Gunaydin Harry...
Bu sabah cok ilginc bir sekilde uyandim ve... bunu anlatmak istiyorum. Eger neler hissettiğimi dokmezsem herhangi bir yere patlayacagim ve kurbanim da sensin.
Kalbim inanilmaz derecede sert atiyor suan ve ben bundan hic ama hic hoslanmiyorum. Butun vucumu asiri bir sekilde salliyor ve cok rahatsiz ediyor beni. Uykumdan boyle uyanmaktan nefret ediyorum. Sanki boyle asiri gerildigin zaman kalbin seni asiri tedirgin eder ya... ayni oyle. Kalbim sıkısarak uyandim anlayacagin. Evde kimsenin olmadigini da anladim. Hic ses yoktu. Uyandim ve... yatakta uzanip bunlari yaziyorum.
Bir sey sormak istiyorum sana. Her sey uzerine geldiginde ve seni bogdugunda ne yapiyorsun? Cozumun ne? Spor yapmak mi?
Ben kendiminkini buldum, iyi idare ediyorum saniyordum ama bu sabah ki uyanma modumdan anladim ki ben igrenc derecede mutsuz ve bos hisseden biriyim. Ve bunun seninle alakasi yok. Tamamen benimle ilgili.
Insanlara ilgimin cogunu kaybettim. Cevremde onemsedigim ve gercekten fikirlerini merak ettigim 3 en fazla 5 kisi vardir. O kadar. Ama...
Bilmiyorum. Bu gunlerde kalbimin uzerinde bir agirlik var. Ve nedenini dusunmeye basladigimda zihnim bombos oluyor.
Ama sanirim buldum.
Cevremde onemsedigim kisilerin mutsuzlugunu hazmedemiyorum ben. Ben asla ama asla mutsuz olusumu ayni evde yasadigim insanlara dahi belli etmiyorum. Ama her sey oyle yurumuyor. Artik kimsenin duygularina etki edemeyecegimi ogrenmek zorundayim. Senelerdir bunu beceremiyorum. Ben istiyorum ki mesela, yalnizca senin varliginin bana mutluluk verisi gibi benim varligimda birilerinin hayatina mutluluk getirsin. Ama bu asla olmuyor ve olmayacak...
Bazen bu gidecegim yurtdisi gezisinde ölecek olsam ve hissettigim son duygular, o cok onemsedigim 3-5 kisiyi gormeden bu sekilde icimde kalirsa ne olacak diye dusunuyorum. Hic iste. Bir sey olmayacak. Cunku ben kendi kafamda bu denli buyutuyorum her seyi.
Cok fazla kitap okuyorum Harry. Bu hic iyi degil sanirim. Beni bu normal hayatin tum gercekliginden uzaklastirip cok siirsellestiriyor. Insanlarin varligimdan mutlu olmasini bekliyorum. Sacmalik gibi bir sey bu artik.
Buraya mutsuzluk kusmayacagim diyip duruyorum ama goruyorum ki hayatimda iyiye giden bir sey yok bu sira. Uzgunum.
Ha. Pardon bunu yazmaya baslamadan önce Twitter'a girdim. 18 sarkisini soylerken kisa bir videon vardi, cok begeniyorum o sarkidaki performansini, orada bir hayranina sarki arasinda " neden agliyorsun?" Diye soruyordun ve gulumsemesi icin ellerinle kendi yuzune gulumseme ifadesi yapiyordun.
Iste bu sabah bu guzel.
Soguk, cansiz mesajlar ve evde terkedilmis hissiyle uyanmak guzel degil.
Kalbim igrenc bir sertlikte atarak uyanmak guzel degil.
Her seye ragmen, sen iyi ki varsin.
Ellerini ve kirpiklerini optugum bir sabah olsun diye dua edecegim.
Tum sevgimle.
Hope.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen Benim Günlüğümsün. (You are my diary)
Fanfiction'Yine sana yazmaktan vazgeçmediğim bir gecedeyken, kulaklıklarımla sadece sana odaklanabilme şansına sahibim en azından. Sesini sevdiğimi hep aklında tutmanı istiyorum. Hatta şuan bu satırları, benim biricik günlüğümün satırlarını okurken ufak bir ş...
