I'm Sorry, My Wife (Montecillo Series # 1)

Chapter 35

Chapter 35

Surprise

I am so damn excited while fixing my things. Halos hindi na nga ako magkandaugaga sa pagligpit ng mga gamit ko. I even had a sleepless night 'coz of too much excitement. The thought of me being with my wife again makes me stoke. I want to see her, smell her scent, cuddle her in my bed, everything.

Napasulyap ako sa aking laptop. Ang application pa rin ng Skype ang nakalitaw roon. Until now, she didn't respond to my messages. Pakiwari ko'y matindi pa rin ang tampo niya sa akin. I want to fix up things on her. I'll say sorry for what I did and I'll tell everything on her. Sasaluhin ko ang lahat ng galit niya kung kinakailangan.

I decided not to tell Athena that tomorrow will be my come back. I want to surprise her. I grinned at that thought. And also, if everything's alright, we will be scheduling the day of our wedding. I want to set it by the last week of September. Nangangarap kong pinagmasdan si Athena, suot-suot ang kan'yang wedding gown. Damn, she'll be the most beautiful bride in this world! And I'll be the one who will for her patiently in the altar.

Sa kabila noon ay biglang sumagi sa isip ko ang nangyari sa pagitan namin ni Jes. I hope she'll learn something from what I have said. But knowing her, she might refuse it. Hopefully, Will will do something for her to make her stay on him. Iyon lang ang tangi kong maitutulong sa kan'ya.

Kinaumagahan ay sinakay ko na ang eroplano palipad ng Pilipinas. At sa muling pagtapak ko ay nakaramdam ako ng magkahalong kaginhawaan at pangungulila. I miss Manila, damn! The air, the pollution, the busy street and people! At last! I am now at my home! Itinaas ko nang bahagya ang kulay abo kong Seiko na relo. It's already 10:00 A.M. Gusto ko nang dumiretso sa bahay! Pero may pasok nga pala si Athena . I should call Dad for a while.

Makalipas ng ilang Segundo ay tumugon din si Dad sa tawag ko. "Dad, I'll be reporting to you in an hour," agad kong nasambit pagkasakay ko sa taxi na siyang naghatid sa 'kin sa NAIA. Sa passenger seat ako umupo.

"What are you saying? Nandito ka na sa 'Pinas, Danger?" natunugan ko ang pagkalito sa kan'yang boses.

Tumawa ako, "Yes, Dad!" niluwagan ko nang bahagya ang aking kulay berdeng coat.

"WHAT?!" laking gulat niyang tanong sa kabilang linya. Bahagya ko pang nilayo ang phone ko dahil sa tindi ng pagtaas ng kan'yang boses. "Where are you now?"

Sumilip ako saglit sa tinted na bintana. "I'm here at Pasay. Medyo traffic lang dito along Coastal pero makakapunta rin ako d'yan nang mabilis."

"Pasaway kang bata ka. You should've informed me earlier!" mukha talaga siyang nairita sa ginawa ko.

"It's okay, Dad. I want to surprise you all, that's why," natatawa ko pa ring sabi.

I heard him tsk-ed, "I should have give you a grand celebration, son," tila may tampo pang sabi nito.

I smiled at sumandal, "You don't need to do that. You can save that on my wedding. Sandali lang naman ako magre-report sa office. I want to see my wife, Dad."

Narinig ko ang pagbuntong-hininga niya. "Alright. I'll be waiting here for you. Tatawagan ko na rin si Dwayne to tell him that you're here."

"Where's Dwayne, Dad? Wala na nga pala akong balita ro'n, ah?"

"She's been currently dating her P.A. Tinamaan na rin ang kapatid mo," humalakhak ito.

Biglang nagsalubong ang mga kilay ko. Ano? Talaga? Kailan pa?

"Hindi ko nga akalain na may magkakamali pa sa kasungitan ng kapatid mo," patuloy ang paghahalakhak niya.

Nahawa na rin ako at tumawa nang hindi makapaniwala. "That's good for him!"