Çok Sevme [Kar&Yar]

5. Bölüm: Evlilik...

Aradan 1 hafta geçmiş. Karlosla Yarenin evlilik günü gelmiştir. Ferdi ve deryanin bi tane oğlu olmuş. Adı Kaandır. Ezgiden biraz daha küçüktür. Dugun günü ferder karyar, ezgi ve kaan karyarlardadirlar.

Yazar'dan devam

Y:ya ben çok heyecanliyim. Böyle kalbim çok hızlı atıyor

Ayye kayan baya vuydu" diyerek yarenin bacaklarına sarıldı ezgi.

Y:Nerene vurdu bakiyim göster anneye

Bu sırada Deryada kaana kiziyordu. Yarene vurduğu yeri gösterdi. Karlos ortamı biraz daha yumuşatmak için

"ezgi çok güzel karlos diyor söyle duysun ferdi amcanlar hadi kızım"

"Kayyoys" dedi ezgi.

"Çok güzey Kayyoys diyoysun." Diyip öpücük attı kaan.

"Hem vuruyor hem öpücük atıyor" dedi yaren.

K:Öpücük mu? Sen benim kızıma nasıl öpücük atarsin"

Y:Karlos. Kendine gel. Onlar daha çocuk"

K: beni ilgilendirmez ferdi oğluna bişi
de.

Yaren'den devam

Karlos fazla abartti. Çocuk o daha. Aa saat kac olmuş. Gelinligi aldım karlosa göstermedim. Ezgi ve deryayla beraber kuaförun yolunu tuttuk.

Ezgi bana yolda diyor yok sacimi böyle yapcam yok söyle yapıcam. Ama em sonunda ördürmeye karar verdı. Ezginin saclarini dogdugundan beri kestirmedim. O yüzden örgüsü daha güzel durdu...

Hepimiz hazır olduktan sonta karlosu aradan yoldaymis ay ben cok hayecanliyim...

Ya ezgi bi dur ya 1 saattir gelinligimin eteğinle oynuyor. Kizsam kizamiyorum. Ama yeter be kızım. Dur artık. "Ezgi lütfen bak anneciğim yapma" gözleri doldu. Ama ben bagirmadim ki gayet sakindim. Ay yine yavru köpek bakışı. Ya ezgi nerden öğrendin bunu. "Tamam ya gel ağlama.. ağlama.." diye sarıldım. O da bana sarıldı.

Korna sesiyle irkildik.

Gelen tabikide karlostu. Çok heyecanlandım. Ben karlosla evlilik hayali kurarken bile bu kadar heyecanlı değildim ki bide bu hayali silmiştim aklımdan tekrar bi anda olunca insan ister istemez böyle heyecanlanıyor. Tekrar kornaya bastı karlosum.

"Hadi gidelim" Diyince bu seferde ezgi tutturdu amme beni kucağına al. Of zar zor bi şekilde aldım işte.

Ve işte düğün yerindeyiz. Ama sağolsun benim şekerpare kızım yanımdan bi saniye ayrılmıyor ben karlosun yanına gidemiyorum. Yok anne o yok bu yeter! Bizim de bi sabrımız var.
"Anne ne zaman eve gitcez? bu gece senle yatcam bana masal okur musun?" Ne diyeceğimi bilemedim normal şartlarda biz aramızda bu gece ezgiyi deryaya bırakmaya karar vermiştik. Ama ezgiye söylemeyi unutmuşuz..

"Kızım bugün kaan seni onlarda istiyormuş gider misin?" kabul etmeyeceğini adım gibi biliyorum inatçı bu kız!
"peki sende isteğine göre gidiyim.." içinde birçok duygu barındıran bu cümle.. hem üzüntü hem umut hemde kaan sevmemesini karşı tarafa yani bana anlatıyordu.

karlos geldi.
"Yaren gel hadi" bi taraftada ezgi anne bana masum masum bakıyordu. Bende o anki bir içgüdümle ezgi yi kucağıma aldım. Ve karlosa dönüp "hadi gidelim" istemiyordu ezginin de evet derken yanımızda olmasını gözlerinden belli. ama ben kızımın da yanımda olmasını istiyorum ve bu benim en doğal ve en özgür olduğum hakkım! Ama karlos bana öyle bi bakıyordu ki ezgiyi istemsizde yer ebırkstım ve koluna girdim. Ezgiye dönüp baktığımda ise arkamdan nasıl masum masum baktığını gördüm.. ama yapacak başka çarem yoktu. Ezgi hemne kadar benim istemediğin bi adamdan bile olsa her zaman dediğim gibi onu çok seviyorum!

bi kaç hafta sonra..

sabahın köründe ezginin çığlıklarıyla uyandık. Hemen karlosla yanına gittik. Oturmuş ağlıyordu. "annem?" "anne şurda bi adam bana dedi ki seni öldürücem" kabus görmüş herhalde..
"kabus görmüşsün ezgi hadi yat" dedi karlos.
ama o yatmak istemiyordu. zaten artık belli bir yaşı geçmişti uyuma sorunu da vardı. Neyse acaba çocuk doğru mu söylüyor biri bişi dedimi cidden benim kızıma yoksa kabus muydu? camdan baktım ve gözlerimë inanmadım bu nerden çıktı yıllardır yoktu!! karlos görmemeli...