Sen Benim Günlüğümsün. (You are my diary)

Burada Sensizken Seninle Gibi Hissediyorum.

17 Ağustos 2015
22;36

Bu gece uyuyamıyorum.
Uyuyamamak yeterince kötü değilmiş gibi üstelik kasıklarım da sancıyor.
Bir de sen yoksun tabii...

Yarın senin için yeni bir turne ayağı başlayacak. Columbus 'ta olacaksın ve ben yalnızca Twitter'dan konsere giden insanlar sayesinde çekilmiş videolarına ve fotoğraflarına bakabileceğim.
Ama biliyor musun, huzurlu olacağım yine de.
Nedenini bilmiyorum ama seni gördüğüm müddetçe huzurdan ölecekmiş gibi hissediyorum ben. En sevdiğim hallerinde genelde Ingiltereye dönüp en salaş halinle takıldığın zamanlar oluyor. Haftasonu Que'e de söyledim; Sanki iki çocuk babası, emekli bir ingiliz gibi takılıyor her yerde dedim. Çok hoşuna gitti bu. Çok güldü bana. Öyle geliyor ama ne yapabilirim?

Herkesten kendimi izole ettiğim şu saatlerde ve Que'nin de uyumuş olduğu saatlerde yapmak istediğim tek şey seninle konuşmak oluyor, sanki böyle bir ihtimal varmış gibi...
Böyle bir ihtimalin olmadığının elbette ki ben de farkındayım ancak neden yalnızca seni düşünerek mutlu olmayayım ki?

Şuan yatağımı camın kenarına taşıdığım için çok mutluyum. Yıldızlara bakarken neden hayal kurmak daha saf ve masum geliyor bilmiyorum ama bana öyle geliyor. Sensizken seninleymişim gibi hissediyorum.
Sanki yanımda uzanıyor ve benim seni seyretmeme, yüzüne dokunmama izin veriyormuşsun gibi...
Ne kadar güzel hissettirirdi bir düşün...
Gözlerini kapattığın zaman sen neler düşünüyorsun bu saatlerde?
Suskunlaşıyor musun mesela?
Bilmiyorum...
Cevabını bilmediğim sorular beni üzüyor ama senin sayende yine huzurlu uyuyacağım bu gece.
Sadece varlığın beni mutlu edebiliyor. ..
Bu yüzden sen iyi ki varsın.

Not; Bu sayfanın altına düşüncelerini yazman için biraz boşluk bırakıyorum.
Tatlı rüyalar H.

Umutla kal.