High School Story

"Laat me met rust"

*Zzzzzzz* *zzzzzz* *zzzzzz*. Mijn telefoon blijft naar trillen. "Wie is dat toch steeds?!" vraagt Kira geïriteerd. "Emma" zucht ik. "Nou reageer dan even, ik begrijp die hele film zo niet!". Ik zucht en pak mijn telefoon erbij. Mijn moeder is met haar vriendinnen 'een weekendje weg' en heeft Kira en mij alleen thuis gelaten zodat wij ook even wat tijd voor onzelf hadden. Maar Emma lijkt daar nu roet in het eten te gooien.

Emma: Hoi
Emma: Wat doe je

*En 2 minuten later*

Emma: waarom reageer je niet?

*En weer twee minuten later*

Emma: r
Emma: e
Emma: a
Emma: g
Emma: e
Emma: e
Emma: r
Emma: !

Is het dan zo erg als ik even niet reageer? Ik bedoel, ik heb echt wel iets beters te doen dan de hele dag met Emma te appen.

Emilia: Hoi
Emilia: Sorry ik was bezig

Zodra ik het verstuurd heb reageert Emma alweer.

Emma: Met wat?

Ik weet even niet hoe ik moet reageren. Waarom moet ze per sé weten wat ik doe? Dit is dus wat Leslie bedoelde toen ze zo verbaast was over het feit dat Emma en ik dus 'vriendinnen' waren. Ik weet eerlijk gezegd niet echt hoe het zit. Ik probeer Emma echt een kans te geven, maar als dat betekent dat ze me de hele dag blijft appen, weet ik niet zeker of ik dat nog wel wil. Ik moet haar in ieder geval nog te vriend houden, tot dat onze opdracht voor Engels klaar is. En gelukkig hoeven we daar nog maar 1 les aan te werken.

Emilia: Gewoon ik ben bezig. Ik app je wel als ik tijd heb.

Reageer ik maar even op Emma's app. Dan sluit ik mijn app snel af en zet mijn telefoon op stil.

"Goed, zullen we dan maar even boodschappen gaan doen?" vraagt Kira. "Want ik heb echt geen zin om deze helemaal opnieuw te kijken en ik heb best honger, dus dan kunnen we net zo goed even boodschappen gaan doen voor mama". "Ja oke" zeg ik. Ik sta op van de bank en samen met Kira ruim ik het beneden een beetje op. Als we daarmee klaar zijn rennen we naar boven om ons om te kleden. Ik doe mijn lichtblauwe skinny tuinpak aan, met daar onder een rood t-shirt met lange mouwen en daarover heen een zwart vest. Ook kam ik mijn haar nog even en doe het in een staart. Dan ren ik naar beneden en pak mijn telefoon van tafel. Dan komt Kira al stampend naar beneden gerend. "Kom je nog?" zegt ze. "Ik wachtte op jou hoor" zeg ik. Ik loop naar degang en doe mijn rode dr. Martens aan. "Echt niet ik wacht jouw" zegt Kira "want ik heb mijn schoenen al aan, dus ik win". Plagerig steekt ze haar tong naar me uit en rent de deur uit. Als ik klaar ben met mijn schoenen sluit ik de deur af en loop naar de auto.

Net voordat Kira begint te rijden komt Emma aangefietst. "Serieus" zeg ik geïrriteerd. "Wat?" zegt Kira. "Ja kijk eens wie daar komt aangefietst". "Laad me raden, het is Emma" ik knik. "Ja doeiii" zucht Kira. En snel begont ze te rijden. Snel kijk ik de andere kant op, en doe alsof ik Emma miet heb gezien...