MAYIS

Başlangıç.

"Nerde,nerde?" diye söyleyerek denizin sonu belli olmayan bir kısmına doğru ufak parmağını uzattı küçük kız . "Orada! Evet işte tam orada! Tam orada duran adamla ileride evleneceğim! " diye bağırdı sevinçle. Biliyordu orada kimse yoktu. Ama görünürde yoktu . Ya tam parmağıyla gösterdiği yerde onu bekleyen biri varsa diye düşündü .

"Orada kimse yok Mayıs . Kendi kendine heveslenmeyi kes. Sen benimle evleneceksin. " diye söylendi küçük çocuk . Onun gözünde Mayıs başkasıyla evlenemezdi. Çünkü kendisinden başka kimsesi yoktu . Yalnızlardı. Başka kimle evlenebilirdi ki?

"Sen çok küçüksün akıllım . Evlenmene izin vermezler senin." hiç büyümeyeceğini düşünüyordu çocuk akıyla. Oysa kendisi daha küçüktü. "Ben büyükle evleneceğim Çakır . Sen daha çok küçüksün. "

"Oradaki adamın büyük olduğunu nereden biliyorsun? Ya o da küçükse ?" dedi küçük Çakır . Hayattaki tek varlığı olan Mayısı başkasına kaptırmaya hiç niyeti yoktu.

"Büyük çünkü uzakta . Uzağa gitmek için izni olduğuna göre büyük olmalı " dedi cırtlak sesiyle Mayıs . Gitmek için ,uzakta olmak için büyük olmak gerektiğine inanıyordu. Ve bir gün kendiside büyüyüp bu yetimhaneden gidecekti.