Perfect strangers

CHAPTER 20

Ivory

"Kamusta ang araw mo sa outside world?"tanong ni Diavel habang tinutulungan niya akong magayos nang damit.

"Big brother,,okay lang naman"natawa naman siya sa sinabi ko.

"Ahmm,,mamaya"nahihiya niyang sabi"you want to have a dinner to with me mamaya?"sabay kamot sa batok niya.

"Mamaya??ahmm,pagisipan ko na lang muna,medyo napapagod pa kasi ako eh"sabay nagface palm ako.

"Sige"at bigla na lang siyang lumabas nang kwarto.

Nagtka naman ako kung bakit,,tatanongin ko pa sana siya pero bigla na lang niyang sinara ang pinto kaya hinayaan ko na lang siya at tinpos ang pagtutupi.

Diavel

"Err"sabay sinbunutan ko ang buhok ko"nakakainis ka Diavel!!napakatorpe mo!!"bulong ko sa sarili ko habang nakasandal sa pintuan.

Nalilito na talaga ako sa tunay kong naramdaman kay Ivory,hindi ko na alam ang gagawin?parang akong naduduwag na di ko alam!?!?nabaabliw na yata ako?!.

Ganiyan talaga ang pag-ibig nakakabaliw,,kapag nagmahal ka na nang isang tao,ay halong-halong emosyon ang mararamdaman mo,,kaya kung ako pa sayo,deretsohin mo na si Ivory at sabihin mo na ang tunay mong nararamdaman o baka naman takot ka lang mareject sa babaeng mahal mo kaya ikaw nagkakaganiyam.

"Huh?!sino ka?!umalis ka sa isipan ko!"sabay binuksan ko ulit ang pintuan nag kwarto ni Ivory at agad pumasok at isinara kaagad ang pinto.

"Hoy!!anong nangyayari sayo?!"sabi ni Ivory sabay binato ko nang damit.

"Wala"hinihingal kong sabi dahil sa kaba"may narinig lang akong nagsalita"sabay hinawakan ang dibdib ko.

"Ano ka ba!!imagination ko lang yun!eto naman napakaduwag"pang-aasar niya sakin.

"Ak-- AHHHH!!"nagulat na lang ako nung pagkaharap kay Ivory dahil sa harapan ko na siya at nakatakip ang mahaba niyang buhok sa harap nang mukha niya nagmumulto-multuan pa siya.

"Hahahahaha!!duwag sa multo!!"sabi niya habang yung kaliwa niyang kamay ay nakaturo sakin habang yung kanan naman ay nakahawak sa tiyan niya.

"Ako?duwag?eh nagulat lang ako sa pangit mong mukha kaya napasigaw ako,,bakit naman ako matatakot sa multo??nakakatakot lang talaga ang mukha mo kaya ako napasigaw!!"halos pasigaw na yun nung sinabi ko sakaniya.

Bigla na lang siyang tumigil sa pagtawa at nagbago ang expression sa mukha sabay yumuko at tumalikod sakin at naglakad palayo"grabe ka naman"malungkot noyqng sabi.

Hala!nasaktan ko siya yata"oi!!sorry na"sabay niyakap ko siya patalikod"hindi ko naman sinasadya eh"at ipinatong ang ulo ko sa balikat niya"nadala lang naman ako sa emosyon ko eh"sabay pinaharap ko siya sakin"sige na baby ko"nagbaby talk pa ako at pinisil ang mukha niya"sorry na"at ginawa kong malungkot ang mukha ko"sorry na pleeeeaaasssee"sabay lumuhod ako sa harapan niya.

She rolled her eye first before she talk again"tumayo ka nga jan mukha kang tanga!!"sabay tinulungan niya akong tumayo"ikaw nama kasi!!grabe ka kung makalait!!"sabay niyakap ko siya at hinampas naman niya ako sa dibdib.

"Sorry na nga eh"

"Wait!!ano ba hinagawa mo!?!?lumayo ka nga sakin!!"sabay tinulak niya ako.

Hindi ako kaagad nakapagsalita dahil pinoprocess pa lang nang utak ko ang nangyari..

Bakit ko yun nagawa,,kusa lang gumagalaw ang katawan ko..

"Ahh????wala"sabi ko sabay lumabas nanaman ako sa kwarto niya.

Habang naglalakad ako sa hallway ay palagi ko naman snusuntok ang ulo"nakakainis ka talaga!!napakatorpe mo!bakit ka ba nagkakaganito huh!!"sabay sinabunutan ko nanaman ang ulo ko.

Kasi nga mahal na mahal mo yung tao.

"Sino ka ba huh!!lumayas ka nga sa utak ko"okay ako na yung baliw na kinakausap ang sarili.

"Diavel?!sino kausap mo jan?"nagtatakang sabi ni Ivory.

"Ah wala!!"at huminga na lang ako nang malalim at naglakad na nang maayos.

Pagdating ko sa baba ay agad na akong pumunta sa living room at umupo roon.habang nakanumber four ang position nang paa ko.

Ilang minuto akong nakatulala habag nakaupo sa sofa at nakacross ang makay ko sa harap nang dibdib ko.

"Diavel?"nahihiyang sabi ni Ivory.

Napalingon naman kaagad ako sakaniya sabay napatayo at inayos ang sarili ko."bakit?"sabay ngumiti.

"May sasabihin ako sayo."sabay lumapit siya sakn at umupo kami ulit."uhmm,,about the dinner?ahmm..."nahihiya niyang sabi sabay huminga siya nang malalim

"Uhmm..what?"sabi oo sakaniya.

"To-night?ahmm,is it a..."nagddalawang isip niyang sabi.

"A,what?"sabay maslumapit ako sakaniya.

"Okay,,is it a date?a dinner date!"panigurado niya.

Bigla naman akong kinabahan sa sinabi niya at natotorpe nanaman ako kaya biglang bumilis ang pagtibok nang puso ko,,mukhang nagblangko lahat sa isipan ko.

"Hey!!"sabay winave-wave niya ang kamay niya sa harap nang mukha ko.

At dun naman ako nagising sa realidad at agad ko naman napailing-iling ang ulo ko.

"Im sorry"bigla akong hiningal sa hindi ko alam na dahilan.

"Okay,answer my question"nag-alala niyang sabi.

"Ivory,,yes!!it is a date"Bigla siyang ngumiti at napatakip sa bibig niya."so?papayag ka na?"

Ngumiti muna siya bago nagsalita"Diavel,,yes"hindi na ako nakapagsalita at niyakap ko na lang siya nang napakasikip.

"Aray!!Diavel!!hindi na ako nakakahinga!"

"Oh!sorry"sabay lumayo ako sakaniya"are you sure?"hindi ko makapaniwalang sinabi.

"Yes!!yes!!"at hindi ko nanaman napigilan ang sarili ko at niyakap ko nanaman siya.

"Thank you!!salamat at pumayag kang makipagdinner sakin mamayang gabi"

"Okay na"hinihingal niyang sinabi."tumiggil ka sa pagyakap sayo dahil hindi ako makahinga baka mahimatay pa ako at hindi yun matutuloy."

"Ops!"hindi niyo alam kung gano ako kasaya ngayon,parang sasabog na ang puso ko sa saya.

Parang gusto kong tumalon na sumigaw na sumayaw na hindi ko alam na nababalie na ako..

"YESSS!!WOHOOO"sabay tumayo ako at hindi ko na napigilan talaga sarili ko at napatalon-talon sa saya.

"Tumigil ka nga!!mukhang kang bata!!"natatawa niyang sabi.

"Thank you!!"sabay niyakap ko siya at binuhat sabay umikot-ikot..

Kont na lang talaga at matutuyan na ako,,ngayon lang ako nakaramdam nang ganito kasaya sa buong buhay ko.