MAYIS

Aslancık

Bölüm Şarkısı : Demi Lovato - Nightin

Uyandığımda terlemiştim ve sanırım ağlamıştım her gece rüyamda gördüğüm bu kız kimdi ? Bu kızın resmi Çakır'ın odasında da vardı . Çakır'a kim olduğunu sormalıydım. Çocukluğumla bir alakası olabilir miydi ? Peki Çakırla ne alakası vardı ? Bu işi uzatmamam gerekiyordu yetimhaneye gidicektim . Ama ehliyetim yoktu bu yüzden kiminle gideceğimi bilmiyordum. Ferhat amca arabayı almama izin vermezdi. Babamın kesin emri vardı. Ama arabayi kaçırabilirdim. Telefonuma baktığımda saatin 2 ye geldiğini gördüm . Akşam olmaması beni sevindirmişti. Yatağımdan kalkarak üzerimdekileri çıkardım . Dolaptan kot pantolon ve siyah kazağımı çıkardım ve üzerime geçirdim . Kazak pantolonun başladığı yerde biten bol bir kazakti. Üzerime açık kahverengi palto giydim ve ayağıma Catlerimi giydim . Saçımı doğal dalgalarıyla açık bırakmıştım . Yanıma çanta almadan telefon ve bir miktar parayi cebime koydum. Odadan çıkarak babamın odasına girdim ve kasadan benden bahseden dosyayı ve arabanın yedek anahtarını alarak aşağıya indim. Kimseye görünmeden kapıdan çıkarak arabaya doğru ilerledim . Arabanın kilidini açarak içeriye girdim ve dosyayı yan koltuğa bırakıp kemerimi taktım ve arabayi çalıştırdım. Hadi bakalım Mayıs ! İstikamet Kandıra .

Yaklaşık 3.30 saattir yoldaydım. Ferhat amca bir kaç kez aramıştı cevap vermemiştim . Izmitten geçerek Kandıra yoluna girmiştim ve yarım saatlik yolum kalmıştı . Burasi köy gibi biyerdi her tarafta yeşillik vardı. Ama benim gideceğim yer sahil kenarında bir tatil köyüydü . Arabanın hızını arttırarak yola devam ettim. Çocukluğuma yaklaşıyordum. Orda öğrenebileceğim bir çok şey vardı . Belki çocukluğumu öğrenebilirim . Belki kendimi bulabilirdim. Bırakıldığım karanlık gerçeği aydınlatabilirdim. İçimde bir umut vardı . Hissediyordum . Beni orada çocukluğum bekliyordu. Denizi görebiliyordum az kalmıştı . Deniz kıyısına vardığımda pek bildiğim bir yer olmadığı için sorarak bulacaktım.

Deniz kıyısına yaklaştığımda merkez gibi bir yerde durdum ve aşağıya indim. Gözüme kestirdiğimde adamın yanına giderek ;

"Pardon ! Kandıra Yetiştirme Yurdu'nun nerede olduğunu biliyor musunuz?" dedim beklentiyle . Adam onaylarcasına başını sallayarak eliyle bir yeri gösterdi .

"Şurdan dümdüz git ilerde bi ormanlık var ormanlık giren yoldan sağa dön 300 metre ilerde deniz kıyısında ."

"Çok teşekkür ederim. İyi günler !"dedim sevinçle . Koşarak arabaya binerek adamın dediği yöne doğru sürmeye başladım . 5 dakikalık bir yoldan sonra ormanlık giren yoldan sağa döndüm ve adamın dediği gibi 300 metre falan ilerledim . Yetimhanenin önüne arabayi park ettim ve arabadan indim. Burasi çok tanıdiktı . Fazla tanıdıktı. Burada büyüdüğüm için mi böyle hissediyordum bilmiyorum ama çok tanıdık gelmişti .İçeri girdiğimde okula benzediğini farkettim . Peş peşe bir sürü oda vardi . Odalardan çocuk sesleri geliyordu. Biraz daha ilerlediğimde koridorun başında 55 yaşlarında bir kadınla karşılaştım.

''Merhaba , ben yetkili biriyle görüşebilir miyim ?'' . Kadın doğuk bakışlarıyla beni süzdükten sonra eliyle gel işareti yaparak ilerlemeye başladı. Bende kadını takip ettiğimde birkaç oda ilerideki bir kapıda durdu. Kapıyı çalmadan içeri girdi bende peşinden girdiğimde o masaya geçerek oturdu ve masanın önündeki iki sandalyeden birini gösterdi. Onu dinleyerek sandalyelerden birine oturdum ve kadına döndüm. Söze başlayan kadın olmuştu ;

''Buyrun ne vardı ?'' kadının simasının da bana tanıdık geldiğini yeni fark etmiştim . Bu yetimhanede her şey bana tanıdık geliyordu. Artık emindim ben burada büyümüştüm.

'' Şey, ben Mayıs. Bu yetimhanede büyümüşüm ama 5 yaşında bir trafik kazasında hafızamı kaybetmişim.'' dedim ve elimdeki dosyayı kadına uzattım. Kadın il önce şaşkınlıkla bana baktıktan sonra dosyayı elimden hızla çekti ve ilk bölümündeki kimliği çıkartarak şaşkınlıkla önce kimliğe sonra bana baktı.