High School Story

De uitslag

Het is Zaterdagmiddag. Ik lig op de bank met een deken en een kopje thee. Vandaag krijg ik een brief met de uitslag van de cheerleaderaudities. Ik heb al de hele week nergens anders aan kunnen denken. Ik kijk op de klok, het is 14:00 uur. Ik zucht, waar blijft die brief nou? Als ik had geweten dat het zolang zou duren dan was ik wel met mijn moeder mee naar de stad.

Dat klopt mijn moeder is samen met mijn zus Kira naar de stad gegaan, om nieuwe kleren te kopen. Ik had besloten niet mee te gaan, want het is altijd hetzelfde verhaaltje.

1. Mijn moeder haalt zoveel mogelijk kleren van de rekken en stopt ze in de kar.

2. We lopen naar de pashokjes, om te kijken of alles past.

3. Met een berg kleding terwaarde van ongeveer €300,- euro lopen we naar de kassa.

4. Bij de kassa besluit mijn moeder al die kleding toch maar niet te kopen.

5. Dan komen we thuis en besteld mijn moeder alle kleren online en de rekening gaat naar mijn vader.

Mijn vader en moeder zijn gescheiden toen ik 2 was. Mijn moeder wilde er niks over vertellen, maar kira weet er alles van. Het blijkt dus dat mijn vader een baan heeft waarvoor hij vaak naar het buitenland moet. Soms kan hij wel een half jaar weg zijn. Mijn moeder had dus een lange afstands relatie, waardoor het vertrouwen voor mijn vader steeds meer wegzakte. Op een keer kwam ze er dus achter dat hij tijdens het reizen met meerdere vrouwen naar bed was gegaan. Mijn moeder was daar natuurlijk kapot van en wilde meteen scheiden.

Zoals ik al zei ik was dus 2. Zelf weet ik dus niks van mijn vader. Hoe hij eruit, wat zijn naam is of waar hij woont. Ik weet echt helemaal niks. Daar ben ik ik best wel blij mee eigenlijk. Op die manier blijven de ruzies tussen onze ouders buiten de deur, en zijn we gewoon drie meiden in een huis met dezelfde interesses die doen wat ze willen. Mijn moeder is als een vriendin voor ons, ze laat ons gewoon onze gang gaan en zorgt dat we het leuk hebben. Natuurlijk krijgen we ook wel eens straf, of er zijn van die momenten dat ik haar even heel erg haat. Maar dat is volgens mij bij iedereen wel zo.

Ik sta op en schenk een groot glas sinasappelsap voor mezelf in. Ik drink hem snel op en ga weer op de bank liggen. Ik kijk nog wat tv en ga slapen...

Ik word wakker van een raar gevoel in mijn neus. Ik open mijn ogen en ga rechtop zitten. "Emilia, kijk is wat ik voor jou heb" het is Kira en ze zwaait met een envelop voor mijn gezicht. "De uitslag van de cheerleaderaudities!" ik gris hem uit haar hand. Ik wil de envelop openmaken, maar dan denk ik ineens aan dat gevoel dat ik net nog in mijn neus had. "Kira" zeg ik rustig " heb jij die envelop nou net in mijn neus geprikt". Kira kijkt me aan en gaat zonder iets te zeggen naast me zitten. "Nou..." ik kijk haar aan, wachtend op een antwoord. "Maak die envelop nou maar gewoon open" zegt ze.

Ik hou er maar over op. Tuurlijk weet ik dat Kira met die envelop in mijn neus heeft geprikt. Als ze maar niet denkt dat ik haar daar zomaar mee weg laat komen, ik bedenk nog wel iets om haar terug te pakken.

Ik scheur de envelop open en lees de brief hardop voor:

Lieve Emilia

Afeglopen week heb jij auditie gedaan voor cheerleader op onze school Clinton High. Noah (de cheerleader uit het groepje waar jij in zat) heeft je auditie goed bekeken. Uit haar vehaal hebben we vernomen dat je wel degelijk geschikt zou kunnen zijn voor het team. Ondanks dat was er iemand net iets beter als jij en dus moeten we helaas zeggen dat je de auditie niet gehaald hebt.

Groetjes

De Clinton ijberen

*onderbreking
De mascotte van Clinton High is een ijbeer, vandaar de naam Clinton ijsberen.

Teleurgesteld staar ik naar de brief. Ik kan het niet geloven. Ik had zo hard op geofend. Kira slaat een arm om me heen en geeft me een kus op mijn voorhoofd "Wat erg voor je Amy, je wilde het zo graag". Ik knik en begin zachtjes te huilen "Wat als Zoey wel in het team wel in het team zit" zeg ik snikkend "straks groeien we toch uit elkaar". "Dat gebeurd vast niet" zegt Kira "en als Zoey wel in het team zit, dan trek je je daar niks van aan en ga je gewoon door met je leven, afgesproken?". "Afgesproken" zeg ik en ik veeg mijn tranen weg. Dan pak ik de brief en scheur hem in stukjes "Volgende keer beter". "Zo mag ik het horen" zegt Kira en ze geeft me een high-five.

Het spijt me dat ik zo lag niet meer geüpload heb, maar vanaf nu komt er gewoon iedere vrijdag weer een nieuw hoofdstukje. In het vorige hoofdstuk had ik al bekend gemaakt dat Zoey was aangenomen in het team, maar ik heb toch maar besloten om dat voor het volgende hoofdstuk te bewaren, anders zou dit hoofdstuk verpest worden.

Snoeziex