Hi, I am Harry. || Harry Styles

Jak noc?

Co on ze mną robi?

Wiem, że choroba postępuje, ale teraz czuje się całkowicie dobrze. To jego zasługa...

Delikatnie głaskam jego ciemne loki. Jest piękny.

Mój Harry.

Jak dobrze, że nie zrezygnował i mnie szukał. Dał mi nadzieję, siłę i chęci do walki. Przecież nie mogę go oddać jakiejś zwariowanej fance!

- Dzień dobry. - pocałował mnie w policzek.

- Witaj.

- Jak noc? - uśmiecha się zadziornie.

- Cudownie. Czuję się o niebo lepiej. - rumienię się.

- Musisz wyzdrowieć, Helen. - spoważniał - Bo chcę cię taką oglądać do końca życia.

Zaniemówiłam z wrażenia. Szperał chwilę w szufladzie szafki nocnej.

- Wyjdź za mnie. - wyciągnął w moją stronę czerwone pudełko, a w środku piękny skromny pierścionek.