Acı Kahve

Bölüm 29 : Araf..

Sen gidersen eksik kalır dünyam.
Yarım yamalak sevdalara figüran olur yüreğim.
Sabahı olmaz birdaha gecelerimin.
Yüzüm yok kabulüm.
Ama sevdaya söz geçmiyor adam..
Böyle alma intikamını benden
Gitme...

******

Orda olduğunu biliyorum."

Dedi acı çekercesine. Ve devam etti sözlerine.

"Biliyorum çünkü genzim yanıyor . Kokun buram buram parçalıyor ciğerlerimi . Kapıyı açmamanı anlarım . Söyleyebilecek sözüm dahi yok ama , dinle beni ne olur . Ben aptalım . Aptalın tekiyim . Kör , nankör bir adamım . Gözümün içine baka parçalanan yüreğini göremediğim için . Gözlerinde alev alev yanan aşkına böylesine kör olduğum için . Seni göremediğim , suçladığım için . Bilmediğim için Evin . Aşkta böylesine cahil olduğum için . Ben hayvanın tekiyim . Senin sevdanın yanında ben , ben bir hiçim. Bir de sevgimden , aşkımın büyüklüğünden yakınıp dururdum. Ben hep seni suçlu buldum . Seni suçlarken bile sevmek öyle zordu ki ! Ben böylesine katlanamazken sen , nasıl dayandın ? "

Evin dayanamayıp hıçkırdı kapının ardından .

" Evin ağlama . Gözyaşının her bir damlası yıkama suyum olur ağlama. Kirpiklerin mezarım gözlerin toprağım olur ağlama . Dayanamıyorum . Sana beni affet bile diyemiyorum . Nasıl dayandın ? Sen nasıl dayandın ? Ben bu yükün ağırlığından nefes alamıyorum . Ölüyorum kadın ölüyorum . Evin , Evin'im . Ömür göçeğim . Sevdasına verem olduğum . Kerem'in , Mecnun'un , Tahir'in , Mem'in aşkıyla , onların yüreklerinin büyüklüğüyle eziliyorum . Sevdaları uğruna ömürlerini göz ardı etmiş onlar . Benim gözlerim kör , yüreğim lâl , sevdam nankör . Sevdama sevda demeye utanıyorum .

Sana beni affet diyemiyorum . Yüzüm yok , ama yüreğime söz geçiremiyorum .

Evin , çok seviyorum seni be ! Çok seviyorum !"

Dilsar'ın yakarışlarının ardından sessizce ağlamaya devam etti Evin . Canı öyle acıyordu ki . Geçmiyordu sızısı . Kapıyı açıp ona sarılmak hiç bırakmamak istiyordu . Ama kalbi çok kırılmıştı. Uzun süre onarılması zor gibiydi .

İki aşık yürek aynı kapının farklı yanlarına sırtını yaslayıp saatlerce ağladı . Dislar bazen dayanamayıp yine hıçkırıklar arasında onu sevdiğini söyledi. Kaç saat geçtiğini bile fark etmediler . Uzun süre sonra Dilsar sırtındaki hareketlenmeye çıktı daldığı alemden . Evin , kapıyı açıyordu yavaşça. Inanamayarak ayaklandı hemen Dilsar .
Beklenti ile Evin'e bakarken tek bir kelime çıktı kadının dudaklarından..

"Git."

"Evin."

"Lütfen."

"Seni seviyorum ."

"Ben de seni seviyorum ."

Duyduğu bu sözlerle kalbi yerinden çıkacak gibi oldu Dilsar'ın . Tam konuşacaktı ki Evin elini kaldırarak susturdu onu .

" Ama maalesef bu hiç bir şeyi değiştirmiyor . Git Dilsar . Hayatına dön. Beni bırak artık . Seviyorum seni evet , hem de çok seviyorum . Ama ben bu sevgiyle böylesine yaşamaya alıştım . Daha fazla acıtmaz canımı dediğim her gün daha da çok deşiyorsun yaramı . Gözyaşımın tuzu bile dindirmiyor yürek kanamamı . Bana iyi gelmiyorsun anlasana git , lütfen git ."