"Öyle böyle ilerleyen bir hayatım var. Yani... Vardı aslında... İş aramaya devam ederken aynı zamanda annemin uygun bulduğu eş adayları ile görüştürülmeye çalışılıyordum. Ta ki onu görene dek!"
Nesil hanım kızımız; gayet neşeli, biraz geveze, aklınd...
Bugün Günlerden Sevgili Gelecekteki Kocam Mayıs'ta çıkıyor. EVET DOĞRU DUYDUNUZ. MAYIS'DA GELİYOR BİZİM ÇOK CANIMIZ. ❤❤❤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Canım Müptela bugün duyurdu. En kısa zamanda geri sayıma başlarız diye umut ediyorum. ❤❤❤ Haftaya bölüm yok, geri kalan tüm röportajları tamamlayacağım inşallah. Pazartesiden itibaren diğer karakterlerin röportajları gelecek inşallah. ❤ Ve sondaki haftada Wattpad finali inşallah. ❤
Güzel Okumalar ❤❤❤
Yaslan göğsüme sevdiğim Benim gönlüm gök gibidir, açık deniz gibidir Pas tutmaz benim içim, yeryüzü gibidir, toprak gibidir Sen ki bulut gibisin Ay gibisin, güneş gibisin bazen..
Erdem Bayazıt
İnsanı kendi halinde bırakmaktan hiç hoşlanmayan bir ailem var. Kafa dinlemek yada kendi halinde trip yapmak gibi şeyler bizim evde izin verilmeyen şeyler arasındadır. Bırakın da azıcık kızsal hareketlerde bulunayım değil mi? Şurada Pepe şarkısı dinleyecek derecede kalbim kırılmış. Sabahtan beri 'İnsan sevdiğini hiç üzer mi?' diye mırıldanıyorum. Ruh halim belli. Ama yok. Nesil'i rahat bırakmak asla kabul edilemez. Özellikle Furkan isimli bir insan mevcutsa o evde tribiniz içinize kaçar.
Bedir'in kalbimi kırışının üzerinden iki gün geçmişti. O gün bitene dek hiç konuşmamış, herşeyi onaylamıştım. Bedir söylediği şeyin bende etkisinin büyük olduğunu farketmiş olmalıydı ki bakışlarını üzerimden ayırmıyordu. Annemler birşeyler beğeniyor, ben kollarımı kavuşturmuş ilgisiz gözlerle ona bakıyordum. Bedir'se beni izliyordu. Ona bakmamakta inat ediyordum çünkü bakışları beni yumuşatırdı. Ve yumuşamak istemiyordum. Haketmediğim şekilde kalbimi kırmıştı. Onun doğasında kalp kırmak diye birşey yoktu biliyordum. Muhakkak birşey olmuştu. Ancak bunu gelip bana söyleyebilirdi. Anlayışsız bir insan değildim. Aksine onun sorunlarına, mutsuzluğuna çözüm olabilmek için kendimi ikinci plana atabilirdim. Ama o öyle yapmamış, kalbimi kırmıştı.
Kadın/erkek farkını birkez daha görmüştüm. Biz hep en ince detayına dek düşünür uygulardık. Erkekler ise genelde daha detaysız düşünürdü.
Ama neden? Bu kadar özenli davranıyorken ben neden böyle bir karşılık aldım?
"Keşke bir kere bana sorarak plan yapsan dayı. O günleri görebilecek miyim inan merak ediyorum."
Dayım, ben, Betül, Bedir ve ikizler hep beraber yemeğe gidiyorduk. Organizasyon dayıma aitti. Kendisinin bu aralar yerinde sabit durmak konusunda sıkıntıları vardı. Betül'le aralarından hala birşey yok gözüküyordu ancak aynı ortamda bulunup onunla muhabbet etmeyi kaçırmak istemiyordu. O da haklı. Ne bilsin benim kalbimin kırık olduğunu.
"Araba benim, benim planlarıma uymak zorundasın."
"Araba senin mi?" deyip hayretle ona baktım. "Babamın arabası o. Adam iyilik ediyor da sana veriyor. Hemen sahiplenmişsin."
