CHAPTER 22

1.5K 35 0
                                    

Margo

"Walang hiya siya"umiiyak kong sabi habang naglalakad di ko alam na lugar"pagkatapos niya akong gamitin tatapon na lang niya ako nang ganun-ganun"mabuti na lang at umuulan,hindi ako masyado mapapansin na umiiyak..

Umiiyak lang ako habang naglalakad mag-isa nung biglang may tumakbo sa tabi ko at dahil sa gulat ko ay natumba naman ako sa may putik.

"Ahh!!"

"Ay!sorry"paglingon ko sakaniya ay pareho kaming nagulat."diba ikaw yung kadate ni Diavel kanina?!"mataray kong sinabi sabay tumayo ako mag-isa.

"Ikaw ba yung kaaway niya?"

"Oo!!ako!ako ang babaeng inagawan mo"actually hindi talaga ako sanay magtaray kaya di ko lang alam kung nakakatakot ba tong ginagawa ko.

"Ano?!inagawan?hindi naman kami ni Diavel eh,,were just friends."

"Wehhh,,di nga?!wag mo kong uto-utohin huh!!seryoso ako!!"sabay namewang pa ako.

"Hindi nga kami"natatawa niyang sabi"were just friends,,it's just a friendly date,,no a date-date"and she rolled her eye.

Pero infearness maganda siya kaya hindi ako magtataka kung bakit nagkagusto dito si Diavel.

"Kung hindi kayo!!so bakit ka tumatakbo??gaya-gaya lang?!emotera din?"pilosopo niyang sabi.

Hindi naman niya napigilan at napatawa naman siya bigla"alam mo,hindi ka pala yung babaeng iniisip ko,iba ka."sabi niya sakin at yun din yung dahilan na parang gusto ko siyang kaibigan.

"Anong ibig mong sabihin?"nagtataka kong tanong.

"I mean,hindi ka pala katulad nang ibang babae na pabebe magsalita o gumalaw,ikaw!natural lang."

"Oh!thank you"na overwhelmed naman ako sa sinabi niya."pero ano talaga ang rason kung bakit ka tumakbo kung hindi kayo?kasi syempre kapag magkaibigan hindi naman ganiyan magreact eh!magtataka lang."

"Ahmm,,actually totoo talaga yung sinabi ko na kaibigan lang kami at dahilan lang talaga kaya ako tumakbo is babae din ako,kaya parang naoffend din ako sa ginawa niya."sabi niya nung bigla nyang niyakap ang sarili niya na parang lamig na lamig at sinipon.

"Oh!!tara sa condo na lang muna tayo!"sabi ko sakaniya.

Nung una ay nagdadalawang isip siya pero sa hindi din nagtagal ay pumayag siya kaya agad na akong naghintay nang taxi na tumiggil para ihatid kami,,habang nasa biyahe kami ay bigla ko naman natanong.

"Ano nga pangalan mo?ako pala si margo de guzman,ikaw?"sabi ko sakaniya sabay inabot ko ang kamay ko.

"Ahmm,im Angel Ivory Woodley."at nakipagshake hands siya sakin.

"WHAT!!"bigla naman napatigil si manong driver"ay!sorry po"then nagmake face ako sakaiya ngumiti naman siya kaagad"what!!ikaw ang anak ni mr. and .ms Woodley?"natural ano ba naman tong tanong ko"i mean,you are the daughter of the most famous business man here!my gosh idol ni mama kayo."napatakip naman ako sa gulat.

"Yes"natatawa niyang sabi.

"Kung nandito lang si mama for sure tuwang-tuwa na yun ngayon."at bigla naman may kumurot sa puso ko nung naalala ko nanaman si mama kaya bigla akong napasimangot.

"O!bakit?anong problema?"sabi niya sakin sabay hinawakan niya yung balikat ko.

"Wala,,may naalala lang ako"at timing naman na dumating na kami.

Bumababa na kami nang taxi at nagabot na nang pamasahe.

"Wait,ako na!"sabi niya sakin pero hindi ko lang siya pianansin.

"Tara akyat na tayo."

Naglakad na kami papunta sa elevator at bakas sa mukha niya ang lamig na nararamdaman niya kaya nung pagkarating nang pagkarating ko ay agad ko siyang binigyan nang tuwalya at agad na din akong nagtimpla nang kape.

Ivory

Maya-maya ay bumalik na rin siya na may dalang kape,agad siyang tumabi sakin at inabot sakin ang kami.

"Salamat."

Actually nacucurious lang talaga kung pano sila nagkakilala ni Diavel kaya nung pagkatapos niyang sumipsip nang konte ng kape ay agad ko na siyang tinanong.

"Ahmm,,tanong ko lang?hindi dahil sa nangingialam ako pero gusto ko lang malaman,,pano kayo nagkakilala ni Diavel?"parang akong kinaaan bigla dahil bigla nalang siya naging malungkot."Im sorry if i offended you huh?"alam na niya kung ano ang ibig kong sabihin.

"Ahmm,actually tama talaga yung sinabi niya,na it's just a one night stand,dahil nung gabing yun ay malungkot ako dahil ang dami kong problema,malala na kasi ang sakit nun ni mama at kailang na namin siya dalhin sa hospital plus ang bunso kong kapatid naman ay magco-collage na at dahip isa lang din ako nag-aaral nun ay hindi ko alam kung aong gawin nun dahil bata pa lang kami ay iniwan na kami no papa dahil may iba na siyang babae kaya si mama lang ang kumakayod sa lahat"hindi niya na napigilan ang luha niyang tumulo at umiiyak na siya sa harap ko"ay sorry nagemote pa ako."sabay punas sa luha niya.

"Hindi okay lang"sabay nagsmile ako sakaniya.

"Kaya ayun,dahil sa stress na stress na ako pumunta ako sa bar para mag-inom para kahit isang gabi man lag ay makalimutan ko lahat nang problema ko at dun ko naman nakilala si Diavel,,siya sumama sakin dun,,nag-usap kami nagtawanan hanggang sa nalasing kaming dalawa at dahil dun ay may nangyari sakin...nung una ay parang napapasalamat ako dahil parang makakatulong siya sakin kasi akala ko ay mabait siya at dahil din ay mayaman siya,,kaya yun nadala naman ako at ako naman si TANGA naniwala,umasa akong mamahalin niya ako dahil nagpangako siya sakin na magkikita pa kami,,but it turns out,i was wrong lahat nang yun ay akala lang.kaya nagtrabahonna lang ako nang maayos until naabot ko na toh,,but the problem is,nagkapera nga ako pero nawala naman nanay ko"humikbi naman siya dahil sa iyak niya dahil sa sinabi niya at pati ako ay naawa na rin kaya niyakap ko na lang siya.

"Okay lang yan"sabay hinimas ko ang likod niya."naiintindihan kita."

Kumawala siya sa yakap ko at nagpatuloy siya sa pagsasalita napangiti naman ako dahil hindi pa pala siya tapos.

"At dun ko din natutunan na dapat hindi ka basta-basta naniniwala sa mga strangers na katulad niya."sabay nagpunas siya nang luha niya sa pisngi.

"Maybe?for me,until now?we are still perfectly strangers,,because marami pa akong hindi alam sakaniya,it means that hindi ko pa talaga siya kilala"huminga ako nag malalim.."sorry but i need to go"sabay tumayo ako.

"Talaga?kailangan mo na umuwi kaagad?"

"Oo eh"sa totoo lang ay ayaw ko pang umuwi at samahan na lang siya rito sa maganda niyang condo pero basa na ang damit ko at kailangan ko nang umuwi.

"Sige hahatid na lang kita"

"No!hindi na,kaya ko naman toh eh,salamat na lang sa coffe,and it's my pleasure to meet you"sabay ngumiti ako sakaniya"we should meet again next time."

"Sure no problem sabay niyakap niya ako ulit.

"Thanks"at naglakad na ako papunta sa exit nang condo niya at sa hindi inaasahan pangyayari ay nakita kong nakatayo sa labas si Diavel habang nakapasok ang dalawang kamay sa bulsa at nag-iisip na parang di mapakali..

Perfect strangersTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon