Sevgili Gelecekteki Kocam; *MÜPTELA YAYINLARI*

4. Bölüm

Merhabalaar. Bölümü biraz geciktirdim kusuruma bakmayın. Yazmıştım ancak bekletmek istedim. Az da olsa yüzünüzü güldürmesi umuduyla.

Güzel okumalar.

"Kızım, sorsana."

"Esin sormayacağım, sus."

"Yemin ederim sana kalsa evde kalırsın ama dua et ki ben varım."

Esin, Esil ve ben Beyza'nın evine ziyarete gitmiştik. Yeni gelin görmeye. Ama Esin sağ olsun bu tatlı misafirliği burnumdan getirmişti. Ne güzel evlenen arkadaşımıza gitmişiz, şıkır şıkır giyinmişiz, muhabbet edeceğiz, limon sıkıyor benim sevgili dostum.

Neymiş? Bedir'i Beyza'ya sormalıymışım. Bedir'le ilgili ondan bilgi almalıymışım.

Canım ben bildiklerimle mutluyum. Bedir'in benim göz doktorum olmasından yeterince memnunum.

O günün üzerinden üç gün geçmişti ve Bedir'in verdiği ilacı aksatmadan kullanıyordum. Ben ki doktorlardan haz etmeyen yılların Nesil Mutlu'su ilacın saatini aksatmıyordum. Bir de gözlük almıştım. Gözlüğümü takıp aynaya baktığım her an aklıma Bedir'in gözlüklü hali geliyordu. Tabi bende onda durduğu gibi etkileyici durmuyordu, orası kesindi. Mavi gözleri gözlüğün ardından net olarak parlayamıyordu ancak o halinin verdiği ciddiyet bambaşkaydı.

Esin hâlâ beni dürtüklüyordu. Yahu ben ne diyeceğim kıza? Beyzacığım sizin düğünde Anıl'ın arkadaşı vardı ya bir tane, ismi Bedir. Ayarlar mısın bana onu? Böyle mi diyeceğim yani? Hem ayarlamak ne kötü kelime öyle canım. Hoş değil. Yok demem, diyemem.

Beyza yeni evli hanım kız olarak bize çok güzel ve lezzetli gözüken şeyler hazırlamıştı. Karnı acıkmış genç bir insan olarak etrafıma, ben açım hadi masaya geçelim, sinyalleri yolluyordum ancak bizimkilerin umurunda mı? Yok, düğüne kim gelmiş, yok amcasının kızı ne giymiş, yok falanca çeyrek takmış ama yarım takmalıymış.

Cidden mi?

Evlenince böyle mi oluyor?

"Herkesten beklerdim de Esil senden beklemezdim. Sen de mi bu muhabbete katılıyorsun? Senin gibi aristokrat kafalı, normal insanları beğenme kapasitesi düşük bir insan nasıl olur da bu muhabbete dahil olur?"

Serzenişlerim üçünün ilgisinin de üstümde toplanmasına sebep oldu. Esil omuz silkip, "Kızım ne yapayım? Bir yerde normal insanların nasıl yaşadığı ile ilgili bilgi sahibi de olmam lazım," dedi.

Evet, Esil böyledir. Biz normal insanları çok beğenmez.

Esin bana pis bir gülümseme atıp Beyza'ya döndü. "Ya Beyzacığım aslında Nesil seninle bir şey konuşacaktı..." deyip bana döndü. Kaş göz işareti yapmam ya da sus demem artık işe yaramayacaktı çünkü Beyza merakla bana bakıyordu. Esin meydan okurcasına kötü sırıtışlarını bana doğru atarken, Esil sıkılırsam diye getirdiği kitabına dalmıştı bile. Bu kızın meraksız halleri beni bitiriyor.

"Ne söyleyeceksin kız, ne oldu merakta bırakmayın beni."

Esin'e, sen bittin, bakışları attıktan sonra Beyza'ya döndüm.

"Bak Beyza, bu anlatacaklarım kesinlikle aramızda kalacak tamam mı?"

Beyza kafasını hızlıca sallayıp merakla gözlerini bana dikerken, içimi yoğun bir heyecan dalgası kaplamıştı.

"Bak şimdi. Hani senin düğünün vardı ya..."

"Evet," dedi Beyza ve devam etmem için elini salladı. Sabırsızlığı sadece gözlerine değil hareketlerine de vurmuştu.