Vakantieliefde.

15.

Rayan.. "Sorry maar ik moet echt gaan DM me maar." Zei ik terwijl ik geschrokken keek, en opstond. "Is goed bye babe." Maar voor ik het wist was Rayan bij m'n rug. "SOURAYA." Schreeuwde hij hard. "Jj..jaaa" zei ik terwijl ik me geschrokken om draaide. "HOEZO WAS JIJ MET ISSAM." Schreeuwde hij boos. "Hhh..hijj.. Kkk...wam naast me zitten.." Zei ik hard terug, "OH DUS JE BENT ME GELIJK VERGETEN?" Schreeuwde hij weer woedend. "Nee Ra.." Hij onderbrak me. "IK HOEF JOUW NOOIT MEER TE SPREKEN RIGHT? IK HAAT JE tfoe fuckgirl." Siste hij kwaad in mn gezicht, omg dit voelt niet goed. "Rayan.." Huilde ik. Hij bleef stil staan en hij keek alleen maar.. Het deed me pijn. Dat hij dacht dat ik met die jongen wat had ofzo? Ik voelde eerlijk gezegd wel iets dat ik niet bij Rayan voelde? Maar dat skotten we maar.

"Wil je me verlaten?" Snikde ik huilend. "Ja Souraya. Ja.." Zei hij terwijl hij weg liep. Hij.. Ik kan het niet geloven hij heeft me gewoon verlaten.. Hoe kon hij zo een sukkel zijn om mijn hart te breken. Nu ben ik voorgoed gebroken. Niks kan mij opvrolijken.. Niks. Het enige wat ik nu nog wil is in een diepe slaap vallen, wakker worden en doen alsof er niks aan de hand was.
Maar dat gebeurt jammer genoeg niet.

"Hey so.." Ik draaide me geschrokken om, het was die jongen van net. "HOE KEN JE ME NAAM." Schreeuwde ik boos. "Uhm.. Die ken ik helemaal niet alleen ik wou sorry zeggen ik wist niet dat Rayan je vriend was." . "Maakt niks uit." Zei ik met een glimlach. "Later.." Zei hij terwijl hij wegliep.. "I..ik wil je nummer." Riep ik, hij kwam blij terug lopen en we wisselde onze nummers af en toen pas liep hij echt weg. "Ik hou van je." Zei ik hardop maarja niemand kon me horen.

Ik liep richting huis, ik belde aan. 'TRINGGGG' . Anass maakte de deur open "hey lekkertje." Zei hij lachend. "Hey lieverd." Ik zag dat Rayam daarachter boze oog aan het gooien was. Weetje? Who cares. Hij wou me toch niet meer? DAN DONDER OP UIT MIJN LEVEN. Tfoe. Ik liep langs Anass naar binnen en ik zag Rayan emo zitten op zn bank. Ik stond stil en schudde met mn hoofd en deed alsof ik moest overgeven, ik was boos. Te boos.

Ik hoorde Rayan zijn voetstappen ook naar zijn kamer gaan, ik ging afluisteren.. Hij belde.

R: Ja hahaha.
R: Ik weet niet we kijken wel:
R: Komt goed liefje.
R: Rustig *kus*

Hij deed de deur open en ik viel naar binnen, AUUUUW. "Zozozo, wat doe jij hier." Zei hij boos, "JE BENT ME NU ECHT KWIJT RAYAN." Schreeuwde ik boos. "Ik dacht dat dat al zo was." Zei hij met een traan in zn oog. "Oh.. Dus .. Je wou het echt!?" Siste ik boos. "Ja. Ik ben niet op grapjes." Zei hij emotioneelloos. "Hoe kan je zo zijn? Heb je een hart van Steen!!?" Zei ik harder. "Als het aan jouw licht.. Wel." Zij hij terwijl hij z'n shirt uitdeed, ik bleef staren.. "Ga weg!" Schreeuwde hij boos. Ik liep verdietig weg. Ik liep naar m'n kamer en voor dat ik in mn kamer was huilde ik er alles uit hoe kan hij me zo snel verlaten ik bedoel ik voelde echt wat voor hem. Voor dat ik het wist voelde ik 1hand op mn schouder ik draaide geschrokken om.. Het was Sabri mijn broer, mijn broer waar ik alles bij kwijt kan, maar niet zoveel heb gesproken eigenlijk tijdens de vakantie. Ik weet ook niet waarom, maar hij is wel echt degene bij wie IK alles kwijt kan, hij zegt niks tegen mama enzo.

"Zusje?" Zei geschrokken.. Ik huilde nog harder en belande in zijn armen. "Alles komt goed.." Fluisterde hij in m'n oor. "Nee Sabri NEE." Schreeuwde ik huilend. "Je zal de waren op een dag vinden, nooit huilen om een jongen!" Zei hij serieus. Huh had hij nou serieus verstand van meisjes?! Nee tuurlijk niet hij heeft gewoon meisjes teveel pijn gedaan, nee zo is mijn broer niet denk ik. Hmm maar ik dacht ook bij Rayan dat hij anders was, maar dat had ik ook verkeerd..

"Sabri.." Snikde ik. "Ja zusje?". "Ik hou van je." Snikde ik met minder tranen. "Ik hou ook van jouw zusje." Zei hij terwijl hij een kus gaf op mn voorhoofd.

Toen kwam Rita binnen.. "HA-HA ga weg hoor.. Slijmbal, nu ookal met je broer, word het morgen je vader?" Zei ze lachend, ik zag dat Sabri kookte van woede, dit heb ik serieus nog nooit gezien zo kokend hij was! "PRAAT NIET OVER ONZE VADER." Schreeuwde hij heeeeeell woedend. "Je vader is een homo." Zei ze met een hoe wenkie, "JOUW VADER IS EEN FLIKKER HIJ HEEFT JOUW TOCH VERLATEN IS NIET ONZE ** PROBLEEM HEB JE ME BEGREPEN." Schreeuwde hij harder, ze kreeg tranen in der ogen en ging doodnormaal op der bed zitten. "Hoertje." Siste hij nog boos. Ze barste in tranen uit & ik keek der met medelijden aan.. Ik weet hoe ze zich voelt.. En Sabri weet dat even goed. We hebben zelf ook geen vader, die is ook weg gegaan toen ik 2 was. Sabri liep boos de kamer uit. Ik keek Rita aan en ik zag dat der ogen heel erg rood waren. Ik liep naar der toe en ging naast der zitten.

"Rita?" Zei ik terwijl ik der aaide over der rug, ze zat met der hand voor der gezicht te huilen. "J..ja." Stotterde & snikde ze. "Sorry.." Huilde ze hard. "Ik heb gewoon stress.. Ik wil terug.. Weg van deze tering wereld.. Weg van iedereen. Ik heb mn leven verkloot .. Ik heb het verkloot. Ik heb een plakkertje op mn rug met 'hoer' , ik krijg der gewoon stress van. Ik moest je eigenlijk ook wat zeggen maar ik kan het niet Souraya.." Snikde ze met minder tranen. Ik keek der vol medelijden aan. "Ik snap je wel. Maar hoezo hoer? Ik bedoel je hebt dit zelf veroorzaakt.." Zei ik terwijl ik der serieus aankeek. "IK BEN ZWANGER" huilde & schreeuwde ze. Ik keek der met mond open aan.. Sabri & Rayan kwamen binnen met geschrokken gezichten.