My Little Fight - Joël Veltman

Chapter 21

 Jasmine

Lachend lopen we terug naar de kant om lekker uit te puffen. Als ik even naar rechts kijk zie ik dat Barbie nog steeds met Joël bezig is. 'Does she ever stop?' vraag ik geïrriteerd aan Alexa die ook afkeurend die kant op kijkt. Waarom duwt Joël haar niet weg? Je vriendin staat een halve meter naast je en in plaats dat je naar haar komt. Ga je doodleuk met een Barbie pop staan die zich overduidelijk aan hem opdringt. Als ik mijn water leeg heb gedronken heb ik het gehad 'I am leaving' Alexa die snapt het meteen en omhelst me 'I can't wait to see you again!' Met een klein lachje op mijn gezicht kijk ik haar aan 'I will be here tomorrow again. Thats my last day here.' Ik zeg nog even gedag tegen de jongens en hun trainer. Wanneer ik mijn spullen pak, realiseer ik me dat we met zijn auto hier heen zijn gegaan. 'Alexa!' roep ik en ren naar haar toe 'Can you drop me home, I went with Joël but i doubt that he would want to leave anytime soon.' Ze knikte en zei dat ze nog wel even haar spullen moet pakken.

Na de training stopte we nog bij de Starbucks om een latte te halen. 'She is a fake barbie, I don't get why he would even want to talk to her.' Afkeurend kijkt ze me aan terwijl ik alleen maar kan knikken. 'I mean, Hello! He must be blind...Joël has a beautiful girlfriend. Why would he even look at someone like her!' ik begin zo erg te blozen toen ze me indirect een compliment gaf. Het was supergezellig dus bleven we nog even bijkletsen en besloot ze dat ik haar morgen mag helpen tijdens haar werk. Natuurlijk was ik er eerst niet zo zeker van omdat ik bang was dat ze problemen zou krijgen. Maar nadat ze een paar keer zei dat het niet erg zou zijn stemde ik in.

Heupwiegend loop ik naar de woonkamer, sinds het herfst is doe ik graag kaarsjes aan. Ze creëren een fijne sfeer en maken alles gezelliger en zelfs romantischer. Rustig neem ik kleine hapjes van mijn zelfgemaakte macaroni salade en denk ik terug aan vandaag. Het is niet dat ik jaloers ben, integendeel zelfs. Maar het knaagt wel dat hij toen ik terugkwam alleen maar aandacht had voor dat meisje. Zelfs toen ik er langs liep gaf hij geen beweging. Alleen toen ik hem een kusje gaf op zijn mond en in zijn nek, daarna begon hij nonchalant verder met haar te kletsen.

Eenmaal klaar met eten besluit ik om beneden een filmpje te kijken, nog altijd alleen. Ik pak mijn dekentje en kruip er lekker onder terwijl bride wars opstaat.

'Hey lieverd ik ben thuis!' de deur wordt achter hem dicht geslagen en daar staat hij dan onschuldig in de woonkamer. Ik draai mijn hoofd een kwartslag om en knik alleen maar 'Wat ben je laat.' Mijn ogen gaan naar de klok die achter hem staat. Vanuit mijn ooghoeken zie ik hem mijn blik volgen 'Ja, ik ging met Mandy nog even een drankje doen.' De manier hoe hij dat zegt, zo nonchalant en alsof het niets is maakt wat in mij los. Sinds ik geen zin heb in een ruzie wuif ik het weg. 'Oh? En wie is die Mandy dan?' fronsend kijk ik hoe hij nu tegenover me op de salontafel zit. 'Het meisje waar ik mee zat te praten.' Zegt hij voor mij iets te vrolijk, maar prima ik doe wel mee. 'Owh zij! Waardoor jij je eigen vriendin vergat. Vervolgens heb je niet door dat ik naar huis ben gegaan en kom je 4 uur erna pas thuis omdat je met haar wat hebt gedronken?' komt er zo zoet uit dat ik ervan walg.

Met een glimlach kijk ik hem aan 'Leuk joh! Met je naar de training gaan, maar toch denk ik dat je de andere keer Mandy beter mee kan vragen.' Nadat ik dat heb gezegd rol ik met mijn ogen en focus me op de tv. Daar is Joël het niet mee eens, het beeld wordt zwart en ik kijk hem verontwaardig aan 'Hey! Ik was dat aan het kijken ja!' met een zucht kijk ik hem aan, zijn gezichtsuitdrukking kan ik op dit moment niet lezen. 'Jasmine waarom doe je nou zo? Ik mag toch ook gewoon met een ander meisje wat leuks doen.' Alweer frons ik even met mijn wenkbrauwen. 'Ja, alleen vind ik het niets dat zij zich zo aan je opdrong en je het niet eens door had!'

Ik loop kwaad naar het raam en draai me dan om. Joël heeft zich nu ook verplaatst en is een paar meter voor me komen staan. 'Ik kwam vandaag voor jou mee, jij was druk bezig en je zei van te voren dat je het niet erg vond als ik even wat ging halen.' Een zware zucht ontsnapt 'Kom ik terug, zie ik dat je ook hier supporters heb. Natuurlijk stelde het mij gerust.' Ik zie dat hij dat niet verwacht had 'Maar vervolgens flirt Mandy overduidelijk met je. Neem je niet eens de moeite om haar te vertellen dat je een vriendin hebt.' Ik ben zonder dat ik het door heb een paar passen naar hem toe gelopen. 'Wanneer ik langs je loop werp je mij niet eens een blik. Nee niets, maar als ik je dan een kus geef dan voel ik wel dat je kippenvel ervan krijg.' Ik sta nu pal voor zijn neus 'En dan denk jij dat ik dat pik?' Joël staat nu ook met gebalde vuisten voor me 'Waarom doe je nou zo? Als je maar weet dat ik geen sorry ga zeggen.' Hij slaat zijn armen over elkaar en kijkt me serieus aan. Meen je dit nou? 'Is je ego gestegen ofzo? Want sinds je weet dat Barcelona je wilt doe je niets anders dan aan jezelf denken!' zo dat is eruit. Misschien een slecht idee maar ik loop er al zo lang mee dat ik er gek van wordt. 'Meen je dit nou?! JIJ WILDE TOCH DAT IK HIERHEEN GING. BEN IK ER IS HET OOK NIET GOED WHAT THE FACK JASMINE!' schreeuwt Joël recht in mijn gezicht.