3.Bölüm-Ürkütücü kardeşler

67 11 0
                                    

Multi medyadakiler sırasıyla Beste,Çağıl,Elçin ve Atıl.Bu bölümde artık bazı şeyler ortaya çıkmaya başlıcak.Yorumlarınızı bekliyoruz. *-*

Beste'den:
Evet ortam şuanda çok gerilmiş durumda herkes birbirine bakıyo.Ortada korkunç bir sessizlik dönüyo.Tuna'ya baktım,kaş göz hareketleri ile 'bu kim Beste' dedi.Bende dudağımı bükerek bilmediğimi gösterdim.Sessizliği çağıl'ın kardeşi-ya da biz öyle sanıyoruz- bozdu."Eee konuşsanıza biraz" dedi ve yanındaki Elçin 'e göz kırptı.O an ki Elçin'in duruşuna anıra anıra gülmemek elde değildi,ama tabiki de tuttum ortam çok gergindi,belki şimdi değilde unutmazsam sonra gülerdim.Tam o sırada zil çaldı.Tuna hepimizden önce ayaklandı."Hadi kızlar gidelim." Bu yeni çocuklara sinirli sinirli bakarak,ve üzerine basa basa söylemişti bunu.Bu kadar sinirlenmeleri beni çok korkuttu.Çünkü bunlad sinirlenince gözü dönmüş oluyorlar.Biz tam ayağa kalkacakken"Tanıştığıma memnun oldum ,Besteciğim." Sondaki 'Besteciğim' kısmının üzerine daha fazla baskı yaparak söyledi.Ama ben ona adımı söylememiştim."Sen adımı nerden biliyosun?" Ayağa kalktı ve bana biraz daha yaklaştı."Ben herşeyini biliyorum Beste." O an gözlerinin içine bakakaldım.Diğerleri galiba ne söylediğini duymamış olmalılar ki Arda aramıza girerek ,"Bir daha sizi bu kızların etrafında görmeyelim,yoksa çok kötü olur!!" Diye bağırınca biraz ürksemde hâla şoktan çıkamadığım için kendimi olaylara pek veremiyordum.'Ben herşeyini biliyorum,Beste.' O ürküdücü ses kulağımda yankılanıyordu.Bir de bir kaç şey daha bağırışmalar,çığlıklar,Elçin'in "Dur yapmayın!" Bağırışları,bir kaç sinirle çıkan küfürler ve kulağımda ki uğultular, etrafı da pek net göremiyordum, her yer kararıyor galiba bu yüzden de dengem bozulmuş olmalı ki bir an da kendimi yerde buldum.Gözlerime çöken ağrı çoğaldı ve kapatmak zorunda kaldım.Bir kaç dakika daha etrafımda ki sesleri algılayabildim ama sonra onlarda kayboldu."Bestee?!!"," Yardım edin,öğretmenleri çağırın,hadi!" , "Bırak onu ben taşırım!!" Ve sesler burda kesildi.
*****
Gözlerimi yavaş yavaş açtım. Açtığımda da etrafımda ki meraklı gözler , burnuma dolan kolanya kokusu ve Elçin'in elimi tutan eli.Korkmuştu belli,beti benzi akmış.Bu da beni gülme krizine sokabilirdi ama şuan gülecek halde değildim.Artık tam uyandığımda etrafı incelemeye başladım.Yıllardır arada bir ziyaret ettiğim öğretmenler odası...Ve yanımda bizimkiler, hee bir de müdürün ürkütücü oğulları.En sonunda beden eğitimi hocamızın başımda "İyisin deme." Dediğini duydum."Evet hocam iyiyim." "Tamam o zaman çocuklar herkes sınıflarına gitsin,bak bir şeyi yok arkadaşınızın." Ve ardından bana tekrar bakarak. "Sen kalkabilecek durumda mısın?" Şuurum yerine geldiği için galiba kalkabilirdim.Zaten pek de fazla endişelenecek bir şeyim yok.Onaylarcasına kafamı salladım ve ayağa kalkmaya çalıştım ilk başta pek beceremesemde sonradan başardım ve iyice ayaklanınca bizimkilerle birlikte sınıflarımıza yöneldik.

Elçin'den:
Ne şimdi bu , bunların bizimle ne alıp veremediği var. Bir de gelip yanımıza oturdular kesin yüzüm şekilden şekile girdi offff. Atıl konuşmaya başladı "Eee konuşsanıza biraz" deyip bana göz kırptı. Ayyy buna mı göz kırptı... Zil çaldı , kurtuldum bee derken" Tanıştığıma memnun oldum ,Besteciğim."bu Beste'nin adını nerden biliyor. Olayları anlatırken fazla samimi bir konuşma olmamış Beste'nin hemen adını söyleyeceğini zannetmiyorum. "Sen adımı nerden biliyosun?" demiştim Beste adını hemen söylemez. "Ben herşeyini biliyorum Beste."bu ne demek oluyor. Beste'nin şaşkın bakışları görebiliyordum.O sıra aralarına Arda girdi konuşmayı duymadığı belliydi...Onları izlerken, en son Beste'nin yere yığıldığını hatırlıyorum.

Beste!!!!!" boğazımın parçalancağını zannettim birara. Arda onu hızlıca kucakladı kantinden çıktık. Yolda beden hocası çıktı karşımıza "Beste'ye noldu çocuklar. " "Hocam Beste bayıldı revire gitmemiz lazım." "Revire gitmeyin gelin öğretmenler odasına , revir dolu" hemen Beste'yi öğretmenler odasına aldık. Içeri girer girmez koltuğa yatırdık Beste'yi. Başına üşüştüler Beste'nin, ama benimde bir sabrım var "Açılın!!!! Beste'nin etrafından sizin kavganız yüzünden bayıldı kız AÇILIN!!!" Atıl konuşmaya başladı "Elçin sakin ol" "Sus!!! lan sen kimsiniz, siz ilk önce kardeşinle birlikte sınıfta rahatsız et sonra kantinde ne istiyosunuz bizden lan!!!!! şimdi ayrılın da rahat rahat ilgileniyim arkadaşımla. " hepsi bir ağızdan "Tamam" dediler. Sesleri çıkmıyor biliyolar haklı olduğum için susuyolar. Neyse Beste kendine gelmeye başladı. Gözlerini açınca ilk bana baktı elini sıkı sıkı tutuyordum. "İyisin deme." hoca sorunca gözleri ona kaydı. "Evet hocam iyiyim."diye cevapladı. "Tamam o zaman çocuklar herkes sınıflarına gitsin,bak bir şeyi yok arkadaşınızın." hocanın komutuyla Beste yavaşca yerinde doğruldu. Hepimiz sınıflara dağıldık.

Adı GizliHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin