Adı Gizli

1.BÖLÜM

Beste ' nin ağzından:
Denizin tam ortası...Bir tekne...Bir çocuk...Bir dakika ama bu çok yakışıklı...Benim yanımda oturuyo...Ufak bir gülümseme...Ve bir ses...Kadın sesi..."Beste!!...Kalk hadi geç kalıcaksın."...Annem,onun burda ne işi var...Ve sağ koluma baskı...Çok garip..."KIZ KALK ARTIK!!"...Ani bir gürültüyle yatağımda doğruldum,daha neler olduğuna dair düşünmeye başlamadan annem beni çekiştirmeye başladı.Sanırım rüya olduğunu o zaman anladım.Her neyse annem niye beni bu saate uyandırdı hiç bir fikr...DUR...ayyy yaa nasıl unuturum bugün okulun ilk günü elçin beni almaya gelicekti kesin şuanda yolda...Canım yaa çok yavaş hazırlanıyorum diye beni hazırlamaya o gelcekti.Heee bu arada elçin en yakın kız arkad..."KIZ SEN HALA OTURUYOR MUSUN !?? GİT ÜSTÜNÜ GİYİN GEÇ KALCAKSIN DİYORUM!...Ya niye bu evde ben takılmıyorum."Annem cümlesini bitirir bitirmez kapı çaldı...AAA KİM ACABA (!)...Elçin gelir gelmez odama çıktı,arkadan da ben. Daha hiç bir şey söylemeden dolabın kapağını açtı içinden önlükleri aldı bana doğru attı. "Çabuk giyin bugün erken çıkmamız lazım bizimkiler bizi bekliyorlar." Dedi. Bana neden haber vermedi bunlar şimdi yaa..."Bana niye haber vermediler." Elçin hafif dalgalı sarı saçlarını savurdu ve telefonumu gösterdi." Bak " dedi. Telefonuma yöneldim ve tuş kilidini açtım,aaa evet gerçektende Arda mesaj atmıştı." Yarın saat 8:00 de okulun karşısında ki her zaman ki cafede." Telefonu kapatıp yerine koyduktan sonra Elçin'e küçük bir bakış attım , o da anlamış olsa gerek ki odanın çıkışına yöneldi."5 dakikan var çabuk giyin ben aşağıdayım."

Elçin'in ağzından:
Ay bu kız beni deli edicek hem uykucu hem uyuşuk hemde gerizekalı!!!. Neyse acıktım ben, evde bir şeyler yemiştim ama yinede acıktım. Ben bir mutfağa uğrayayım. Ayy mis gibi omlet kokuyo. Mutfağa girer girmez omletlere dalıcaktım ki "Elçin Hanım onları içeriye götürmemiz gerek ama isterseniz biz size yeni bir omlet yapabiliriz." Eyvah yakalandım kıvır Elçin kıvır. "Yok ya ben aç değilim sadece güzel kokuyordu kokluyordum." yalana bak be ne güzel kıvırdım. Sadece bana gülümsemekle yetindi. Neyse bende yardım ediyim elime geçen ilk çayı aldım ve masaya doğru yürürken önüme Aysel Abla çıktı. "Elçin Hanım ben götürürdüm siz niye zahmet ettiniz." "Aysel Abla ben sana kaç kere dedim bana hanım deme diye. Ben senin kızın yaşındayım ne o öyle sizli bizli." "Tamam Elçin kızım ama sen zahmet etmeseydin ben götürürdüm." "Ne zahmeti ya bizim kız Beste uyuşuk uyuşuk giyiniyor zaten bende zaman geçsin dedim. Neyse Aysel Abla ben bunu masaya götüreyim soğuyacak. Baran Amcanın değil mi bu?" "Evet evet Baran Bey'in." Aysel Ablanın yanından ayrılıp masaya doğru yürümeye başladım. "Benim çayım nerde bir getiremediniz. " Baran Amca söyleniyordu. Önüne koydum çayı. "Burda Baran Amca ben getireyim çayını dedim. " Baran Amca şaşkınlıkla bana döndü. "Aaa sen burda mıydın Elçin kızım günaydın. " "Günaydın Baran Amcam , günaydın Özge Teyzem." "Günaydın Elçin. " yanlarına oturdum. Beste de bir giyinemedi gözüm hala merdivenlerde. O sırada "Bizim kızı bekliyorsun değil mi?" "Evet Beste her zaman ki gibi uyuşukluğunu konuşturdu. "O sırada merdivenlerden sesler gelmeye başladı.

Beste'den:
Merdivenlerden uyuşuk uyuşuk indim annemin yanındaki yeri kaptım hemen masada öylesine bir göz gezdirdim.Gözüm önümdeki tabağa görünce bir an yüzümü kırıştırmamak için kendimi zor tuttum.Hadi ama Aysel Ablam neden omlet ben omleti sevmiyorum...Neyse omletide zar zor yerken sessizliği babam bozdu."Hayatım ben kalkıyorum kızlar sizede afiyet olsun." Elçin ağzındakileri göstere göstere "Saol Baran amcam" dedi. Aslında o azındakilerle bile güzelliğini gösteriyordu. Elçin çok güzeldi yaa bazen gerçekten piskolejimi bozuyo...Masadan kaltım ve " Hadi yaa hâla doymadın mı gidelim artık" Elçin masadan istemeye istemeye kalksada yinede anneme halinden mutluymuş gibi bir gülücük attı ve " Afiyet olsun" dedi ve evin kapısına yöneldik.Bir kaç dakika hiç konuşmadık, yürüyerek gittiğimiz için okulla bizim evin arası 15 dakikaydı...Ve gerçekten artık çok sıkılmıştım..."Ya konuşsana artık bee" diye cırladım. Bana ters bir bakışla " Beni masadan kaldırmayacaktın.Orda birazcık kalan omletimi bitiremedim." Peki 'bu yüzden sana tavır mı yapıyo yani' derseniz evet kesinlikle bu kişi Elçinse yapar ama ben artık bunun tekniğini biliyorum her böyle olaydan sonra ona bir dondurma ısmarlarım ve tamam. " Ve eğer bana dondurma ısmarlayıp yırtacağını sanıyorsan yanılıyorsun, Beste." Dedi.
****
Kafede şuana kadar tek yaptığımız şey dondurmasına pür dikkat dalmış olan Elçin ' i seyretmek oldu.Elçin bize bir ara bakıp " Ne" ve bana dönüp"Dondurma için teşekkürler Beste'mm" dedi.sadece gülümseyerek yamıt verdim ona.Kafede ki dakikalarda böyle geçmişti işte ardından zaten Tuna 'nın " Hadi kalkalım saat geldi." Demesiyle sanki herkes bu cümleyi bekliyormuş gibi ayaklandık.Okula doğru yürüdük.Okul hemen kafenin karşısında olduğu için bir kaç adım sonra okulun önündeydik.Bir dakika bir farklılık...Evet aynen öyle bir farklılık vardı okulda...İyicene inceleyince anladım...Okulun adı değişmiş...Bu mümkün değil yani ne ara değişti...Saygın Kolej,bu biraz...komikti evet komik... Dördümüz okulun girişine mal mal bakarken arkadan bana carpıp üstüne üstlük birde söylenen çocuğa kızarken buldum kendimi."Önüne baksana sen"."Önümden çıkarsan eğer önümü görebilirim " . Dedi ve pis pis sırıtıp yanımdan geçti ve gitti.Neydi bu şimdi...Hayır neydi yani neydi...Kendi kendime konuşurken bizimkilere baktım bu seferde Elçin' de bir erkekle konuşuyordu yada dur konuşmuyodu bağırıyordu.

Elçin'in ağzından:
Beste merdivenlerden dünyası başına yıkılmış bir vaziyette yüzü beş karış kollar önde adımlarını tepinir gibi basa basa geliyordu. Özge Teyze'nin yanındaki sandalyeye oturdu. Bir masayı taradı bakınmadı ışık hızıyla taradı. Eyvah önünde omlet var. Aniden önündeki tabağa baktı hemen yüzünü buruşturdu. Ben biliyorum malımı sevmez bu omleti neyse o sevmiyorsa ben seviyorum. Zaten çok güzel kokuyordu o yemiyorsa ben yerim. Önünden hızlıca çektim önünden tabağı. Bana bir bakışı vardı ama boşver ben önümdekine bakıyım. Hızlıca yemeye başladım. Tam son parçayıda ağzıma atıcakken " Hadi yaa hâla doymadın mı gidelim artık" ya bunu demicektin beni yemeyimden bir Beste ayırıyo bide sevgili annem. İstemeye istemeye masadan kalktım. Beraber bizimkilerle buluşacağımız kafeye yürümeye başladık. "Yaa konuşsana artık" diye isyan edince. Sadece onun üzerinde etkili olan 2 numaralı bakışımı attım -keseyim seni istersen- " Beni masadan kaldırmayacaktın.Orda birazcık kalan omletimi bitiremedim." Düşünceli bir şekilde tam ağızını açmışken" Ve eğer bana dondurma ısmarlayıp yırtacağını sanıyorsan yanılıyorsun, Beste." diyerek onu susturdum.
****
Kafeye geldiğimizde bizimkiler her zaman ki gibi aynı yerde oturuyorlardı.
"Nabersiniz gençler" Arda ve Tuna öyle bir bakış attılar ki -gençler ne ya- bu bakışın anlamını biliyordum. Her bakışa tabiki anlam yüklemedim-yükledi-
Hala Beste'ye trip atıyordum niye mi derseniz tükürdüğümü yalamak için. O dondurma ısmarlanacak okadar. Beste garsonu çağırdı. "2 top yok 3 top çikolatalı dondurma alabilir miyiz?" işte benim kankim. Yanağından kocaman öptüm. "Ohhh mis" "Ya kızım öpmesene yalama ettin yanağımı. " "Tamam be öpmeyiz bir daha iste kankilerin everesti Beste neli dondurma sevdiğimi bile biliyo ya aşkım ya. " "Yağcılık istemez. " garson dondurmayı getirdi. Hemen dondurmama daldım. Yemeğe başladıktan sonrası bende yok , en son hadi gidelim dediklerini duydum.

Okula geldik ama ne okulu lan okulun ismi değişmiş "SAYGIN KOLEJİ" iyiymiş. Bütün herkes neden arkama bakıyo tam arkamı döndüm derken. Birine çarptım kim lan bu. Ana taşa çarpmışım. Taş mı taş birine ne yakışıklı bu ya derken "Ooo güzellik kucağıma gelmek istermisin?" "Yavşıyon mu sen bana" "Imm bir nebze" arsız lan bu sırıtıyo bide. Başladım ağzıma geleni saymaya. Kafamı bahçeye bir çevirdim. Herkes far görmüş tavşan gibi bize bakıyo.

Şimdilik bu kadar arkadaşlar ilk bölüm olduğu için baya bir heyecanlıyız.Bu arada bu kitabı biz iki kişi olarak yazıyoruz Beste'yi ben arkadaşımda Elçin'in kısımlarını yazıyo.Şimdiden teşekkür ederiz yorumlarınızı bekliyoruz...