High School Story

De weddenschap

Als ik Dinsdag uit school ben, fiets ik samen met Leslie naar de manege waar zij paard rijdt. Als ik haar onderweg vertel over mijn weekend met Kira EN Emma, komt ze niet bij van het lachen. "Meen je dat serieus?!" lacht ze. Ik knik met mijn hoofd, waardoor Leslie nog harder moet lachen. "Ik snap het gewoon niet" lacht Leslie "heeft ze dan echt niks beters te doen! "Weet je, eigenlijk vind ik het best zielig" zeg ik "ze doet vast zo omdat ze geen vrienden heeft. Ik bedoel, jij hebt met haar op de basisschool gezeten, heb je haar ooit met andere mensen gezien?" "Nou nee" zegt Leslie, "ze was altijd al een beetje... raar. Ze sloot zich altijd af en dan was ze bezig met iets dat ze leuk vond". "Maar dat is toch niet raar" lach ik. "Dan ken je Emma nog niet" zegt Leslie "Altijd als er iets nieuws helemaal in was ging ze er veel te ver in door. Ze laat het haar leven overnemen en iedereen die haar daarbij stoort haat ze". "Ja maar aan de andere kant, misschien deed ze dat juist omdat iedereen haar raar vond" zeg ik "misschien is ze wel verlegen, en vind ze het gewoon moeilijk om vrienden te maken". "Ja misschien" zegt Leslie "maar ik vind het nog steeds raar". 

Ik probeer na te denken over wat Leslie heeft gezegd. Dan bedenk ik me ineens iets. "Les" zeg ik. Leslie kijkt me vragend aan "ja..". "Wat nou als wij gewoon haar vriendinnen worden". "Ben je gek?!" gilt Leslie. "Ja, je weet het niet. Als we haar de kans geven en met haar gaan praten, is ze misschien wel een hele lieve meid". Leslie zucht. "Luister Amy ik begrijp je punt, maar denk je niet dat ik dat allang geprobeerd heb. In het begin is ze superblij dat ze een vriendin heeft, maar als je dan op dat punt komt waar je elkaar dingen gaat vertellen wil ze niks meer van je weten. Waarom denk je anders dat ze nu ook niet meer met Iris praat". Ik zucht. Waarom moet ik ook altijd alles zielig vinden? Nu heb ik geen keus dan vrienden met Emma te worden, voordat ik me weer beter voel. Maar dan wil ik dat natuurlijk niet alleen doen. Ineens krijg ik een idee. "Weet je wat" zeg ik "we doen een weddenschap". "Een weddenschap?" zegt Leslie en ze kijkt me vragend aan. "Ja" zeg ik "wij gaan allebei proberen om vriendinnen met haar te worden. Als het lukt dan trakteer jij mij op mac en zo niet dan trakteer ik jouw". "Ik weet het niet hoor..." zegt Leslie twijfelent "Ik ben toch echt meer een Domino's persoon". "Oké ook goed" Lach ik "maar dan wil ik Burger King". "Oké, dus dan is het een weddenschap" zegt Leslie "maar mag ik je een tip geven?''. "Nou" zeg ik vragend. "Begin maar vast met sparen" zegt Leslie plagend...

Als ik thuiskom is mijn moeder nog bezig met het eten. "Dag mama" gil ik vanuit de gang, terwijl ik mn schoenen uit doe. "Dag Amy, hoe was het op school" zegt mn moeder vrolijk. "Jaaa...." zeg ik nadenkend over wat ik moet zeggen.

Waarom doen ouders dat eigenlijk? Ik bedoel, je gaat toch niet niet aan je kind vragen hoe het op school was. Als er iets is dat je moet weten dan hoor je het heus wel, maar je gaat toch niet aan je kind vragen hoe hij of zij het op school vond, als je weet hoe school kan zijn.

"Wat maak je mama?" vraag ik maar om van onderwerp te veranderen. "Paprika met champignons en kip". "Gaan wij dat ook eten?" vraag ik hopend op een nee. "Ja" zegt mijn moeder "ik zou niet weten waarom jullie iets anders moeten eten. Het is heus geen vergif hoor". Ik zucht en ga naar boven. De laatste tijd blijft het eten van mijn moeder me maar verbazen. Ze heeft zo'n kookboek gevonden met van die recepten 'om in vorm te blijven'. Zij is er helemaal weg van, maar Kira en ik vinden het maar niks. Er was niks mis met het eten dat ze eerst maakte. Gelukkig ken ik mijn moeder goed genoeg om te weten dat ze zoiets nooit zo lang vol kan houden. Mijn moeder heeft namelijk vaker van die periode's waarin ze haar leven 'probeert te verbeteren'. Dus hopelijk is ze hier ook weer snel klaar mee.

In mijn kamer duik ik gelijk mijn bed in en pak mijn telefoon erbij. '3 berichten in 2 chats'. 2 van Leslie en 1 van Zoey?! Ik besluit om eerst maar op die van Leslie te reageren.

Leslie: Hey

Leslie: Emma al geappt

Emilia: Nee, ik doe het morgen

Leslie is aan het typen...

Leslie: De weddenschap weet je nog

Leslie: Of heb ik nu al gewonnen?

Emilia: Ik heb niet gezegd wanneer de weddenschap begint

Emilia: Morgen oke?

Leslie: Oke

Leslie: Ik krijg nu al trek als ik denk aan die pizza die ik van je krijg

Amy: Ik heb nog meer trek als ik denk aan die bk die ik van jou krijg

Leslie: XD

Na te hebben gereageerd op het bericht Leslie kijk ik naar wat Zoey me gestuurd heeft.

Zoey: Hey

Het is al best lang geleden sinds dat ik Zoey voor het laatst geappt hebben.

Emilia: Hey

Zoey: Hoe gaat het?

Emilia: Goed?

...

En toen was Zoey weer weg. Waar dat over ging is de vraag...

Ik ben terug!

Snoeziex