Bırak Sende Kaybolayım #Wattys 2015

-3-

Gökhan' dan

Devrim kollarıma düşünce ne yalacağımı bilemedim . Hepsi benim suçumdu ' Allah kahretsin hayattamın en degerlisine de zarar verebilmeyi becerdim afferin Gökhan ' kendi kedimi yerken Devrimin başına biri geçti . Kimdi şimdi bu kız. Acaba Devrimin arkadaşı mı diye düşünürken kızdan çıkan tiz çığlıkla kendime geldim.

- " Sen ne yapıyosun ya!! Kollarında Devrim var ve sen hala bekliyo musun hangi mantıkla yapıyorsun acaba bunu. Kucağına al da arabaya götürelim ve eğer kardeşime bişey olursa seni öldürürüm ." 

Devrimi dikkatlice kucağına alıp arabama götürdüm. Arka koltuğa Devrimi yerleştirdikten sonra sürücü koltuğuna geçecekken o kızın sesini duydum.

- " Anahtarlarını ver bana , yenisin burda . "

Bi dakka kız bana laf mi atmişti .

- " Bende burda büyüdüm kendim sürerim çekil ."

Kızı yittirdim kenara. Ama ağzı boş durur mu

- " Devrimden biliyoruz kaç yıldır burda değildin uslu durda ver şu araba anahtarını . "

Bi anda başka kız bağırdı bu ney di ya

- " Yeter , arabayı ben sürüyorum  siz de istediğiniz yere oturun bitsin şu çocukca davranışlarınız . "

- " İyi tamam Zümra ."

Içime sinmese de Zümra denen kıza verdim anahtarlarımı . Arkaya  geçip yer elmasının kafasını dizlerime koydum. Allahım ne günah işledim de benim yer elmamdan daha kötü iki cadı başıma geldi.
Hastaneye geldiğimizde hızlıca acile girdik. Sedyeye dikkatlice bıraktım kucağımdaki cadıyı  ve beklemeye basladım daha doğrusu başladık .

Devrim ' den

Gözlerimi açtığım da burnuma gelen  hastane kokusu midemi bulandırmaya yetmişti. Odaya göz gezdirdiğimde koltuğa oturmuş elimi tutan boş gözlerle duvara bakan bi Gökhan beklemiyodum. Kesin kendini şimdi nasıl suçluyodur . Sesim fısıltıylada çıksa
konuştum.

- " Gökhan. "

Gökhan sesimi duyunca kafasını bana çevirdi ama gözleri her zaman mutluluktan gülerken  şimdi sadece suçlulukla bakıyodu . Konuşmak için tam ağzımı açmıştım ki

- " Sen yorulma kızlar dışarda ben çağırıyım . "

Diyip cevabımı beklemeden çıktı odadan . Saniyeler sonra kapı kızlar tarafından açıldı . Ilk Zümra gelip sarıldı bana sonra Elçin. Zümra kaş göz yaparak bişeyler anlatmaya basladi . Anlayınca yavaşca sırıtıp Elçine beklemedığı bi soru yönelttim .

- " Elçincim  ben bayılınca Gökhanla ne oldu . "

Elçin gözlerini diktiği pencereden bize çevirdi .

- " Yani ne olabilir Devrim hastaneye getirdik . "

Gözlerimi Zümraya çevirip 'dediği doğru mu ' bakışı atınca 'hayır' anlamında  kaşlarını kaldırdı . Sırıtmam yüzüme daha çok yayıldı . Gözlerimi Elçine çevirince gene pencereden dışarı bakıyordu fakat bu sefer dalgındı tam zamanı diyip sorularımı sormaya başladım.

- " Elçin bebeğim öyle mi oldu ki sadece hastaneye mi getirdiniz ? "

- " Hayır. "

- " Peki şimdi Gökhan dışarda mi ? "
- " Evet. "

- " Şuan da pencereden ona mi bakiyosun  ."

- " Hıhı . "

Beklenen cevabımı almıştım sesi kısık da çıksa