SİYAH BEYAZ

SİYAH BEYAZ BÖLÜM 2

Çok acı çekince çektiğini hissetmemeye başlıyorsun.

Biri sırtıma dokundu merakli gözler ile arkami döndün.

Merhaba güzelim bana katılmak istermisin ?

salak yaa

yok saol dedim sert bir sesle ve kayaliktan inip yürümeye başladım o sırada kolumdan tutup beni geri çekti
gel dediysem geliceksin.

bak çocuk şu an hiç morelim iyi değil senden çıkarırım defol git başka kızlara hadii.

kolumdan tutup beni kenarda duran kırmızı arabaya sürüklemeye başladı. yaa bırak sapık var imdat!

sus ve gel.

tam beni arabaya bindiriyordu ki Birden bir ses duydum. ve beni sertce zorlayan kollar birden beni bıraktı meraklı gözler ile arkami döndüğümde o çocuk yerde yatıyor du Oha ya kim ne yaptı derken arkami döndüğümde siyah buzlu siyah kot lu bir çocuk duruyordu. yüzünü göremedim çünki boyu çok uzundu ve bende kısa kalıyordum yani kalbine kadar geliyordu boyum ama bana ne kadar yakın duruyorsa arkami döndüğümde burnum ona değdi. geri çekildim o sırada o çocuk arabaya binip gitti oh olsun .
Salak.

şe şey saolun. dedim salak bir sesle bir şey demeden gitti. peşinden gittim yani adam belki de hayatımı kurtardı birde ne kadar ukala salak şey diyecektim ve o sırada siyah bir arabaya bindi bende nedense bindim refleks işte yani

uzun süre yola baktı ve kızım in arabadan dedi ağır karanlık dolu gözleriyle bana bakarken ben ise ukala bir gülümseme ile Hayır dedim.

bana tekrar bakıp şu an seni her yere götürebilirim. Dedi

bende aman çok korktum. dedim

o bana dönüp bence kork dedi ve arabaların kapısı kitleyip gaza bastı ben ise o sırada ona baktım. Ve o bana gulumseyip önüne döndü

se şey arabayi indir inicem dur !

birden fren yaptı ve sağa çekti
işte bucur senin cesaretin lafla sözle hareketle değil böyle çok şey kaybedersin. dedi

bende sen öyle san dedim. bas gaza he birde sensin bucur.

güldü ve gaza bastı aslında bendeki cesaret neyse salak kızım işte.

tanımadığım adamın arabasına bindim ve adam beni nereye bilmediğim bir yere götürüyor.

çok uzaklaşmadan arabayi bir deniz kenarinin en dibine bıraktı yani biraz daha gitse uçurumdan direkt tahtali köye durumu ben kendimi sıktım yani korktum yüksek ten biraz korkarım.

-Aferin bucur korkmadan geldin benimle.

-Heh ne sandın.

-hadi tarif ette seni evine birkiym.
Annen baban merak eder.

Birden yüzüm düştü içim acıdi kötü oldum.

anladı ki iyi misin diye sordu

-i iyim saol.

-yanlış bir şey mi söyledim yoksa annem baban yokmu yada evin.

-aslında yok.

-ozaman nereye götüriym.

-evim diye sandığım yere gitcez artık
surdan sağa sap.

-hay hay.

eve vardığımizda ona dönüp bu Araba ben Masal dedim elimi uzatıp.
bende Baran dedi hafif bir gülümseme ile

-bu arada cidden bu gün için saol.

gülümsedi geç oldu hadi git.

tamam dedim ve arabadan inip eve girdim.

yukarı çıkıp yatağıma uzanıp hayal etmeye başladım .ilerde bende anne olucaktim. ama asla kumar gibi bir anne olmazdım. çocuğumu her dakka öper sarilirdim. ona herseyden çok sevgi ve sıcaklık verirdim. o sırada birden kapı çaldı allah allah bu saate kim ki? kapıya yönelince delikten baktım. Kimse yoktu kapıyı korku ve tedirginlik le açıtim ve cidden kimse yoktu aşağı kaydı gözlerim asagida bir kağıt vardı merak ile kağıdı alıp etrafa baktım kimse yoktu allah allah kim koydu ki acaba derken kim koyduysa koydu belki anneme gelmiştir diye bakmadım ve bir kenara bırakıp yukarı çıktım.

Yatağa attım kendimi yine ve defter aklıma geldi. masayı açıp kitabımi aldım bu gün başıma gelen şeyleri yazdım. galiba bu gün tanıştığım çocuğu duyunca mutlu ve şaşkın olacaktı çünki kaç gündür kimse ile konuşmuyor hatta kaç aydır kimseyle arkadaş olmuyorum.

Derken hafif hafif uykum geldi.
deftere sarılıp yani yine sıkı sıkı sarılıp lambaları söndürdüm. ve uyudum.