Hi, I am Harry. || Harry Styles

Podjełaś decyzję.

Odsunął mnie na długość ramion. Oczy zrobiły mu się wielkie jak szklanki i zabłyszczały jasno.

- Naprawdę?! - prawie go nie słyszałam, ale jedna łza spłyneła mu po policzku. - Helen...

- Harry, nie wiem czy dobtze zrobiłam... - chyba mówiłam bardziej do siebie niż do niego - Dziecko może być chore, Harry i to przeze mnie... - zakryłam twarz dłońmi i płakałam z poczuvia winy.

- Przez Ciebie?

- Przez to, że jestem chora... - zachlipałam.

- Helen, to dziecko ma moje geny, nie ma mowy, żeby co mu się stało! - uśmiechnął się, a ja razem z nim. - Dlatego jestem pewien, że wszystko będzie dobrze.

- Harry z twoich ust to tak dobrze brzmi, ale Diana, to znaczy Doktor Cook, powiedziała, że przez leczeniej mojej choroby dziecko jest zagrożone. Dlatego lepiej dla niego i dla nas żeby...

Podłożył mi dłoń pod brodę i uniósł w górę żebym spojrzała mu w oczy.

- Myślę, że już podjełaś decyzję, Helen.