Perfect strangers

CHAPTER 34

Diavel

Pagkadating ko sa Bahay nila Ivory ay may nakita naman akong kotse na kakaalis lang habang nakapark kanina ang kotse nila sa mismong labasan nang mansion..

At dahil sa nataranta ako ay agad kong ipinark ang kotse ko at nagmamadaling pumasok sa mansion..

Pagtakbo akong pumasok sa Bahay nila nung nakita kong nagwawalis lang si Ivory kaya nakahinga ako nang maayos"hayys,,akala ko kung ano na ang nangyari sayo"hinihingal kong sabi habang naglalakad ako papalapit Kay Ivory..at dahil nakatalikod siya sakin ay hindi ko nakita ang mukha niya"Ivor-"hindi ko natapos ang sasabihin ko nung pagharap ni Ivory dahil sobrang namamaga ang kaniyang mata at namumutla.."Ivory Anong nangyari sayo?!"nagpapanick kong sabi habang hawak-hawak ko ang kaniyang pisngi..

Tinaggal niya ang pagkahawak ko sa pisngi niya at yumuko sabay nagpatuloy sa paglilinis..

"Ivory!!ano ang problema?bakit namamaga ang mata mo?" Nag-alala konh Sabi at medyo galit ang tono nang pagsasalita ko.

"Wala" walang emosyon niyang sinabi habang patuloy lang siya sa pagwawalis.

"Anong wala!!eh parang ka nang zombie sa itsura mo eh" at dahil naiinis na ako ay kinuha ko ang walis na hawak at inihagis sa kung saan at hinawakan ang dalawa niyang kamay at iniharap ko siya sakin"Angel Ivory Woodley,,tell me what happened?!"

"Ano ba kasi!!kung sasabihin ko ba sao makaktulong ka!!huh?diba hindi!kaya please,hayaan mo muna ako rito dahil gusto kong makapag-isa,or better yet,,umuwi ka na lang muna,,sayang lang ang oras mo,,dahil hindi kita kakausapin." Nakataas kilay niyang Sabi sabay kumalas siya pagkahawak ko sa kamay niya at naglakad na siya papunta sa dereksyon kung saan ko inihagis ang walis.

"Ivory,alam kong alam mo na hindi kita kayang pabayaan dito mag-isa,,lalo't na may hindi ka sinasabi sakin,,walang akong pakialam kung hindi mo ko kauusapin,,basta gusto ko lang malaman mo na,,kaya kung tiinisin at maghintay hanggang kausapin mo,kahit Anong nangyari,hindi ako aalis rito hangga't hindi mo sinasabi ang sekreto mo." Disido kong sabi sabay tumalikod na ako para umupo sa sofa nila..

Nung biglang niyakap niya ako patalikod at narinig ko naman ang malakas nang pag-iyak niya.

"Salamat,Diavel...salamat dahil hindi mo ko iniwan" at mas lalong humigpit a g yakap niya"sorry kung ang sama sayo"

Tinaggal ko ang kamay niya sa pagkayakap sakin at humarap ako sakaniya sabay hinawakan ang pisngi ni.

"Lagi mong tandaan,,,na hinding,,hindi kita iiwan." Sabay niyakap ko na siya..

Hindi na niya ako sinagot at niyakap na lang niya ako nang mahigpit..

"Sige, iiyak mo lang yan Ivory,ilabas mo lang ang lungkot mo,,handa akong mapuno nang basa nang luha ang damit ko sa taong mahal ko."seryoso kong sabi sakaniya..

Kumalas siya sa pagyakap sakin at tumingila para tignan ang mukha ko habang nakangiti..

"I'll be forever yours" nakangiti niyang Sabi then hinalikan niya ako sa pisngi

Georgette

"O!kamusata ang plano??nasaktan ba siya sa ginawa mo?umiyak ba siya?Anong itsura niya?" Natatawa niyang Sabi.

Actually,nagdadalawang isip ako kung sasabihin ko ba sakaniya or hindi,,medyo nasaktan din ako sa sinabi ni Ivory sakin,,hindi ko yun inaasahan,medyo nahiya ako sa itsura ko dun at parang nagsisisi ako sa ginawa ko,,pero nangyari na,dapat panagutan ko na lang.

"Kung nakita mo lang ang itsura niya,for sure tatawa ka nang malakas dahil napakapangit,,at medyo natameme siya sa mga sinabi ko sakaniya at hindi niya napigilan sarili niya ay umiiyak din siya na parang bata na kinuhaan nang laruan,,actually pinipigilan ko lang yung tawa ko dahil napakapangit niya talaga at napakaweak,,mabuti na lang talaga na tinapos ko na ang friendship namin,,dahil alam ko na walang mahahatongan toh." Nakataas kilay kong sinabi,,pinipilit ko magmukhang mataray dahil sa totoo lang ay nasasaktan ako sa mga sinasabi ko.

"Bravo!!,,my friend" Sabi niya sabay nagclap silang tatlo..

Nung biglang natapon ang kape ni Heldigarde sa stiletto ni Catastrophe..

"Ouch!!ano bayan!!" Naiinis na Sabi ni Catastrophe Kay Heldigarde sabay tinulak ang mukha."babayaran mo yang ginawa mo sakin!!babawasan ko ang sahod nang mama mo!!"Sabi niya Kay Heldigarde.

"Wag po ma'am,,patawarin niyo po ako!!hindi ko po sinasadya,,gagawin ko po ang lahat wag niyo lang idamay si mama sa kasalan ko!" Halos maiyak na Sinabi ni Heldigarde Kay Catastrophe habang nakaluhod.

Magsasalita pa sana si Heldigarde nung bigla akong nagsalita"sige na,,patawarin niyo na,,hindi naman niya sinasadya eh."naawa kasi ako Kay Heldigarde kaya nasabi ko yun bigla.

"Alam mo ba kung gano kamahal yang stiletto na toh,,MY GOSH!!this is worth a lot of thousand!" Naiirita niyang Sabi.

"Gagawin nga niya daw angahat diba,kaya wag ka nang magalit,at isa pa,kaibigan mo naman siya."

Napabuntong hininga si Catastrophe and she rolled her eye"sige na nga!!kung hindi lang dahil Kay Georgette, for sure hindi lang yan ang maabot mo sakin!"mataray niyang sabi"palinisan mo nga yan!!"at umiirap siya..

"Napakatanga-tanga talaga nun" natatawang Sabi ni Raven..

"Talaga" nakataas kilay na Sinabi ni Catastrophe.

Ngumiti na lang ako sakaniya,at bumalik naman si Heldigarde na may dalang bagong heels..

Ang swerte nang buhay ni Catastrophe,nasakaniya na lahat nang kailangan niya..

Pagkatapos nun ay bigla ko namang naalala si Ivory,,every time na mangyayaring ganiyan ay hindi lang siya nagagalit,instead siya pa ang naglilinis dahil nahihiya siya,,kaya naawa ako kanina Kay Heldigarde, lalo na nung pinalo yung mukha niya..

Pilit akong ngumiti sakaniya at inabot naman ni Heldigarde sakin ang isang kape pero tumanggi.

"Salamat na lang" nakangiti kong Sabi..

At nakita ko namang umirap si Catastrophe kaya Heldigarde, pero pababayaan ko na lang siya dahil kawawa naman si Heldigarde..

Nilagay na ni Catastrophe ang kape niya at nagsimula nang naglakad palabas.

"Saan tayo?" Nagtataka kong tanong..

"Magsho-shopping tayo"

"Pero wala akong perang dala" Nag-alala kong Sabi.

"No need,,my treat." Walang emosyon niyang sinabi..

Mayaman kasi eh.

"Yun yung maganda" pabirong Sabi ni Raven.

Narinig ko naman ang pagtawa ni Catastrophe.