpele beweging je keel doorsnijden. En dat doe ik zo, trut!’

   Ze liep heel langzaam naar me toe en ik zag de verschrikkelijke glimlach op haar gezicht, en ik wist dat er geen weg meer terug was. Ik word hier vermoord door de engel die mij voordat ik verbannen was mijn beste vriendin noemde. Onze vriendschap was altijd al wel met ruzies geweest maar nooit was het zo dat we elkaar de haren in vlogen. Ik wist eigenlijk al heel lang dat ik Maut niet aardig vond, ze was altijd al de baas aan het spelen. En soms was het verschrikkelijk irritant. Maar wat ik nooit van haar had verwacht was dat ze iemand zou kunnen vermoorden, net zoals ze dat nu met mij gaat doen!

   Ze stond ongeveer twee meter voor mij en ging met haar mes naar voren, ze zette de laatset twee passen, en nu zat het met tegen mij keel. Ze drukte hard tegen mijn keel aan. als ik nu beweeg heb ik mezelf vermoord dus ik bleef zo stil mogelijk staan. ‘Heb je nog je laatste woorden?’ vroeg ze nep aardig aan mij.

   ‘Siën, ik…’ en het mes werd door Maut langs mijn keel gehaald.

   Ik schrok wakker en keek om me heen met mijn ogen wijt open. Ik keek om me heen en zag naast me Maut met een bebloed hoofd staand slapen, net zoals ik net deed. Ik wou met mijn hand naar mijn keel om, hoe raar het ook is, te voelen hoe het met mijn keel ging maar mijn handen zaten boven mijn hoofd vast.