BÖLÜM~1~

501 44 19
                                    

Yine sıkıcı birgün.Yavaş adımlarla okuluma gidiyorum.Babam birçok kez araba almayı teklif etsede ben okula yürüyerek gitmeyi tercih ettim.

Okulun önüne geldiğimde kapıdan içeriye baktım.Hiçbir değişiklik yoktu.Popülerler birilerine sataşıp kendi kendilerine gülüyolardı.Öbürleri ise kendi hallerinde banklarda oturup konuşuyolardı.Ben de popüler grubundaydım ama öbürleri gibi kendi halimde olmayı tercih ederdim

Bana doğru koşarak gelen Ezgiyi görünce kendime geldim.

"Selam"

"Selam"

"Nasılsın"diyince sinirlerim yine gelmişti.

"İyi işte Ezgi ne farklılık olabilir herzamanki gibi"

Hergün şu soruyu niye soruyorduki ne farklılık olabilirdi herzamanki gibiydi herşey.

Verdiğim cevaba bozulmuş olucakki yüzü düştü."Ya tamam hemen bozulma bugün ters tarafımdan kalkmış olabilirim"dediğimde hemem yüzü güldü.Ezgi aslında iyi biriydi.Okulda samimi olduğum tek arkadaşım.Tabiki başka arkadaşlarımda var ama Ezgi en yakın olduğum kişi.

"Kızım neler neler oldu.Kaçırdın hepsini.Bak şimdi bizim bu Ömer varya okuldan birinin sevgilisine bakmış sonra o çocukta niye bakıyon diye ömere sataşmış.Kavga etmeye başlamışlar tabi bizim çocuklarda hemen katılmış felan şimdi müdürün odasındalar"

Heh işte düşen yüzü hemen yerine geldi ve herzamanki gibi Ezgi kaçırdığım haberleri anlatmaya başladı.Sanki tuhaf olan ne vardı.Herzamanki olaylar.Ömerdi sonuçta bu.Kimin sevgilisi felan umursamaz her kıza bakar birazda yavşardı.

"Hadi Ezgi ders başlıcak ben gidiyorum"

Ezgiyi arkamda bırakıp hızlı adımlarla sınıfa doğru ilerledim yoksa ezgi susmazdı.Sınıfa girip en arkada olan sırama yerleşir yerleşmez hoca içeri girdi ve bitmek bilmeyen bir matematik dersi başlamış oldu.

---

Sonunda çıkış zili çaldığında hemen eşyalarımı toplayıp sınıftan dışarı çıktım.

KİME:EZGİMO
-Nerdesin

2 dakika sonra ise cevap geldi.

KİMDEN:EZGİMO
-Çıkış kapısının ordayız gel.

Hemen hızlı adımlarla okuldan çıktım ve bizimkilerin yanına gittim."Selam"dediğimde onlarda selam dediler.

Ömer"Biz bir yerlerde takılcaz sende gelsene"dedi.

"Yok ya canım hiç istemiyor siz gidin ben eve gidicem"

"İyi o zaman görüşürüz"dediler. Bende arkamı dönüp eve doğru yürümeye başladım.

Bir süre yürüdükten sonra yine düşüncelere dalmıştım.Yarın amerikadan kuzenim gelicekti.Ne kuzen ama daha önce hiç görmedim.Bu yüzden çok merak ediyorum nasıl biri olduğunu sadece birkaç fotoğraftan görmüştüm ve oldukça yakışıklı biriydi.

Böyle yürümeye devam ederken dibimdeki arabanın korna sesini duymamla ve olduğum yerde donup kalmam bir oldu.

KUZENİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin