KUZENİM

BÖLÜM~3~

Kapıda gördüğüm kişiyle ben hala şok yaşarken annem"Kızım hadi çekilde geçsin amcanlar"dedi.

Bende hemen kenarı çekildim.Ona baktığımda onunda bana baktığını gördüm.Oda şaşırmıştı sanırım.Şimdi bana çarpan kişi kuzenimmiydi?

Yanımdan geçerken"Vay ufaklık senmiymişsin benim kuzenim"dedi ve koltuğa oturmaya gitti. Ufaklık demesinemi yanıyim kuzen olduğumuzamı yanıyim bilemedim.

Bende hemen gidip bir köşede oturdum. Ve konuşulanları dinlemeye başladım.

Amcam"İşte buda benim oğlum mert"dedi.

Aslında onu daha önce görmeme sebebimiz amcamla mertin annesi mert doğmadan ayrılmışlar.Ayrıldıktan sonra kadın hamile olduğunu öğrenmiş ama amcama söylememiş ve amerikaya kaçmış. Amcamda bunu sonradan öğrenince Merti yanına almak istemiş ama kadın izin vermemiş.Şimdide kadın kAnserden ölünce Mert babasının yanına gelmek zorunda kalmış.Bunlarıda ben babamdan öğrenmiştim.

Babam"Baya da yakışıklıymış oğlumuz"dedi. Mert bu dediğine samimi bir gülücük yolladı.

"Ee anlat bakalım delikanlı ne yapmayı düşünüyosun burda"

"Lise son sınıf öğrencisi olduğum için okulu bitirmek istiyorum önce.Daha sonra üniversiteye gitmeyi düşünüyorum efendim."dedi.

"Efendimde neymiş ben senin amcanım.Amca diceksin bana"dedi babam.O anda hizmetçi gelip efendim masa hazır gelebilirsiniz"demesi üzerine annem"Hadi o zaman yemeğe geçelim buyrun"dedi ve herkez yemeğe geçti.

Yemek çok sessiz bir şekilde geçtikten sonra yine herkez koltuklara kuruldu.Bende tek boş yer kalan Mertin yanına oturdum.Daha sonra babam"Evrem yarın okuldan sonra sana buraları gezdirsin bir bak nasıl yer tanı"dedi. Heh bAba aferim çok güzel yaptın.Ben nasıl gezdiricektim.

"Tabi gezdiririm seve seve"dedim mecburiyetten.

1 saat daha sıkıcı muhabbetlerine devam ettikten sonra halam"Biz kalkalım artık"dedi.
Amcam da "Bizde kalkalım"dedi.Ve hepsi biranda kalktı.

Kapıya kadar onları geçirdik ve sıra sıra hepsini öptük.Sıra merte gelince tereddütte kaldım ama o biranda bana sarılınca bende kollarımı beline doladım.

Geri çekilirken "Yarın görüşürüz canım kuzenim"dedi ve gitti.

---

Ertesi gün okula gittiğimde hiç bir değişiklik yoktu.Ta ki mertinde son senesini bu okulda okuyacağını öğrenene kadar.

Babam bu okulun müdürü olduğu için Merti kürsüye çıkartıp tüm okula tanıtmıştı.Duyduğumda yine küçük çaplı bir şok geçirmiştim.Düşündümde ben bu aralar ne kadar şok geçiriyodum.

Şimdi ise Ezgiyle bankta oturmuş içlerinde mertinde olduğu basketbol oynayanlara bakıyorduk.

"Kızım bu çok yakışıklı senin kuzenin olduğuna eminmisin?"

"Saçmalama Ezgi tabiki benim kuzenim.Hem sen bana çirkin mi demek istiyosun"dedim

"Hayır o anlamda değil sen çok güzelsin ama o fazla yakışıklı"dedi.Uff şimdi benle onu niye kıyaslıyorduki.

"Tamam ezgi kapatalım şu konuyu zaten bugün burayı ona gezdirmem lazım"

"Oha kızım bu yakınlaşmanız için çok iyi bir fırsat"dediğinde yine sinirlerimi getirmişti.

"Saçmalamaya başladın yine ezgi o benim kuzenim ona aşık olcak değilim ben sınıfa gidiyorum sende şu saçma düşüncenden kurtulunca yanıma gel"dedim ve arkamı dönüp hızlıca sınıfıma doğru gittim

---

Okul çıkışı olduğunda okuldan çıkıp kapıya doğru gidiyordum.Ezginin yanıma geldiğini görünce biraz yavaşladım.

Ezgi yanıma gelince"Evrem özür dilerim biraz salaklık ettim öyle düşünmekle biran kuzen olduğunuzu unuttum gerçekten özür dilerim affet beni"dedi.Ona nasıl küsebilirdimki o benim en yakın arkadaşımdı.

"Gel buraya"diyip kollarımı açtım.O da hemen kollarımın arasına girdi.

"Neyse benim şimdi Mertin yanına gitmem lazım hadi öptüm görüşürüz"diyip çıkış kapısına yaslanmış beni bekleyen mertin yanına gittim.

Beni görünce"Baya erken geldiniz hanımefendi biraz daha oyalansaydınız"diyince gözlerimi devirdim.

"Hadi gidelim artık"dedim.O da"Aynen gidelim ufaklık çok eğlenceli olucak bugün"dedi.

Ben şimdi bütün gün bununla napıcaktım?
---