BAY TURUNCU

9.BÖLÜM: "RUH EŞİ"

ÖNEMLİ: Arkadaşlar, Bay turuncu da bir iç sesimiz vardı heh işte o iç sesi ben Anka'nın içinde ki teyze olarak değiştirmeye karar verdim hikayeye daha çok mizah katmış oldum o teyzeyle bu değişiklik hakkında yorum yaparsanız kendi görüşlerinizi dile getirirseniz benim için daha kolay olur sizin görüşleriniz benim için önemli çünkü.

" -  "  cümlenin önünde bu işaret olunca Anka nın içinde ki teyze konuşuyor oluyor

Beraber olursak insanlar bizimle uğraşmadan durmazlardı daha böyleyken uğraşıyorlar. Ve ayrıca ne!

Beni öpmüştü de. Bunu ona soracağım.

İç sesim uzun zamandır ortada yoktu kendimle konuşmayı ne zamandan beri bıraktım? Hiç bir fikrim yok.

-Sakın bir daha onu öpme.

Uyuyan devi uyandırdım.

"Elimde değil."

Sesli bir şekilde cevap vermeye başladım yine.

Barlas yüzüme bakıp anlamsızca bakışlar attıktan sonra

"Ne elinde değil?"

"Hi-Hiç bir şey."

Piç gülüşü atarak burnuma bir öpücük kondurdu

"Biliyorum bana aşıksın elinde değil."

Nasıl bir ego? Yürüyen mi desek? Yok yok uçan.

Alnına hızlı bir şekilde vurduğum da dediğinin saçma bir şey olduğunu anlamış olacak ki

"Tamam tamam." dedi.

Yataktan kalkıp hızlıca vurulan kapıyı açtı içeriden hızlı adımlarla Açelya geldi. Barlas beni burada zorla tutuyordu çıkmama izin vermiyordu.

Açelya Barlas la konuşurken bana "kaç" işareti yapıyordu mimikleriyle geç anlasam da hemen hamlemi yapmam gerektiğini düşündüm.

Yatakta ayağa yavaşça kalktım ve birden Barlasın sırtına atladım beni önemsediğini ve zarar görmemi istemediğini biliyordum.

İç sesim tekrar ortaya çıktı tahrik edici bir sesle

-At kendini yerlere. Değer verdiğini anlarsın.

İç sesim manyak oldu. Acil yardım.

İç sesimin dediğini umursamayarak Barlasın sırtında denge kurmaya çalışırken yere düşmemi istemediği için  kollarını bacaklarıma dolamış bir şekilde yere düşmemem için çaba sarf ediyordu, hem de ben ondan kaçmak için planlar yaparken ve bu planları uygularken hala beni düşünüyordu. Etkilendim mi?

Bu kadar kolay değil.

Telaşlı bir ses tonuyla bağırdı

"Anka dur. Düşeceksin şimdi"

Açelya orada gülerek bizi izliyordu holden geçen insanlar bağırışmalarımıza gelip kalabalık oluşturmuşlardı.

"Barlas."

"Düşeceksin Anka dur"

Dengemi kaybetmeye başlarken bacaklarımda ki kol sayesinde daha basitleşiyordu dengemi kurmam fakat beceremiyordum bunun üstüne iç sesim yine araya girdi

-Düş düş.

Ne bu? Kendime kastım var.

Ardından düştüm.