Bir mafyanın aşkı

Bölüm 1

Sabahın körü ve ben işe gidiyorum. İşten bıkmıştım. Ama çalışmam lazımdı kendi ayaklarımın üzerinde durmam için çalışmam lazımdı.

Sakince kaldırımda yürürken aklımdan geçen tek şey bu günün güzel geçmesiydi. Nedensizce umutsuzluk vardı içimde. Sakinliğimi koruyarak trafik lambalarının olduğu yere geldim. Kırmızı yanmasını beklerken yanımdan 6-7 yaşlarında bir çocuk tam arabanın önüne atladı. Hızla çocuğa uzandım ve onu kendime çektim. Kıl payı araba yanından geçti. Çocuğa baktığımda güzel bir çocuk olduğunu gördüm onun boyuna yetişmek için yere diz çöktüğümdeyse çocuk bana kötü kötü bakmaya başlamıştı. Anlamamıştı onun bu hallerini.

Birden arkamdan biri beni hızla çekince ne olduğunu anlamadan sarsılmaya başladım. Midemin ağzına geleceğini anladığımdaysa beni sarsan kişiyi sakince elinin üstüne elimi koydum:
- bir sorun mu var acaba?
- EVET BİR SORUN VAR NAPTIN LAN KARDEŞİME, diye gürleyince irkildim. Ben yine aynı sakinlikle:
- bak ne diyorsun anlamıyorum ama eğer o çocuktan bahsediyorsan kendisi yola atladı ben sadece onu çektim, şaşkınca yüzüme baktı bu haline gülecekken dilimi ısırdım. Birden kollarımı bıraktı:
- eğer yalan söylüyorsan bitersin, diye tıslayınca korktum ve hızlıca kafamı tamam anlamında salladım.

Arkamı döndüm ve karşıya geçmeye başladım hala aklımdan çıkmıyordu acaba kimdi o çocuk. Bana bağırırken farketmemiştim ama cidden yakışıklı çocuktu. Aptal aptal sırıttığımı farkedince hemen gülüşümü sildim ve ardından şirkete girdim.

Çıkış saatim geldiğinde eşyalarımı topladım ve asansörün ziline bastım. Asansörü beklerken yanıma iş arkadaşım yeşim geldi birbirimizi çok severdik aslında bu şirkette herkes beni çok severdi. Yeliz:
- Nil bu akşam buluşup parti falan mı yapsak, demesiyle sırıttım:
- tabiki yaparız bize gel yine yanlızım biliyorsun, dememle sırıttı ve yanağımı öpüp gitti bu bir tür tamam demek oluyordu.

Annem ve babam beni 13 yaşımdayken yanlız başıma bıraktılar. Şimdi ise 19 yaşındayım kendi ayaklarımın üzerinde durabiliyorum. Sakin, ağırbaşlı bir kızım. Kitap kurduyumdur.

Asansöre bindiğimdeyse son anda biri kapıyı sıkıştırdı ve içeriye girdi zemin kata bastığındaysa umursamadım. Kafamı çevirdiğimde bunun sabahki gördüğüm çocuk olduğunu farkettim. Bana sinsice bakıyordu. Korkmuştum ki asansörün zemin kata geldiğini belirten ses çıkınca kapısı açıldı hızlıca çıktım ve kapıya yöneldim.

Dışarısı çok soğuktu rüzgar esiyor saçlarımı birbirne katıyordu. Yanımda bir araç durunca aldırmadan adımlarımı hızlandırdım ve koşar adımlarla eve gitmeye başladım.

Sabah ki yaya geçidine gelince derin bir nefes aldım ve karşıya geçtim. O araba hala beni takip ediyordu bu eni rahatsız etsede evimin sokağına girince koşarak evime girdim. Hava çok soğuktu eve girdiğimde burnumun direpi sızladı.

Klimanın kumandasını aldım ve sıcak ayara açtığımdaysa rahatladım. Ben soğuğu sevmezdim. Ama insanlara karşı hep soğuğumdur az iletişim kurardım.

Odama gittim dolabımın karşısına geçtiğimdeyse kalın kıyafetler aldım. Ardınadan banyoya girip sıcak bir duş aldım. Kıyafetlerimi giyince zil çaldı gelen yeşimdi koşarak kapıyı açtığımdaysa birbirimize sıkıca sarıldık.

İçeri geçtiğinde direk klimaya yapıştı onun bu haline kıkırdadım. Montunu çıkarıp asınca mutfağa gittik ve abur cuburları kaselere doldurduk. Yeşimse bardaklara meyve suyu doldurdu. İçeri girdik ve bir film koyup izlemeye başladık.

Film bitince yeşim bana baktı bende ona kendimi bir garip hissediyordum sanki izleniyormuşum gibiydi. Yeşim ebni kaldırdı odama gittik kendimizi yatağa atıp uyumaya başladım.

Gece kalktığımda saat 03:39 idi. İçeriden sesler geliyordu. Yeşim yataka yoktu. Odadan çıkınca sesler netleşti birisi konuşuyordu. Gizlice baktığımdaysa sabahki çocuktu ve yanında birisi vardı yanındaki çocuk bana baktı:
- sen bizi mi dinliyorsun, diye bağırmasıyla bende şarteller attı ve çocuğun yanına gidip elimi göğsüne bastırdım:
- sen beni evime gir ben bakınacada bana bağır seni varya öldürürüm, diye bağırırken yeşim ağzımı kapattı:
- sakin ol Nil geliş amaçları farklı, ona meraklıca baktım o ise devam etti:
- Bu çocuk aras biz sevgiliyiz yanındaki çocuk ise ateş arasın arkadaşı telefonla aramış telefon sessizde kalınca meraklanmış ondan sinirliydi sana patladı kuşum, demesiyle ona baktım ne yani sabahki çocuğun adı ateşmiydi hımm değişik bir isim. Kafamı salladım ardından:
- ama bu benim evime gizlice girmelerini gerektirmez şimdi ikinizde benim evimden gidiyorsunuz, diyip kapıyı gösterdim ikiside kapıya gittiler ve çıktılar. Yeşim koluma girdi odama gittik ve yatağa atlayıp uyumaya başladık artık yarın bu sevgili olayını sorarım.