High School Story

Ruzie

"BoomBoom!" mijn moeder timmert als een gek op de deur. "Emilia opstaan we hebben ons verslapen". Snel spring ik uit mijn bed en kijk op mijn telefoon naar de tijd. Het is al 10:00. Dat betekent dus dat ik de eerste twee uren school al gemist heb. Snel pak ik wat kleren uit mijn kast en trek ze aan. Het is mijn zwarte Louis Vuitton sweater met bijpassende broek. Ik doe mijn haar in haar in een rommelige knot en doe nog snel wat mascara en eyeliner op. Dan loop ik naar de badkamer en poets mijn tanden. Als ik daarmee klaar ben ren ik als een gek naar beneden en ga aan tafel zitten. Ik pak twee boterhammen en smeer er boter op. Dan strooi ik ze vol met pure hagelslag en prop ze naar binnen, terwijl mijn moeder snel naar school belt om de situatie uit te leggen. Als ik klaar ben met eten ren ik nog even naar mijn kamer om mijn tas in te pakken. Als ik dat gedaan heb ren ik naar beneden. Ik doe mijn witte Jordan's aan en zeg m'n moeder snel nog even gedag. Dan spring ik op m'n fiets en race naar school.

Als ik op school aankom moet ik eerst naar het meldpunt. Daar zie ik een oude man van middelbare leeftijd achter een computer zitten. Ik vraag me af waarom hij nog werkt, want ziet er niet echt uit als iemand die nog stabiel genoeg is om iedere dag van 08:00 tot 17:00 op het werk te zijn. "Goedemorgen" zeg ik vriendelijk "Ik ben Emilia Randall, ik moest me melden want ik heb me versl...". "Ja, ja" onderbreekt de man me "je hoeft niet je hele levensverhaal aan me uit te leggen hoor" en hij richt zich weer op zijn computer. Ik sta er maar een beetje stom bij. Zo'n opmerking had ik dus echt niet verwacht. Met een chagrijnige blik smijt hij het briefje voor mijn neus "en nu ophoepelen". Snel pak ik mijn briefje en loop het kamertje uit. Ik begrijp niet dat ze hem nog niet ontslagen hebben. Als hij nou nog stabiel zou zijn en hij had ook echt zin in zijn werk dan snapte ik het nog wel, maar deze man lijkt niet aan die eisen te voldoen dus snap ik niet zo goed waarom ze hem nog niet ontslagen hebben.

Aangekomen in de les lever ik mijn briefje snel in en ga zitten. Zoey en Leslie zijn vandaag de hele ochtend bij training dus ben ik alleen. Maar dat gat gelukkig niet lang meer duren want het is inmiddels alweer 10:20. Snel pak ik mijn spullen uit mijn tas en ga aan mijn werk. Net als ik wil opschrijven staat er ineens iemand voor me. "Hoi". Ik kijk op. Het is Little miss psycho. Verbaasd kijk ik haar aan "Wat" zeg ik uiteindelijk maar. "De leraar zei dat we voor deze opdracht in tweetallen moesten samenwerken en omdat jij zo laat bent en ik overbleef moeten wij nu samen".

Lekker dan, dus omdat ik te laat ben moet ik dus nu met die psycho werken. Alsof me melden bij die hoogbejaarde chagrijn nog niet genoeg was.

"Oke" zeg ik en ze komt naast me zitten en pakt haar telefoon er weer bij. "Maar kun je me de opdracht wel even uitleggen alsjeblieft, want...". "Emma" onderbreekt ze me ineens. "Wat?" vraag ik verbaasd. Ze kijkt me geïrriteerd aan. "Mijn naam is Emma, dat vroeg je me toch". "Uhm, ja" zeg ik dat is heel interessant om te weten, maar wat ik eigenlijk wou vragen is...".
"Ga gewoon aan het werk!". Ik weet even niet wat ik moet zeggen. 23 kinderen in de klas en uitgerkend ik zit opgescheept met HAAR. Ik sla m'n boek open en ga maar aan het werk. Heel sneu voor Emma dat ze alleen is overgebleven maar eigenlijk verbaast dat mij ook helemaal niks. En als het dan toch zo moet, doe ik het liever alleen.

"EMILIA, KOM HIER ZITTEN" roept Leslie wanneer ik het lokaal binnen kom lopen. Ik loop naar erheen en ga aan het tafeltje naast haar zitten. Sinds het slaapfeestje zijn Leslie en ik echt supergoede vriendinnen geworden. Ze bleek namelijk helemaal niet zo erg als ik dacht, ze is eigenlijk best aardig. Echt rijk is ze ook niet haar ouders werken gewoon heel veel, waardoor ze sneller leuke dingetjes voor haar kunnen kopen. Daardoor is ze vaak wel alleen thuis, en vind ze het super dat wij nu vriendinnen zijn. Zo is ze niet meer altijd zo alleen. "Hey wat is er, waarom kijk je zo boos?" vraagt Leslie. "Blijkbaar moet ik de komende 2 weken bij Engels samen werken met Emma" zeg ik. "Bedoel je die telefoonverslaafde?" vraagt Leslie. Ik knik met mijn hoofd. "Ai" zegt Leslie "ik weet hoe je je voelt. Ik heb met haar op de basisschool gezeten". "De enige manier om met haar om te kunnen gaan, is door haar te worden". "Wat bedoel je?" vraag ik. "Je kunt alleen normaal met haar praten via de app. Uiteindelijk zal ze je vanzelf aardig gaan vinden en is het een stuk makkelijker om met haar te praten". "Maar ik heb haar nummer niet" zeg ik. "Maar ik wel" zegt Leslie "ik app het je wel even". Zodra ik mijn mobiel voel trillen pak ik hem uit mijn zak en open mijn app. Ik 2 berichtejes 1 van Leslie en 1 van Zoey. Ik open die van Leslie eerst en sla het nummer van Emma op. Dan open ik die van Zoey.

Zoey: waarom zit je met dat prinsesje, we mogen haar toch niet.

Ik kijk op richting het tafeltje waar Zoey zit. Ze geeft me een vuile blik.

Emilia: JIJ mag haar niet. Ik wel.

Zoey: Komt dit omdat ik je gedumpt had voor dat feest?

Emilia: Nee

Dan gaat ze offline. Ik maak me er niet al te druk over. Zoey zal het vast wel begrijpen...

TRRRINNGGG!!! De bel van het zevende uur klinkt door de gangen. Dat betekent dat we uit zijn. Ik pak mijn boeken en loop samen met Leslie het lokaal uit. We hebben vanmiddag bij mij thuis af te spreken. Voor biologie moeten we namelijk onze eerste presentatie maken over milieuvervuiling en omdat we toch allebei niks te doen hebben, besloten we om er gelijk aan te beginnen. Samen lopen we naar het fietsenrek. Net als ik mijn fiets van het slot wil halen hoor ik iemand roepen. "Stomme trut!". Het is Zoey. Boos komt ze onze kant opgelopen en duwt Leslie op de grond. "Wtf" zeg ik geschrokken terwijl ik Leslie overeind "Zoey wat is jou probleem!". "Zij is mijn probleem!" gilt Zoey wijzend naar Leslie "eerst mag je haar niet en nu zijn jullie ineens beste vriendinnen!?!". "Jij mag haar niet, dat betekent toch niet dat ik geen vriendinnen mag maken!". "Ja natuurlijk mag dat, maar waarom per se met DIE bitch!". "Sorry" zegt Leslie "wie noem jij een bitch, jij duwde mij net op de grond hoor!". "O, sorry" gilt Zoey "zal ik het anders nog een keer doen?!" dan duwt Zoey Leslie weer om. Woedend staat ze op en geeft Zoey een klap. Een groep leerlingen komt er snel omheen staan om te kijken en sommige beginnen zelfs met filmen! Nog geen minuut later komt er een conciërge aangerend en haalt ze uit elkaar. "Kunnen jullie je niet even gedragen? Op deze school word niet gevochten!" gilt de conciërge. Leslie rukt zich los "kom we gaan" zegt ze. Rustig pak ik mijn fiets weer op. "Als je aan haar kant staat zijn we geen vriendinnen meer hoor" zeg Zoey "'t is maar dat je het weet". Ik hou mijn schouders op "jammer dan" zeg ik "we waren sowieso al geen vriendinnen meer". Dan draai ik me om en fiets weg...

S

orry dat ik jullie zo lang heb laten wachten. Maar we zaten natuurlijk met de feestdagen en na de kerstvakantie is mijn rooster op school ook zo veranderd... Ik heb daarom besloten om vanaf nu gewoon maar ga uploaden wanneer ik tijd heb. Op die manier geef ik jullie toch geen valse hoop. Ik had het graag anders gewild, maar op dit moment heb ik gewoon haast geen tijd meer over dus moet ik alles een beetje combineren. Nieuwe hoofdstukken komen er dus aan, ik heb alleen geen idee wanneer. ;-)

groetjes

Snoeziex