Bakın Ne Yapıyorum !

Hadi Avcıyı Avlayalım !

Sevgili Wattpad sakinleri bu benim ilk çalışmam biraz kanı ve iç ürperten sahneler hayal etmeyi ve yazıları okumayı seviyorsanız bu tam size göre bir hikaye olacak emin olun :) karakterimiz şuan yalnız ama hikayenin gidişatına göre başka deliler eklenebilir. hikaye içinde geçen kavramı ise intenette araştırarak bulabilirsiniz. bütün yetenekler gerçek olduğu kanıtlanmış yetenekler olacaktır :) Arkanıza yaslanın ve sizi öldürmeme izin verin >:)

- Sakin ol dostum !

Evet. onu havaya kaldırıp duvarda ikizini bırakarak öldürmeden önce söylediği son cümleye bakın ! Hiç heyecan verici değil :/

Ben Furkan. Küçüklüğümden beri canlıları nasıl daha kolay ve basit öldürebileceğimi düşünürüm. Açıkcası göründüğünden daha zormuş. Ta ki o muhteşem gücü elde edene kadar! Nekrokinezi ! Bu harika şey negatif enerji ile zarar vermemi sağlıyor. Üstelik kurbanıma yaklaşmama bile gerek yok :D.

Az önce son sözünü duyduğunuz kişi bir gasp manyağı. Sürekli çalıyor çalıyor ve çalıyor. Bunun bir cezası olması gerektiğini düşündüm. Tabi o zamanlar nekro ile ilgili hiçbir bilgim yoktu. O zaman neden mi anlatıyorum ? Hadi biraz nostalji yaşayalım :)

2,5 yıl önce, lanet sıcaklıkta bir ağustos ayı...

İşte yine harekete geçti. Bu sefer onu durdurmalıydım. 2 haftadır mahallemize dadanmıştı ve onu izlediğiin farkında değildi. İşte ! Bir çantayı aldı ve kaçıyor. Dostum işinde çok usta kabul etmek gerek, kadının ruhu bile duymadı. Yavaş adımlarla yürümeye başladım. Zaten nereye gideceğini biliyordum. Boş yere enerjimi harcamamalıyım. Av vaktinde enerjimi korumam gerek.

Yine o eski püskü bina. Yine kirlenmiş ruhların kokusu... Eşyalarımı kontrol ettim ; bıçak, bir bıçak daha, ve bir bıçak daha, arkadan yaklaşarak öldürmek için hazırladığım bir bıçak daha ! Her şeyim tamam diye düşündüm ve çürümüş tahta ve boşluklardan evin çatısına tırmanmaya başladım. Çok da zor değildi 100 yıllık bir ev olunca zaman benden yana olmuş ve basamaklar hazırlamıştı. Çatıya çıktım ve planladığım bölgede daha önceden parçaladığım yerin hala durduğunu gördüm. Paldır küldür indim. Zaten para saymakla meşgullerdi beni duyamazlardı. Beyinsizler... Merdivenlerden yavaşça inmeye ve yakınlaştığım için giderek sessizleşmeye başladım. Napıyorduk Furkan ? İlk önce yalnız hedefler >:) . İleride Ahmeti gördüm. Ama ona saldıramazdım, daha yeni bebeği olmuştu,karısına da iyi davranıyordu. Sadece çocuğu için çalan birini öldüremezdim. Ama bu onun kolundan küçük bir parçayı kıyma yapmayacağım anlamına gelmiyor.Maskem ile yüzümü kapattım, hızlıca yaklaştım ve kafasını duvara yapıştırarak bayılttım. sonra koluna uzun ama ince tam 6 çizik oluşturdum. Bu benim uğurlu sayım .Bedeni bi kenara fırlattım ve ilerledim.Karşıma bir oda çıktı geniş bir masa ve koltuklar. Biraz da prezervatif ve bonzai. Bu insanlar kötüydü. Biraz temizlenmelerine ihtiyaç vardı. Hadi onlara bir kan banyosu yaptıralım :)