Çarpıştığımız an çantamda ki eşyalar yere savrulmuştu. Aceleyle eşyalarımı toplamaya başladım. Çarptığım kişi de bana yardım etti ve bütün eşyalarımı çantama koymuş oldum. Sonra ayağa kalktık ve aynı anda özür diledik. Bir an elimdeki saate baktım ve dersin başlamasına neredeyse geç kalacaktım. Koşmaya başladım ta ki çantamdan resmimin düştüğünü görene kadar. Geri gelip resmimi alana kadar resmim ortadan kaybolmuştu. Resmimi aramaya başladım ama bulamadım o yüzden yoluma devam ettim. Sınıfa geldiğimde hoca çoktan sınıfa girmişti. Hocadan özür dileyip arkalardan bir sıraya oturdum. Hocanın bir süre dediklerini dinledim ama yanımda oturan kişiyi de merak etmedim desem yalan söylemiş olurum bu yüzden yanımda oturan kişiye baktım. Gördüğüm surat beni şaşkına çevirmişti. Bu o adamdı, çarptığım adam...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mutluluk Defnesi
RomantikHerkes mutlu olmak ister ben gibi Defne gibi. Bazı insanlar mutsuzluğa ağ açmıştır artık. Kaçacak yerleri kalmamıştır. Mutluluğu bulamayacak hale gelmişlerdir ama ben onları bu mutsuzluktan çıkarmaya geldim. Biliyorum, beni de zor günler bekliyordu...
