High School Story

Is het weer goed?

Als ik de volgende dag op school aankom heb ik al gelijk Engels. Dit is de eerste keer van het jaar dat ik daar naar uitkijk, want zo kan ik gelijk beginnen aan de weddenschap tussen Leslie en mij. Namelijk om vrienden te worden met Emma. Als ik het lokaal in loop, zit Emma ( zoals altijd ) al op mij te wachten. Normaal zou ik dat echt vet eng vinden, maar vandaag niet. "Heeeyy" zeg ik glimlachend. "Nou zeg, wat ben jij vrolijk. Het is ochtend hoor!" zegt Emma. "Weet ik, maar ik ben vandaag gewoon in een goed humeur" zeg ik vrolijk. "O ja?" zegt Emma, ze draait zich om zodat ze me recht in mn ogen aankijkt en zet haar hand op de mijne. "Emilia, het is ochtend, het is een SCHOOLDAG en we zitten vandaag tot 15:45 op school met de laatste 3 uur wiskunde!!". "O ja, dat is waar" zeg ik terwijl ik Emma nep - zielig aankijk "sorry, het zal niet meer gebeuren". Emma kijkt me vies aan "Oke jij bent raar... Maar ander onderwerp, heb jij vanochtend nog op je intsa gekeken?". "Eeuhmm ja?" zeg ik vragend "hoezo?". "Nou omdat ik een foto heb geplaatst en die heb jij nog niet geliket" zegt Emma "dus kun je dat even doen, ik wil  vandaag namelijk proberen om 50 likes te halen en hoe sneller dat gebeurt, hoe meer aandacht ik zal krijgen". Ik kijk Emma verbaast aan "Eeuhmm...". Op moment roept Meneer Vlaes (Vlees) dat hij wil beginnen met zn les. "Ik doe het straks wel oke?" zeg ik tegen Emma. "Oke" zucht Emma teleurgesteld. 

Voor tijdens de eerste pauze heb ik Emma gelijk gevraagd om bij me te komen zitten. Ze zat natuurlijk weer de hele tijd met dr neus in die telefoon van dr, dus ik had er niet echt last van. tijdens de tweede pauze besluit ik hetzelfde te doen. Leslie is net klaar met haar training en komt er snel bij zitten. "HOE?" zegt Leslie verbaast als ze Emma ziet zitten. "Ik zei het toch" zeg ik "ik denk dat ik dus maar alvast ga bedenken wat voor menu ik zou willen". "Ja oke hou maar op" zegt Leslie een beetje bitchie " je bent pas 1 dag bezig Amy er kan nog van alles misgaan. Ik denk dat IK dus maar alvast ga denken aan wat voor pizza ik wil". "En misschien ook nog aan de toetjes, de grote...". "Wie weet misschien neem ik wel zo'n extra grote. Of misschien wel twee" zegt Leslie uitdagend. "Ik zal maar vast gaan sparen als ik jou was Amy" en ze geeft me een knipoog. Net als ik iets wil zeggen hoor ik een bekende stem. "Hoi Amy". Ik kijk in de richting van waar ik de stem hoorde. Het is Zoey. "Hoi" zeg ik. "Mag ik erbij komen zitten?" vraagt Zoey. Ik kijk Leslie raar aan. Zij lijkt er ook niks van te snappen en geeft me dezelfde blik. "Waarom?" vraag ik aan Zoey. "We zijn toch beste vriendinnen" zegt Zoey ". Ik weet even niet precies wat ik daarop moet zeggen. Een paar dagen geleden konden we elkaar nog niet eens aankijken en nu wil ze weer 'beste vriendinnen' zijn? "Oke" zeg ik en meteen wringt Zoey zich al tussen Leslie en mij...

Die middag fiets ik samen met Zoey naar huis. Ik was eigenlijk van plan om weer met Leslie naar haar huis te gaan, maar Zoey wilde per sé dat ik bij haar thuis kwam eten. En sinds ik toch al ieder dag met Leslie ben, heb ik dan maar besloten om maar met Zoey mee te gaan. Leslie en Zoey liggen nog steeds niet goed. Ik begrijp het ook wel, sinds ik nu ook alweer voor het eerst sinds weken weer met Zoey praat en ze in die tussentijd het nog steeds niet met elkaar hadden goedgemaakt. Leslie niet omdat, nou ja zij had nooit iets gedaan om Zoey boos te maken en ze kan soms ook best wel ijdel zijn en Zoey niet omdat ze ( haar kennende ) 'gelijk had'. Als je het mij vraagt moeten ze elkaar gewoon een kans geven om elkaar te leren kennen. Ook al is het wel raar dat dat tot nu toe nog steeds niet gebeurd is sinds ze bij elkaar in het team zitten...

"Emilia! Jou heb ik lang niet gezien. Hoe gaat het met je!" gilt Zoey's moeder enthousiast als ze me ziet. "Het gaat goed hoor mevrouw" zeg ik beleefd. "Ohwww dat is mooi en hoe gaat het op school, en met je moeder en je zus en...". "Ja zo kan ie wel weer ma!". Nog net op tijd red Zoey me van haar moeder en trekt me mee naar haar kamer. Zoey's moeder is heel aardig hoor, maar ze kan praten! niet normaal. "Goed" zegt Zoey als we in haar kamer zijn "wat zullen we gaan doen?". "Hoezo" zeg ik. "Hoezo" Zoey kijkt me raar aan. "Je weet toch vast wel iets dat je zou willen doen" lacht Zoey. "Ja weet ik veel" zeg ik "verzin jij maar wat". Even is het stil. "Waarom doe je nou zo" zeg Zoey. "Hoe?" zeg ik. "Zo!" zegt Zoey "Je doet gelijk zo kortaf. Is er iets?". Ik kijk Zoey verbaast aan. Meent ze dit nou serieus? "Nou ik weet niet hoor. Maar een paar dagen geleden praatte je niet tegen me en dan stuur je me een app en dan moet ik weer gelijk helemaal beste vriendinnen met je zijn". "Maar het is nu toch goed" zegt Zoey "wat is het probleem dan?". "Het probleem is dat het niet om mij gaat, maar om Leslie. Je had een probleem met haar en je bent te ver gegaan daar ging het allemaal over. Dan moet je niet je excuses maken aan mij, maar aan haar".  Zoey draait geïrriteerd met haar ogen. "Amy, ik wilde alleen voor je op komen. Die Leslie is niet te vertrouwen, geloof me ik kan het weten". Ik haar weer raar aan "Waar heb je het over? Je kent haar niet eens!". "Jij toch ook niet!" roept Zoey "kom op Amy hoe lang ken je haar nou al? Twee maanden ofzo? Ik zit met haar in het cheerleaderteam he. Geloof me als jij er niet bent is ze heel anders". "O ja? Wat bedoel dan eigenlijk met 'anders'. "Nou ja, tijdens de training is ze altijd supergemeen en ze probeert iedereen naar haar hand te krijgen en ze zet iedereen tegen mij op enzo". "Alleen tegen jou?" zeg ik. "Ja.." zegt Zoey. "Sorry hoor maar daar geloof ik niks van. Leslie is hoofd - junior cheerleader, het is de bedoeling dat ze de leiding geeft en het lijkt me niet dat ze het alleen op jou gemunt heeft. Als je een probleem met haar hebt kun je daar gewoon eerlijk over zijn. Als je het me niet vertelt weet ik toch ook niet wat er is" zeg ik. Het is weer even stil.

"Soms heb ik gewoon het gevoel dat ze je van me in wil pikken". zegt Zoey na een tijdje. "Ik moet gewoon nog heel erg wennen aan onze nieuwe school en voor jou lijkt het allemaal zo makkelijk". "Wat bedoel je daar nou weer mee?" zeg ik "Voor mij is het ook echt niet allemaal zo makkelijk hoor". "Ja maar, ik voel me gewoon alsof ik je kwijtraak. We zijn al beste vriendinnen sinds groep 2 en het was gewoon altijd wij met zn tweeën". Ik zeg niks. Ook al weet ik precies wat Zoey bedoelt. Op de basisschool werd ons ook altijd al vertelt dat je op de middelbare allemaal uit elkaar kan groeien en nieuwe vrienden gaat maken. Zoey en ik geloofden daar toen niks van. We wisten zeker dat we bij elkaar zouden blijven. Maar sinds het begin van dit schooljaar beginnen we al langzaam een beetje losser van elkaar te worden. "Maar jij doet toch precies hetzelfde" zeg ik "wat is dan het probleem. Zo erg ik het toch niet". "Nee ik weet het. Het spijt me oke..."

Ik heb het de laatste tijd zo ontzettend druk gehad. Ik had echt geen tijd om nog verder te gaan met schrijven. Ik zit nu in mn examen jaar dus daar gaat denk ik ook geen verandering in komen, dus sorry daarvoor. Ik zal mn best doen om van tijd tot tijd een nieuw hoofdstuk voor jullie te schrijven. Maar ik kan jullie niet zeggen hoe lang dat dan zal gaan duren...

Snoeziex