Dinlemek isterseniz bir de şarkı bıraktım size :) Bu bölümü bir tanıtım bölümü gibi düşünebilirsiniz...
"Ama yine de vazgeçmemek lazım.Vazgeçmeyin!"
Yorumlarınızı eksik etmeyin teşekkürler :)#DÜZENLENDİ.
Sabahın beşinde saçma sapan resimler çizip, beynini oyalamaya çalışan bir ben mi varım şu dünyada? Saçma sapan dedim çünkü çevremdeki herkese göre saçma sapan! Oysa ben bu resimlere babamı katıyorum. Görmediğim gülüşünü, gülünce belirdiğini varsaydığım gamzesini, birgün bir yerde karşılaştığımızda gözlerindeki tatlı şaşkınlığı katıyorum.
Tüm dünya karşıma geçip "Senin baban öldü!" dese, "HAYIR." diyerek onların iğrenç düşüncesini yerle bir edeceğim anı çiziyorum şimdi de... Gözlerim karanlık, bir kış günü başıma kırmızı şapkamı geçirmiş, siyah montumun cebine üşüyen ellerimi sokmuş, bina kapısının önünde bekliyorum. Soğuktan titreyen beyaz bir kedi, varlığını belli etmemek istercesine uzaklaşıyor yanımdan... Babam taksiden iniyor ve ona karşı bir adım atıyorum. İşte, çizdiğim tüm resim bundan ibaret. Hala saçmalık diyen var mı?
Resim çizmek için en uygun zaman, sabahın ilk saatleridir... Güneş, dünyadaki karanlık hayatları aydınlatmak için çabalarken, sen de kahveni yudumlayarak o kömür karası olmuş hayatların aydınlık bir güne aydınlık diyememesini izlersin. Zihin açıktır ve karmaşaya yer yoktur. Her sabah benim için aydınlanır ve güneş her gün beni umuda boğmak için doğar.
Saçma hayatımdan, gereksiz kuralları olan bir okuldan, işkolik annemin sürekli işleriyle ilgilenmesinden, abimin sürekli değişen kız arkadaşlarından, Tuğçe'nin eski sevgilisinin mesajlarından ve hayatımda geriye kalan her şeyden bıktım...
Soğuk suya ulaşmak için mutfağa gitmek, sınava hazır olmak için ders çalışmak, dondurma için markete inmek... Fantastik bir filmde olmayı isterdim... Sihirli güçlerim olsun. Uçan bir arabam olsun, küçük bir şey olabilir, ben de küçüğüm zaten geçinir gideriz... Nerede o günler!
Sonunda resmim bitti. Keşke yaşadıklarım da çizdiğim resim gibi son bulsa! Pijamalarım ve göz altımdaki morluklar, solmuş suratım, dağınık saçlarım ile tam bir uyuşturucu bağımlısına benziyorum. Şimdi uyku vakti...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dünya Dönüyor
Юмор"Gizem" denince akla hep kötülük ve kötü insanlar gelir.Aşk hayatı ,aile hayatı ve arkadaş ilişkilerindeki gizemler onu bambaşka bir insana dönüştürebilir. Sevginin,mutluluğun,korkunun,hüznün,gizemin ta kendisi.Bu hikaye; "BUSE GÜRSOY'un" hikayesi...