My Little Fight - Joël Veltman

Chapter 34

Joël

'Jasmine we moeten wel opschieten willen we de zon onder zien gaan!' Ik loop zenuwachtig te ijsberen in onze hotelkamer. 'Ik kom! Je hebt de picknickmand toch al gevuld?' 'Yes, gisteren al gedaan.' Ik merk dat ik zweethanden heb zodra ik in mijn broekzak het doosje voel. Vandaag ga ik Jasmine ten huwelijk vragen. Vanaf het moment dat ze mij meenam naar Bali heeft ze hier en daar hints gegeven dat ze het liefst hier op dit eiland ten huwelijk gevraagd wil worden. 'Laten we gaan'. Snel herpak ik mij en pak Jasmine 's hand vast. 'Wie rijdt?' Ik pak de sleutels van de scooter die we hier huren en kijk haar met mijn puppyogen aan. 'Vooruit, maar dan moet de picknickmand wel tussen jouw benen.' Ik knik bevestigend met allebei volle handen lopen we naar buiten.

'Joël! Doe voorzichtig! Het strand loopt niet weg.' Hoor ik haar schaterlachen en voel dat haar grip bij mijn middel steviger wordt. 'Jawel ik wil het perfecte moment!' Ik hoor Jasmine nog een keer lachen en zie in mijn rechterspiegel dat ze haar hoofd schudt 'Het is toch niet dat je mij ten huwelijk vraagt!'. Gelukkig heb ik mijn zonnebril op en ziet ze niet dat ik met grote ogen naar de weg kijk. 'Haha grapjas'. Zeg ik snel en rij naar Echo Beach in Canggu een van de weinige standen die nog rustig is en niet vol zit met toeristen. 'Gaan we naar La Brisa?' hoor ik Jasmine vragen als we langs het bekende strandtent rijden. 'Nee ik parkeer alleen wel daar in de buurt.' En zet de motor van de scooter uit. 'Heb je alles?' vraag ik en controleer nogmaals of ik de sleutels heb. 'Picknickmand check, handtas check en knappe vriendje check.' Ik schud mijn hoofd en sla mijn armen nonchalant om Jasmines schouder en geef haar een kus op haar slaap. 'Lets goo!'.

Eenmaal op het strand aangekomen leggen we zetten we onze deken uit en pak ik alle snacks en drankjes uit en leg het op het deken. 'Champagne? Hebben we wat te vieren?' Hoor ik Jasmine zachtjes mompelen en besluit niet op haar te reageren. De zon is al een beetje aan het dalen en de lucht heeft een mooie gele gloed. Dit is het dan, het moment waar ik op wachtte. Jasmine zit naast mij en geniet van de sandwiches die ik heb ingepakt. Ik pak haar hand vast en zie dat ze me vragend aankijk. 'Joël wat is er?'.

Jasmine

'Joël wat is er?' Ik kijk hem in zijn ogen aan en zie dat er iets is alleen kan ik niet plaatsen wat. Hij gaat op één knie en kijkt mij recht in mijn ogen aan. 'Lieve Jasmine' Ik voel een brok in mij keel als ik door heb wat Joël momenteel aan het doen is. Ik leg mijn andere hand op die van hem en geef hem een knikje om hem gerust te stellen. 'We hebben onze ups en downs gehad. Wat zelf leidde tot een korte pauze. Terugkijkend kan ik met zekerheid zeggen dat ik door onze break in ben gaan zien dat jij de vrouw van mijn dromen bent. We zijn allebei nog jong, maar ik kan me geen leven met jou voorstellen.' Ik voel een traan over mijn wang rollen en slik 'Jasmine Overmars, wil je met mij trouwen?' Ik kijk Joël aan en knik 'Ja met heel mijn hart!' Joël glimlacht en schuift de ring die ik eerder deze week heb gezien om mijn ringvinger. 'Hij is prachtig' 'Net zoals jij' Ik trek Joël omhoog en leg mijn hoofd tegen zijn borst aan. Ik voel een kus in mijn haren en kijk omhoog. Onze ogen kruisen elkaar en meteen voel ik zijn lippen op die van mij. Na een lange zoen wat bijna uit de hand loopt zet ik een klein stapje naar achter maar voel nog steeds zijn handen om mijn middel. 'Ik zag het doosje van de week in je koffer'. Joël kijkt mij met grote ogen aan en begint te lachen 'Serieus? Dus je wist dat ik je ten huwelijk wou vragen?' Ik kijk mijn verloofde aan 'Ik twijfelde.' Mompel ik zachtjes en kijk nogmaals naar mijn ring 'Ik niet. Vanaf het moment dat ik je voor het eerst zag wist ik dat jij het voor mij bent.' Zijn woorden raken mij en ik voel dat ik waterige ogen heb. 'Je bent alles voor mij Joël. Je hebt mij inlaten zien dat niet iedereen weggaat uit je leven. Ik heb weer van mezelf leren houden dankzij jouw steun.' Ik slik een traan weg en kijk hem aan 'Ik weet dat jij, mijn toekomstige partner voor het leven niet bij mij weggaat.' Ik voel dat hij zachtjes in mijn middel knijpt. 'Jasmine kijk me aan' ik kijk hem aan 'forever and always weet je nog.' Een glimlach verschijnt op mijn gezicht. Een zinnetje wat Joël altijd tegen me zei wanneer ik niet lekker in mij vel zat. Of wanneer ik om wat voor reden bedacht dat het beter zou zijn als we uit elkaar gaan. Ik leg mijn hoofd tegen zijn borst aan en voel zijn hartslag snel kloppen. Hij draait ons een kwartslag om zodat we naar de zonsondergang kunnen kijken.

'Forever and Always ...' Mompel ik zachtjes houd Joëls hand stevig vast.

The End