Perfect strangers

CHAPTER 59

Ivory

Pagkatapos naming linisin ang BUONG mansion ay agad namang nagluto para pang dinner si Ignatious samantalang ang mama ni Heldigarde ay pinatulog na namin dahil pagod na pagod at si Heldigarde naman ay nag-aayos nang lamesa para saming lahat.

Ako tsaka si Diavel ay nandito lang sa rooftop habang tinitignan ang mga bituin sa langit at nakaupo sa sofa,,parang ang sweet lang sobra,natandaan ko TULOY yung araw na nagtapat siya sakin ngunit hindi niya narinig nung ako naman ang nagtapat sakaniya dahil sa ingay nang fireworks..

Nakaupo lang kaming dalawa pero yung paa ko ay nakapatong sa sofa habang si Diavel naman ay nakaakbay sakin at yung isang kamay naman ay pinaglalaruan ang buhok ko.

"Parang ang saya noh,,yung tipong wala ka nang kaaway,masaya na at tahimik at mahinahon na ang lahat,,parang natanggalan ako nang tinik nang puso." Sabay hinawakan ko ang aking puso habang nakangiting nakatingin Kay Diavel.

"Oo nga mahal,,parang iniisip ko nga na Tayong dalawa lang dito sa mundo at wala nang makakagulo sating dalawa." Sabi niya sabay inayos niya ang buhok ko.

"Totoo yan Diavel,,naniniwala ako na hanggang nagmamahalan tayo wala kung sinong tao ang makakagulo satin." Sabay inilagay ko ang ulo ko sa dibdib niya.

Rinig na rinig ko ang tibok nang kaniyang puso,ang bilis parang kakaexercise lang niya dahil sa bilis nang tibok nang puso niya.

"Sana ganito na lang tayo paligid noh" sabay humarap ako sakaniya.

"Sana nga" sabay hinalikan niya ako sa labi.

"Sorry kung nakakaistorbo ako sainyo,pero handa na po ang lahat." Sabi ni Heldigarde saming dalawa ni Diavel.

"Wala ngang makakagulo satin" natatawang Sabi ni Diavel.

Tinawanan ko na lang din siya at hawak kamay kaming bumuba papunta sa dining room,,nung nakarating na kami roon ay nakahanda na nga ang lahat at dalawang Plato na lang ang nakalagay.

"Bakit dalawa lang?hindi ba kayo kakain?" Nagtataka kong tanong.

"Tapos na po kaming kumain,kayo na lang po si Diavel ang hindi pa nakakakain." Sabi naman ni Ignatious.

"Bakit niyo naman hindi kami tinawag?!" Sabi ko habang nakatingin ako sakanilang dalawa nang may pagtataka.

Hindi nila ako sinagot pero tumingin sila Kay Diavel na parang nag-uusap sila through eyes.

"My kinalaman ka ba nito?" Nakataas kilay kong tanong kay Diavel.

Hindi lang niya ako sinagot at ngumiti lang siya sakin,sabay hinila na niya ako papunta sa table habang nakahawak ang kamay niya sa bewang ko at inalalayan niya akong umupo..

At yung mga ilaw naman ay naging dimlights,pinagmasdan ko ang lamesa at parang napakaromantic dahil nakayos talaga at may mga design pa,napatingin ako sakanila Ignatious at Heldigarde sabay nginitian..

Lumapit naman si Heldigarde sa lamesa at sinindihan ang kandila at si Ignatious naman ay nilagyan nang Wine ang baso.

Nung nakaupo na si Diavel ay umalis na sila Ignatious at Heldigarde kaya kaming dalawa na lang ni Diavel.

Nagkatitigan kami ni Diavel nang ilang minuto bago ako nakapagsalita"ano nanaman ang nakain mo at bigla mo na lang tong naisipan,,palagi ka na lang may surprise!"mataray kong Sabi pero nakangiti ako.

"Gusto ko lang sana magpapasalamat sayo,dahil sa ginawa mo KAHAPON." At hinawakan niya ang kamay ko"salamat sa lahat nang nagawa mo sa buhay ko,,simula nung nakilala kita,isa kanang parte sa buhay ko,,kaya salamat at binuo mo ko ulit."seryoso niyang Sabi.

"Diavel,,madami ka ding maganda sa buhay ko kaya dapat ako ang magpapasalamat sayo,,dahil,,dahil sayo ay nabuhay ako ulit dito sa mundo,,binigyan mo ko nang rason na mabuhay,,kaya maraming-maraming salamat sayo" sabay pinisil ko ang kaniyang kamay.

Magsasalita pa sana si Diavel nung biglang tumunog nang malakas ang tiyan ko.

"Ops!!" Sabay hinimas ko ang tiyan ko.

"Tara!kain na nga tayo!" Sabay nilagayan niya nang pagkain ang Plato ko.

Habang nilalagyan niya nang pagkain ang Plato ko y nakatitig lang ako sakaniya,,hindi ko lang alam kung pano nangyari to lahat,,kung bakit umabot kami sa ganito.

Ang alam ko ayaw ko sakaniya dahil masama siya as ang alam ko lang ay nagsimula to nung nagulo sila sa Bahay at salamat s araw na yun,dahil nahanap ko na ang true love ko,now I know if what is the real meaning of love for me,,love needs trust to one another,and love comes in the most strangest thing that happened to your life,,that love in unexpected,and I do believe that,forever do exist if you have patient,cause I believe, love will come in the right place,right time and for the right person.

"Ivory?babe?hindi ka pa ba kakain?o nabusog ka na sa nakatitig mo sakin?" Pabiro niyang Sabi.

"Ah!ano?!hindi ah!"hindi ko namalayan na tapos na pala niyang lagyan nang pagkain ang aking Plato pati sakaniya.

Kaya kumain na lang ako nang dinner habang nakangiti,,napapansin ko naman na nakatitig din si Diavel sakin kaya niyoko ko ang ang aking ulo dahil namumula na ang mukha ko dahil ramdam-ramdam ko ang paginit nang aking mukha.

Kahit matagal na kaming magkasama at madaming beses na niya to ginawa sakin pero hindi ko alam kung bakit kinikilig parin ako sa mga ginagawa niya sakin?na hindi ko parin napipigilan ang sarili kong ngumiti at kiligin sakaniya.

"Babe" Sabi ni Diavel at agad naman akong napatingin sakaniya"sabihin mo nga sakin,,naiinis ba dahil katapat ko ang kandila o hot lang ang taong nasa harap ko"sabay nagwink siya nang mata.

"Tumiggil ka nga!!kumain ka na lang dahil alam kong gutom ka lang kaya kung ano-ano na lang nasasabi mo." Sabi ko sakaniya.

"Yung totoo Ivory,, namumula mukha mo dahil sa kadila o sakin?!" Sabi niya sabay nagpagwapo.

At agad naman akong napayuko dahil nahihiya ako saka iya"wag ka ngang assuming!!!mapiti lang ako kaya natural lang sakin na namumula ang mukha ko!!"mataray kong Sabi.

Magsasalita pa sana si Diavel pero sinubuan ko na nang pagkain ang bibig niya para tumahimik.

"Tumahimik ka na nga Jan!!ang dami mong alam!!" At sabay napatawa kaming dalawa.

"Okay,one more thing,,Ivory will you---------------------get the wine for me." Nakangiti niyang Sabi.

Dalawang beses na ako nahopia ako naman ay asa nang asa TULOY nagmumukha lang TULOY akong Tanga!!