Chosen. (Nederlands) *On Hold*

Hoofdstuk 9. (love is in the air?)

Briënn.

 

   Ik liep richting mijn fiets, ik had het laatste uur Nederlands. Samen met Mayden had ik veel gelachen. We waren er bijna uitgestuurd, maar ja.

   Ik stapte op mijn fiets en wilde naar huis toe fietsen toen ik Jason bijna aanreed. ‘Jezus, kijk is uit waar je loopt Jason!’ Riep ik naar hem.

   ‘Misschien moet jij gewoon uitkijken of je niet iemand aanrijd.’ Zei Jason tegen mij. Hij had een punt, ik zat natuurlijk weer in gedachten en dan let ik niet op. Als ik had opgelet had ik hem ook niet bijna aangereden.

   ‘Sorry,’ Zei tegen hem, hij kreeg een glimlach op zijn mond en ik was blij dat hij niet boos was. Jason is dan een idioot maar hij is één van mijn vrienden, en die wil ik niet verliezen. ‘Vind je het gezellig als ik met je mee ga? Of wil je…’

   Hij onderbrak me en zei: ‘gezellig? Ik vind het geweldig, een beetje rondhangen met jou!’ Zijn grijns was nu heel groot en ik kreeg automatisch een glimlach. ‘Kom mee, zullen we eerst even naar de stad? Kunnen we even koffie halen of zo iets.’

   En zo fietsen Jason en ik naar het kleine winkeltje, we liepen naar binnen en gingen aan een tafeltje zitten. Er kwam een knappe serveerster naar onze tafel toe gelopen, en ik zag dat ze van onze leeftijd was. ‘Wat willen jullie bestellen?’ vroeg het meisje, vooral aan Jason, mij kompleet negerend. Inwendig was ik wel honderd keer aan het rollen met mijn ogen om hij de serveerster aan het flirten was met Jason.

   En Jason was niet zo een grote idioot om dat niet door te hebben. Hij keek naar mij en glimlachte naar mij, hij gaf een knipoog en ik had door wat hij van plan was. ‘Ik wil een ijskoffie, Briënn, wat wil jij?’ vroeg hij.

   ‘Ik wil ook een ijskoffie, en een donut. De donuts zijn hier dus echt geweldig.’ Gaf ik als antwoord. Ik glimlachte naar hem en ik had door dat het meisje naar ons keek. Met een vragende blik. En toen vroeg ze de vraag waar we op aan het wachten waren.

   ‘Is ze je vriendin?’ vroeg ze aan Jason. Wat was ze dom, echt waar. Niet te geloven ze negeert me gewoon compleet.

   Jason keek naar mij met een glimlach van oor tot oor en gaf toen als antwoordt: ‘Niet dat het jou wat aan gaat, maar ja, het mooiste meisje ooit is van mij.’ Zei hij tegen het meisje.

   Ik had de neiging om de serveerster nog jaloerser te maken als dat ze was dus stond ik van mij stoel op en liep richting Jason. Ik ging op zijn schoot zitten en sloeg mijn armen om hem heen. Hij legde een arm om mijn middel en gaf me een klein kusje op mijn voorhoofd. Ik keek naar hem en gaf hem mijn zover-hoeft-het-nou-ook-wer-niet-te-gaan blik.

   ‘O,’ Was het enige wat de serveerster wist te zeggen. Ze liep met onze bestelling weg en keek nog één keer “ongezien” over haar schouder.

   Ik zat nog steeds op Jason zijn schoot en vroeg toen aan hem een vraag die ik dus niet wou stellen. ‘Vind je mij echt het mooiste meisje ooit?’

   ‘Ja natuurlijk, je bent grappig, knap en een super goede vriendin. Alles wat ik zei meende ik, en ik ben blij dat je met mij mee wou spelen.’ Ik zag dat Jason met zijn ogen rolde en hij dacht het zelfde als ik. wat een dom kind was dat. Hij stak zijn hand op en ik gaf hem een high-five. Hij pakte mijn hand en gaf me een kusje op mijn wang. Dat deed hij omdat het meisje aan kwam lopen met onze bestelling.

   ‘Hier, jullie bestelling.’ Haar stem sloeg nog net niet over, maar ik had door dat ze Jason dus echt geweldig vond. Wat hij ook is, want hij is grappig, lief, knap en super aardig. Hij heeft nog nooit een vriend laten vallen en hij neemt het altijd voor ons op.