Perfect strangers

CHAPTER 36

Heldigarde

Nandito ako ngayon sa Bahay nila Catastrophe as usual at ako ang nagaayos sa mga kalat namin din,,ngayon sila Catastrophe at Raven ay nagpipili nang mga magagandang damit para Kay Georgette dahil magpaparty daw mamaya at ngayon ay maiiwan lang ako,,medyo naging okay din sakin dahil masasamahan ko si mama,pero in the same time, as a kaibigan,syempre magseselos ka na dahil may bago na sila ay iiwan ka nalang..

Di ko alam kung tinuring ba niya talaga ako bilang kaibigan o katulong lang talaga,,medyo na lulungkot ako ngayong araw na to,at dahil sa pag-iisip ko nung mga Bagay na yun ay bigla ko namang natamaan ang vase ni Catastrophe..

Kaya ang laki nang gulat ko at napatili ako sabay tinakpan din ang bibig ko,pati silang tatlo ay napatingin sakin.

"Oh my gosh!!" Hindi makapaniwalang Sabi ni Catastrophe "how dare you!!" Sabay lumapit siya sakin..

"Sorry Catastrophe hindi ko talaga sinasadya" kinakabahan kong Sabi sabay umaatras ako palayo sakaniya.

"PURO NA LANG SORRY NANG SORRY AT HINDI SINASADYA!!ANO BA TALAGA ANG NASA ISIP MO AT PALAGI KANG LUTANG" ang higpit nang pagkahawak niya sa braso ko at itinutusok pa niya ang kaniyang kuko.

"Aray,Catastrophe, nasasaktan na ako!!" Halos maiyak-iyak na ako sa SAKIT..

"You deserve this!!" Nang-gugulo niyang Sabi sabay tinulak niya ako..

At timing naman ay bumukas ang pinto at ang lumabas ay si mama.

"Heldigarde!!" Gulat na Sabi ni mama,sabay lumapit sakin."Anong ginagawa mo sa anak ko!!bakit mo siya sinasaktan!!"galit na galit na Sabi ni mama habang tinutulungan niya akong makatayo.

"Pano ba naman kasi,,patanga-tanga napaka bobo" Sabi ni Catastrophe sabay nang-irap ba siya habang yung dalawa niyang braso ay nakacross sa dibdib niya.

"Wag na wag mong tawaging tanga at bobo anak ko!!" Nang-gugulo na Sabi ni mama sabay hinubad niya ang kaniyang damit na pang maid af itinapon kung saan na may force na gamit dahil sa galit sabay tinuro niya ang mukha ni Catastrophe na nanginginig sa galit."Wag na wag mong tawaging!!Tanga at Bobo ang anak ko!!dahil walang taong bobo!!at isa pa wag na wag mong saktan ang anak ko dahil wala KANG karapatan!!"namumutla na ang mukha niya talaga dahil sa galit.

"Siya kasi ang may kasalan!!"

"KAHIT NA!!WALA KA PARING SAKTAN ANG ANAK KO KAHIT IKAW ANG AMO NIYA!!!" at sumigaw na siya,sinusubukan kong pigilan si mama pero hindi ko kaya.

"Hind mo naman kasi alam kung Anong rason!!kaya wag KANG basta-basta sumali Jan na akala mo kung sino!!" Mataray na Sabi ni Catastrophe.

PAK!!

Yun na lang ang narinig ko,,napakalakas nang pagkasampal ni mama na napatili kaming lahat sa loob at napaikot ang mukha niya..

"WAG NA WAG MO KO PANANALITAA NANG GANIYAN!!WALA KANG RESPETO!!BATANG KA!!NAPAKABASTOS MO!!GANIYAN KABA PINALAKI NANG MAGULANG MO!!!KUNG HINDI LANG TALAGA AKO NAAWA SAYO!!HINDI LANG YAN ANG AABUTIN MO!!" Sabi ni mama sabay tinulak niya si Catastrophe.

"AHHH!!" Gulat na gulat na sigaw ni Catastrophe. "YOUR FIRED!!" sabay tinuro niya si mama.

Pero hinampas lang ni mama ang kamay ni Catastrophe at sabay Sabi"Hindi mo na kailangnag sabihin yan dahil aalis na kami rito sa impyernong toh!!"sabay hinawakan ni mama ang kamay ko at naglakad na kami palayo nung bigla siyang Tumigil bago kami lumabas."O!"sabay inihagis ni mama ang kwentas sa pagmumukha ni Catastrophe "kaanin niyo yang yaman niyo.

At tuluyan na kaming lumabas at isinara ni mama ang pinto nang padabog I mean nang malakas..

Habang naglalakad kami ay nakita naman namin ang maid na natataranta na tumatakbo papunta samin.

" Anong nangyari?"kinakabahan nilang Sabi.

"Wala,tinuruan ko lang nang leksyon ang bata." At nagpatuloy na kami sa paglalakad..

Pagdating namin sa kwarto namin ay agad naman akong pinaupo sa higaan namin sabay tinignan niya ang braso kong namumula at may dugo konti.

"Walang hiya talaga yang batang yan.tsk.tsk." sabay napailinh si mama."ngayon ka lang ba niya sinaktan?"medyo galit parin ang tono nang pagsalita ni mama.

Nagdadalawang isip ako kung sasabihin ko ba o hindi,ayoko g lumaki anv gulo at ayoko na may makaaway si mama,maganda na si mama at ayoko ko siyang bigyan nang problema kaya..

"Oo ma,ngayon lang po." Medyo nakonsensya ako dahil nagsisinungaling ako Kay mama pero para Kay mama naman din to eh..

"Yung totoo Georgette,, ngayon lang ba ito nangyari yang pananakit sayo?" Sabay ginamot ni mama ang sugat ko.

Huminga muna ako nang malalim sabay pumikit ako nang sandali sabay Sabi"Oo ma,,ngayon lang..kasalanan ko naman po eh"sabay yumuko,medyo naiiyak ako..

Dahil sa ginawa ko ay mawawalan na nang trabaho ang nanay ko,,saan na kami titira saan na kami kukuha nang pagkain pano na kami mabuhay dito sa mundo..

"Kahit na!!kahit nagkamali ka ay hindi ka dapat niya sinasaktan dahil lahat nang tao nagkakamali,kahit binabayaran pa tayo,,kahit sinoman ay wala silang karapatan saktan tayo." Sabay niyakap niya ako.

"Ma,pano na tayo?" Umiiyak kong Sabi..

"Wag KANG naalala anak,gagawa ako nang paraan" sabay niyakap niya ako muli at tumayi na rin."ayusin na natin ang gamit natin."

Sinunod ko na lang si mama habang hindi parin tumitigil ang luha ko sa kakatulo hindi ko alam kung ano ang gagawin ko,,sinisisi ko ang sarili ko dahil sa kapalpakan ko ay mahihirapan nanaman si mama..

"Anak tahan,,tiwala lang sa panginoon,may tutulong din satin" sabay hinimas niyang likod.

Humarap ako Kay mama at nginitian ko siya."salamat ma"sabay niyakap ko siya.

"O!bakit?" Sabi niya habang hinimas-himas ang likod ko.

"Dahil hindi mo ko iniwan,,,kung nandito lang sana si Kuya sana merong tagapagtanggol satin." At mas lalong tumulo ang luha ko at mas lalong humigpit ang pakayakap ko.."nung una dahil sakin nawala si Kuya tapos ngayon nanaman,,nawalan ka nanaman nang trabaho dahil sakin."

"Oh anak,wag mong sisihin ang sarili mo,,Oo mahirap sakin nung nawala ang Kuya ko mo,pero kasalan ko din yun dahil pinabayaan ko kayo,kaya wag mo nang sisihin ang sarili mo mga bata pa kayo nun." Sabay naramdaman ko narin ang pagkabasa nang damit ko dahil sa luha ni mama.