Perfect strangers

CHAPTER 16

Ivory

Pagkatapos kong magbihis ay napatitig muna ako sa sarili ko sabay napangiti..naalala ko nanaman yung una kong naranasan ang prom,yun yung pinakamasayang araw na nangyari sa buong buhay ko,,hindi ko lang nasayaw si crush kundi yung gabing yun ang araw kung kailan siya nag propose as my boyfriend,ang daming nangyari,hindi ako makakapaniwala,pero hindi nagtagal ay nawala din ang saya na naranasan na yung gabing yun dahil lumipas ang ilang araw ay nangyari naman yung trahedya,,kaya ang daming nawala sakin nung nangyari yun lahat..

Hindi lang nawala sakin ang pamilya ko,pati na rin ang taong minahal ko at ang kalayaan ko,,kaya kung sino man yung taong nagsimula nun ay tatapusin ko ang nasimulan nilang gulo.

Ang masaya kong expression ay napalitan nang lungkot at galit.

"Are you done!"sabi ni Diavel habang kumakatok."you've been there like,,for hours"

Ang exaggerated naman magsalita nitong lalakong toh."tapos na po."ah dahan-dahan kong binuksan ang pinto.

Nung pagkalabas ko ay nagulat na lang ako sa expression nilang dalawa,,mukhang nautangan nang malaking pera lang ea napaka epic,,pinipigilan ko na lang ang tawa ko dahil nakakatawa talaga mukha nila na mukhang natulala.

"Hoy!!anong nagyari sainyong dalawa?"natatawa kong sabi.

"WOW!!"yun lang ang nasabi ni Damiane sakin na mukhang bilib na bilib siyasa nakita ko.

"You look good"sabay ngumiti si Diavel sakin.

Ouch!!yun lang yung nasabi niya,,sa reaction pa niya sa mukha kanina tapos good lang,hindi ba pwede beautiful,perfect,pretty or gorgeous. Good lang talaga.

At dahil medyo nadisapoint ako ay hindi ko na lang siya pinansin at naglakad ako pabalik papunta sa may malaking salamin.

"I can't believe"hindi makapanialang sabi ni Damiane"bakit nung ako ag sumuot niyan hindu naman ako ganiyan kaganda tapos,ikaw!!"naiinggit niyang sinabi sabay tinuro niya ako."ang ganda-ganda!!"she crosses her hand over her chest and rolled an eye at me.

"Kahit naman hindi mo to suot napakaganda mo parin naman eh,,kaya wag ka nang magalit"sabi ko sakaniya para hindi mainis sakin.

"Talaga?"

"Talagang-talaga"sabay nginitian ko siya.

"Okay were friends"sabay niyakap niya ako.

"Pwede ba,tigilan niyo muna yan at may pupuntahan pa kami ni Ivory"tapos biglang hinila ako palabas nang kwarto.

"Kuya balik kayo rito mamaya huh,,irarampa ko siya."masiglang sinabi ni Damiane pero hindi lang siya pinansin ni Diavel.

"Ganiyan ka ba talaga sa kapatid mo?,,suplado!!"naiinis oong sabi.

Mabuti nga siya may kapatid tapos ganu-ganunin lang niya samatalang akong wala.

"Wala ka na dun"tapos dumeretso na lang kami naglakad sa kotse niya.

"Saan naman tao pupunta ngayon?"tanong ko sakaniya pero pinilit lang niya akong papasukin sa loob nang kotse at hindi ako sinagot.

Ano kaya ang problema nitong lalaking toh!

Sa buong biyahe ay walang nagsasalita saming dalawa kaya napakatahimik lang sobra at dahil dun ay inaalw ko na lang sarili ko sa magandang tanawin.